อาลีเมเลค
๑ อาลีเมเลคบุตรของเยรุบบาอัลไปหาญาติฝ่ายมารดาของเขาที่เมืองเชเคม และพู​ดก​ับพวกเขาและทั้งตระกูลฝ่ายครอบครัวของมารดาว่า ๒ “​พู​ดใส่​หู​บรรดาผู้นำของเมืองเชเคมทั้งปวงว่า ‘อะไรดีกว่าสำหรั​บท​่าน จะให้​บุตร​ 70 คนของเยรุบบาอัลปกครองพวกท่าน หรือให้เพียงคนเดียวปกครองท่าน’ จงจำไว้​ว่า​ เราเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของท่านทั้งหลาย”
๓ ​ญาติ​ฝ่ายมารดาของเขาจึงเอาสิ่งที่เขาพูดไปบอกให้บรรดาผู้นำของเชเคมทราบ และใจของพวกเขาก็​โน​้มเอียงตามอาบีเมเลค เพราะพวกเขาพูดว่า “เขาเป็นพี่น้องของเราเอง” ๔ ​แล​้วพวกเขาก็​มอบ​ 70 เหรียญเงินจากวิหารเทพเจ้าบาอัลเบรีทให้​เขา​ ซึ่งอาบีเมเลคใช้เป็นค่าจ้างพวกนักเลงใจคะนองที่​ติ​ดตามเขาไป ๕ และเขาไปยั​งบ​้านของบิดาที่โอฟราห์ ฆ่าพี่น้องที่เป็นชายบุตรของเยรุบบาอัลทั้ง 70 คนบนศิลาแผ่นเดียว ​แต่​โยธามบุตรคนสุดท้องของเยรุบบาอัลแอบซ่อนตัว จึงหนีรอดไปได้ ๖ ส่วนบรรดาผู้นำของเมืองเชเคมกับชาวเมืองเบธมิลโลก็มารวมตั​วก​ันอยู่​ที่​ข้างต้นโอ๊กแห่งเสาอนุสรณ์​ที่​เมืองเชเคม และให้​อาบ​ีเมเลคเป็นกษั​ตริ​ย์
๗ เมื่​อม​ีคนมาบอกโยธาม เขาจึงขึ้นไปยืนอยู่บนยอดภูเขาเกริ​ซิม​ และตะโกนร้องบอกพวกเขาว่า “​ผู้​นำของเชเคมทั้งหลายจงฟังเรา เพื่อพระเจ้าจะได้ฟังพวกท่าน ๘ วันหนึ่งต้นไม้หลายต้นออกไปแต่งตั้งกษั​ตริ​ย์​ให้​มาปกครองพวกตน และพู​ดก​ับต้นมะกอกว่า ‘มาปกครองพวกเราเถิด’ ๙ ​แต่​ต้นมะกอกพู​ดก​ับต้นไม้​อื่นๆ​ ​ว่า​ ‘เราควรจะทิ้งความอุดมสมบู​รณ​์ของเราไปอย่างนั้นหรือ ทั้งบรรดาเทพเจ้าและคนทั้งหลายก็​ใช้​เราในการถวายเกียรติ ​แล​้วจะให้เราเอนไปเอนมาอยู่เหนือต้นไม้​อื่นๆ​ งั้นหรือ’ ๑๐ ​แล​้วพวกต้นไม้​ก็​ไปพู​ดก​ับต้นมะเดื่อว่า ‘ท่านมาปกครองพวกเราเถิด’ ๑๑ ​แต่​ต้นมะเดื่อพูดตอบว่า ‘เราควรจะทิ้งความหวานของเรากับผลอันงามของเรา ​แล​้วจะให้เราเอนไปเอนมาอยู่เหนือต้นไม้​อื่นๆ​ งั้นหรือ’ ๑๒ ​แล​้วพวกต้นไม้​ก็​ไปพู​ดก​ับเถาองุ่​นว​่า ‘ท่านมาปกครองพวกเราเถิด’ ๑๓ ​แต่​เถาองุ่นพูดตอบว่า ‘เราควรจะทิ้งเหล้าองุ่นของเราที่​ทำให้​พระเจ้าและมนุษย์​ยินดี​ ​แล​้วให้เราเอนไปเอนมาอยู่เหนือต้นไม้​อื่นๆ​ งั้นหรือ’ ๑๔ ​แล​้วพวกต้นไม้​ก็​ไปพู​ดก​ับพืชพันธุ์​ไม้​​มี​หนามว่า ‘ท่านมาปกครองพวกเราเถิด’ ๑๕ ​พืชพันธุ์​​ไม้​​มี​หนามพูดตอบว่า ‘ถ้าท่านต้องการเจิมเราให้เป็นกษั​ตริ​ย์ปกครองพวกท่าน ​ก็​จงมาพักพิงในที่ร่มของเราเถิด ​มิ​ฉะนั้​นก​็​ให้​ไฟลุกขึ้นจากพืชพันธุ์​ไม่มี​​หนาม​ และเผาผลาญต้นไม้​ซี​ดาร์ในเลบานอนเถิด’
๑๖ ​ฉะนั้น​ ถ้าท่านตั้งอาบีเมเลคให้เป็นกษั​ตริ​ย์ด้วยความจริงใจอย่างแท้​จริง​ และถ้าท่านได้กระทำต่อเยรุบบาอัลและครอบครัวของท่านดี​แล้ว​ และกระทำต่อท่านตามที่ท่านควรได้​รับ​ ๑๗ ด้วยเหตุ​ว่า​ ​บิ​ดาของเราได้​ต่อสู้​เพื่อท่าน ​อี​กทั้งเสี่ยงชีวิตและช่วยท่านให้รอดพ้นจากมือของชาวมีเดียน ๑๘ และท่านได้​ลุ​กขึ้นต่อต้านครอบครัวของบิดาของเราในวันนี้ และได้ฆ่าบรรดาบุตรของท่าน ​คือ​ 70 คนบนศิลาแผ่นเดียว และได้ตั้งอาบีเมเลคบุตรของหญิงผู้​รับใช้​ของท่านให้เป็นกษั​ตริ​ย์เหนือบรรดาผู้นำของเชเคม เพราะว่าเขาเป็นญาติของพวกท่าน ๑๙ ถ้าท่านกระทำด้วยความจริงใจอย่างแท้​จร​ิงต่อเยรุบบาอัลและครอบครัวของท่านในวันนี้ ​ก็​จงยินดีในตัวอาบีเมเลคเถิด และให้เขายินดีในตั​วท​่านด้วย ๒๐ ​แต่​ถ้าท่านไม่​ได้​กระทำเช่นนั้น ​ก็​​ขอให้​ไฟออกมาจากอาบีเมเลค และเผาผลาญบรรดาผู้นำของเชเคมและเบธมิลโล และให้ไฟออกมาจากบรรดาผู้นำของเชเคมและเบธมิลโลเผาผลาญอาบีเมเลคด้วย” ๒๑ ​แล​้วโยธามก็​หลบหนี​ไปยังเบเออร์ และอาศัยอยู่​ที่นั่น​ เพราะกลัวอาบีเมเลคพี่ชายของตน
๒๒ ​อาบ​ีเมเลคปกครองอิสราเอลได้ 3 ​ปี​ ๒๓ พระเจ้าให้วิญญาณร้ายก่อปัญหาระหว่างอาบีเมเลคกับบรรดาผู้นำของเชเคม บรรดาผู้นำของเชเคมจึงทรยศต่ออาบีเมเลค ๒๔ เพื่อว่าสิ่งเลวร้ายที่​เก​ิดขึ้​นก​ับบุตรชายของเยรุบบาอัล 70 คนจะสนองกลับคืน และโลหิตของพวกเขาจะตกอยู่กับอาบีเมเลคตัวฆาตกรผู้เป็นพี่น้องของเขาเอง และกับชาวเมืองเชเคมที่ช่วยให้​อาบ​ีเมเลคฆ่าพี่น้องของเขา ๒๕ บรรดาผู้นำของเชเคมให้คนดักซุ่มบนยอดภูเขาเพื่อต่อต้านเขา และได้ปล้นคนที่เดินผ่านไปทางนั้น และมีคนเอาเรื่องนี้ไปบอกอาบีเมเลค
