๖๔
๑ โอ ขอพระองค์เปิดฟ้าสวรรค์ และลงมา
เพื่อเทือกเขาจะสั่นไหวเมื่ออยู่ต่อหน้าพระองค์
๒ เหมือนดั่งไฟจุดก้านไม้ให้ลุก
และไฟทำให้น้ำเดือด
เพื่อให้พระนามของพระองค์เป็นที่รู้จักแก่พวกศัตรู
และเพื่อบรรดาประชาชาติจะสั่นเทาต่อหน้าพระองค์
๓ เมื่อก่อนพระองค์ทำสิ่งอันน่าเกรงขามซึ่งพวกเราไม่ได้คาดหมาย
พระองค์ลงมา เทือกเขาก็สั่นไหวเมื่ออยู่ต่อหน้าพระองค์
๔ ตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ไม่มีใครเคยได้ยิน
หรือตั้งใจฟังด้วยหู
ไม่มีใครเคยเห็นพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์
พระองค์กระทำเพื่อคนที่รอคอยพระองค์
๕ พระองค์พบกับคนที่ยินดีกระทำตามความชอบธรรม
บรรดาผู้ที่ระลึกถึงพระองค์ในวิถีทางของพระองค์
ดูเถิด พระองค์กริ้ว และพวกเราทำบาป
พวกเราได้กระทำบาปเป็นเวลานาน
แล้วพวกเราจะได้รับความรอดหรือ
๖ พวกเราทุกคนได้กลายเป็นเหมือนคนไม่บริสุทธิ์
และการกระทำที่ชอบธรรมของเราทุกประการเป็นเหมือนเสื้อผ้าที่แปดเปื้อน
พวกเราเหี่ยวเฉาเหมือนใบไม้
และความชั่วของเราเป็นหมือนลมซึ่งพัดเราไป
๗ ไม่มีใครร้องเรียกพระนามของพระองค์
ไม่มีใครตื่นตัวที่จะเข้าหาพระองค์
เพราะพระองค์ได้ซ่อนหน้าไปจากพวกเรา
และทำให้พวกเราทรุดโทรมลงเพราะบาปของพวกเรา
๘ แต่มาบัดนี้ โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์คือพระบิดาของพวกเรา
เราเป็นดินเหนียว พระองค์เป็นช่างปั้นหม้อ
พวกเราทุกคนเป็นผลงานจากฝีมือของพระองค์
๙ โอ พระผู้เป็นเจ้า ขอพระองค์อย่ากริ้วมากไป
และอย่านึกถึงความชั่วไปตลอดกาลเลย
ดูเถิด โปรดมองดูพวกเราทุกคน
ซึ่งเป็นชนชาติของพระองค์
๑๐ บรรดาเมืองที่บริสุทธิ์ของพระองค์ได้กลายเป็นถิ่นทุรกันดาร
ศิโยนได้กลายเป็นถิ่นทุรกันดาร
เยรูซาเล็มก็เป็นที่รกร้าง
๑๑ พระตำหนักอันบริสุทธิ์และงดงามของพวกเราซึ่งบรรพบุรุษของพวกเราสรรเสริญพระองค์
ถูกไฟเผาไหม้
และทุกที่แห่งความรื่นรมณ์ได้กลายเป็นซากปรักหักพัง
๑๒ โอ พระผู้เป็นเจ้า เมื่อทุกสิ่งเป็นเช่นนั้น พระองค์ยังจะยับยั้งความช่วยเหลือไว้อีกหรือ
พระองค์จะนิ่งเงียบ และทำให้พวกเราลำบากแสนเข็ญหรือ