๓๒
กษัตริย์ผู้ปกครองด้วยความชอบธรรม
๑ ดูเถิด กษัตริย์องค์หนึ่งจะปกครองด้วยความชอบธรรม
และบรรดาผู้นำจะปกครองด้วยความยุติธรรม
๒ แต่ละท่านจะเป็นเหมือนที่หลบซ่อนจากกระแสลม
เหมือนที่กำบังจากพายุ
เหมือนธารน้ำในที่แห้งแล้ง
เหมือนร่มเงาจากหินก้อนมหึมาบนแผ่นดินที่แห้งผาก
๓ แล้วนัยน์ตาของบรรดาผู้มองเห็นจะไม่ปิด
และหูของบรรดาผู้ได้ยินก็จะฟัง
๔ จิตใจของผู้รีบเร่งจะเข้าใจและทราบ
และลิ้นของบรรดาผู้ที่พูดตะกุกตะกักก็พร้อมที่จะพูดได้อย่างคล่องแคล่ว
๕ จะไม่มีใครเรียกคนโง่เขลาว่า ผู้สูงศักดิ์
และจะไม่มีใครเรียกคนไร้ค่าว่า ผู้มีเกียรติ อีกต่อไป
๖ เพราะคนโง่เขลาพูดถึงความเขลา
และใจของเขาคิดถึงความชั่ว
เพื่อกระทำสิ่งที่ไร้คุณธรรม
เขาพูดถึงพระผู้เป็นเจ้าในทางไม่ดี
เขาไม่ยอมให้ผู้อดอยากได้รับประทานอาหาร
และปฏิเสธที่จะให้น้ำเขาดื่ม
๗ วิธีการของคนไร้ค่านั้นชั่วร้าย
เขาวางแผนการที่เลวร้าย
และทำให้ผู้ขัดสนเสียหายด้วยคำเท็จ
และใส่ร้ายผู้ยากไร้ในที่ว่าความ
๘ แต่ผู้สูงศักดิ์มีแผนการที่สูงส่ง
เขายึดมั่นในสิ่งอันสูงส่งนั้น
ผู้หญิงที่ไม่ทุกข์ร้อนใจต้องระวัง
๙ บรรดาผู้หญิงที่ไม่ทุกข์ร้อนใจเอ๋ย
จงลุกขึ้นและฟังเสียงของข้าพเจ้า
บรรดาบุตรหญิงที่มั่นใจ
จงเงี่ยหูฟังคำพูดของข้าพเจ้า
๑๐ บรรดาผู้หญิงที่มั่นใจเอ๋ย
ในอีกปีกว่าๆ ท่านก็จะสั่นเทา
เพราะพืชผลจากไร่องุ่นจะล่ม
จะไม่มีผลองุ่นให้ท่านเก็บ
๑๑ บรรดาผู้หญิงที่ไม่ทุกข์ร้อนใจเอ๋ย
จงสั่นสะท้าน พวกท่านที่มั่นใจจงสั่นเทา
จงถอดเสื้อผ้าออก และไม่ต้องสวมใส่อะไร
แล้วก็ใช้ผ้ากระสอบคาดที่เอว
๑๒ จงตีอกชกหัวของท่านให้กับไร่นา
ให้กับเถาองุ่นอุดมผล
๑๓ ให้กับพื้นดินของชนชาติของข้าพเจ้า
ซึ่งมีต้นหนามและพุ่มไม้หนามงอกโต
ใช่แล้ว ให้กับบ้านทั้งหลายที่แสนจะรื่นเริง
ในเมืองแสนสุข
๑๔ ให้กับป้อมปราการที่ถูกทอดทิ้ง
เมืองที่มีผู้คนหนาแน่นถูกทิ้งเป็นที่ร้าง
เนินเขาและหอคอย
จะกลายเป็นถ้ำตลอดไป
จะนำความสำราญมาให้แก่พวกลาป่า
เป็นทุ่งหญ้าของฝูงแพะแกะ
๑๕ จนกว่าพระวิญญาณจะหลั่งลงสู่พวกเราจากเบื้องบน
และถิ่นทุรกันดารจะกลายเป็นไร่นาอันอุดม
และไร่นาอันอุดมก็จะถือเสมือนว่าเป็นป่าดงดิบ
๑๖ และความยุติธรรมจะอยู่ในถิ่นทุรกันดาร
ความชอบธรรมอยู่ในไร่นาอันอุดม
๑๗ ผลสะท้อนของความชอบธรรมก็คือสันติสุข
และผลที่ได้จากความชอบธรรมคือความสงบเงียบและความปลอดภัยตลอดกาล
๑๘ ชนชาติของข้าพเจ้าจะอาศัยอยู่ในหลักแหล่งอันสันติสุข
ในที่อยู่อาศัยที่ปลอดภัย
และในสถานที่พักอันสงบเงียบ
๑๙ ลูกเห็บจะตกเมื่อป่าดงดิบพังทลายลง
และเมืองจะถูกทำให้ตกต่ำลง
๒๐ พวกท่านที่หว่านอยู่ข้างแหล่งน้ำ
และปล่อยให้เท้าโคและเท้าลาก้าวย่างไปอย่างมีอิสระ
ก็จะเป็นสุข