๒๒
คำพยากรณ์เกี่ยวกับเยรูซาเล็ม
๑ คำพยากรณ์เกี่ยวกับหุบเขาแห่งภาพนิมิต
พวกท่านเป็นอะไรไปแล้ว
ทุกคนในหมู่ท่านจึงขึ้นไปบนหลังคา
๒ เมืองที่เอะอะวุ่นวาย
เมืองใหญ่ที่ชุลมุนและเฮฮากันอย่างรื่นเริง
คนที่ถูกฆ่าไม่ได้ตายด้วยคมดาบ
หรือตายในสงคราม
๓ ผู้นำของท่านทุกคนได้หลบหนีไปด้วยกัน
พวกเขาถูกจับโดยที่ไม่ต้องใช้คันธนู
ท่านทุกคนที่ถูกจับก็ไปเป็นนักโทษด้วยกันหมด
แม้ว่าจะพยายามหนีไปได้ไกลก็ตาม
๔ ฉะนั้น ข้าพเจ้าพูดว่า “อย่ามองข้าพเจ้า
ปล่อยให้ข้าพเจ้าร้องคร่ำครวญอย่างขมขื่น
ไม่ต้องพยายามแสดงความเสียใจต่อข้าพเจ้า
เรื่องความพินาศของบุตรหญิงของชนชาติของข้าพเจ้า”
๕ เพราะพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่ได้เลือกวัน
แห่งความชุลมุน การเหยียบย่ำ และความสับสน
ในหุบเขาแห่งภาพนิมิต
การทลายกำแพงเมือง
และเสียงร้องตะโกนก้องเทือกเขา
๖ เอลามสะพายแล่งธนู
มีรถศึกและสารถี
และคีร์ถือโล่
๗ หุบเขาที่ดีที่สุดของท่านพรั่งพร้อมไปด้วยรถศึก
และเหล่าทหารม้ายืนหยัดอยู่ที่ประตูเมือง
๘ เครื่องป้องกันของยูดาห์ถูกยึดไป
ในวันนั้นพวกท่านมองหาอาวุธในตำหนักวนาลัย
๙ และท่านเห็นว่ามีช่องโหว่หลายแห่งในเมืองของดาวิด ท่านกักเก็บน้ำในสระล่าง
๑๐ และท่านนับจำนวนบ้านของเยรูซาเล็ม และรื้อบ้านเพื่อนำมาสร้างกำแพงให้แข็งแรงขึ้น
๑๑ ท่านสร้างอ่างเก็บน้ำระหว่างกำแพงสองด้าน เพื่อเก็บน้ำในสระเก่า แต่ท่านไม่ได้คิดจะคำนึงถึงพระองค์ผู้สร้างสิ่งเหล่านี้ และไม่ได้ใส่ใจในพระองค์ผู้วางแผนนี้เมื่อนานมาแล้ว
๑๒ ในวันนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่
ขอให้ท่านร้องคร่ำครวญและร้องรำพัน
ให้โกนศีรษะและสวมผ้ากระสอบ
๑๓ และดูเถิด กลับมีความยินดีและรื่นเริง
มีการฆ่าโคและฆ่าแกะ
กินเนื้อสัตว์และดื่มเหล้าองุ่น
“เรามาดื่มกินกันเถิด เพราะว่า
พรุ่งนี้เราก็จะตายแล้ว”
๑๔ พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาได้เผยให้ข้าพเจ้าทราบโดยกล่าวดังนี้
“พวกเจ้าจะไม่ได้รับการชดใช้สำหรับบาปนี้อย่างแน่นอนจนกว่าเจ้าจะตาย”
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนั้น
๑๕ พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า “มาเถิด เจ้าจงไปหาเชบนาผู้รับใช้คนนี้ ซึ่งเป็นคนดูแลวัง และพูดกับเขาว่า
๑๖ เจ้ามาทำอะไรที่นี่ เจ้ามีใครในที่นี้หรือ เจ้าจึงได้เจาะถ้ำนี้ให้ตัวเจ้าเอง เจ้าเป็นคนเจาะถ้ำบนภูเขาสูง และสกัดหินให้ตัวเองอยู่
๑๗ ดูเถิด พระผู้เป็นเจ้าจะเหวี่ยงเจ้าออกไปอย่างแรง โอ เจ้าคนแข็งแรง พระองค์จะจับเจ้าไว้ให้แน่น
๑๘ และหมุนตัวเจ้าไปรอบๆ และขว้างเจ้าเหมือนลูกบอลไปในดินแดนอันกว้างใหญ่ และเจ้าจะตายที่นั่น และรถศึกที่ลือเลื่องของเจ้าจะยังอยู่ เป็นที่น่าอับอายของเจ้านายเจ้า
๑๙ เราจะไล่เจ้าออกไปจากการงานของเจ้า และเจ้าจะถูกปลดจากตำแหน่ง
๒๐ ในวันนั้น เราจะเรียกเอลียาคิมบุตรฮิลคียาห์ ซึ่งเป็นผู้รับใช้ของเรา
๒๑ และเราจะสวมเสื้อคลุมที่เป็นของเจ้าให้แก่เขา และผ้าคาดเอวที่เป็นของเจ้าเราจะคาดให้แก่เขา และจะมอบอำนาจให้อยู่ในมือของเขา และเขาจะเป็นประหนึ่งบิดาแก่ผู้อยู่อาศัยในเยรูซาเล็มและพงศ์พันธุ์ยูดาห์
๒๒ เราจะมอบกุญแจของพงศ์พันธุ์ของดาวิดให้เขารับผิดชอบ เขาจะเปิด และไม่มีใครจะปิดได้ เขาจะปิด และไม่มีใครจะเปิดได้
๒๓ เราจะทำให้เขาเป็นหลักอันมั่นคงในที่ปลอดภัย เขาจะเป็นบัลลังก์อันมีเกียรติแก่ตระกูลของเขา
๒๔ เขาจะแบกภาระทั้งปวงที่เป็นของตระกูลของเขาคือ ไม่ว่าจะเป็นผู้สืบตระกูล ผู้สืบเชื้อสาย หรือภาชนะขนาดย่อม นับตั้งแต่ถ้วยชามไปจนถึงเหยือก
๒๕ ในวันนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศว่า หมุดที่ถูกตอกในที่ปลอดภัยจะเอน จะถูกตัดและล้มลง และภาระที่แบกไว้ก็จะถูกตัดทิ้ง” เพราะว่าพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวดังนั้น