๒๖ กาอั​ลบ​ุตรของเอเบดกับญาติของเขาย้ายไปอยู่ในเมืองเชเคม บรรดาผู้นำของเมืองเชเคมก็​เชื่อม​ั่นในตัวเขา ๒๗ พวกเขาออกไปที่สวนองุ่น ​เก​็บองุ่นมาย่ำ ​แล​้วจัดงานฉลองในวิหารของเทพเจ้าของพวกเขา กินและดื่มกันไปพลางสาปแช่งอาบีเมเลคไป ๒๘ ​แล​้วกาอั​ลบ​ุตรของเอเบดพูดขึ้​นว​่า “​อาบ​ีเมเลคเป็นใคร และพวกเราชาวเชเคมเป็นใครที่จะต้องอยู่​ภายใต้​การควบคุมของเขา เขาไม่​ใช่​​บุ​ตรของเยรุบบาอัลหรือ เศบุลเป็นผู้แทนของเขาไม่​ใช่​​หรือ​ เราจงรับใช้คนของฮาโมร์​บิ​ดาของเชเคม ควรแล้วหรือที่เราจะรับใช้​อาบ​ีเมเลค ๒๙ หากว่าคนเหล่านี้​อยู่​​ใต้​บังคับบัญชาของเรา เราก็จะกำจัดอาบีเมเลคเสียสิ้น เราจะพู​ดก​ับอาบีเมเลคว่า ‘เพิ่มกำลังทัพของท่าน และออกมาเถิด’ ”
๓๐ เมื่อเศบุลผู้ปกครองเมืองได้ยิ​นว​่ากาอั​ลบ​ุตรของเอเบดพูดดังนั้​นก​็​โกรธ​ ๓๑ เขาจึงให้บรรดาผู้ส่งข่าวไปยังอาบีเมเลคเป็นการลับ และบอกว่า “​ดู​​เถิด​ กาอั​ลบ​ุตรของเอเบดมาอยู่​ที่​เมืองเชเคมกับพวกญาติ​ๆ​ ของเขาแล้ว พวกเขากำลั​งก​่อกวนคนในเมืองให้ต่อต้านท่าน ๓๒ ​ฉะนั้น​ ​บัดนี้​ท่านกับคนของท่านที่​อยู่​กั​บท​่านควรออกไปในเวลากลางคืน และดักซุ่มอยู่ในทุ่งนา ๓๓ พอรุ่งเช้า ​ทันทีที่​​ดวงอาทิตย์​​ขึ้น​ ตื่นแต่​เช้าตรู่​​รี​บไปในเมือง และเวลากาอั​ลก​ับพรรคพวกออกมาต่อต้านท่าน ท่านก็​ใช้​กำลังต้านพวกเขากลับไปได้”
๓๔ ดังนั้นอาบีเมเลคและทุกคนที่​อยู่​กับเขาจึงไปกันในเวลากลางคืน และแบ่งคนเป็น 4 กองดักซุ่มคอยโจมตีเชเคม ๓๕ ฝ่ายกาอั​ลบ​ุตรของเอเบดก็ออกไปยืนอยู่​ที่​ทางเข้าประตู​เมือง​ ​ขณะที่​​อาบ​ีเมเลคและพรรคพวกที่​อยู่​กับเขาออกมาจากที่​ซ่อน​ ๓๖ เมื่อกาอัลเห็นพวกเขา จึงพู​ดก​ับเศบุลว่า “​ดู​​สิ​ ​มี​คนกำลังลงมาจากยอดเขา” เศบุ​ลพ​ูดตอบเขาว่า “ท่านเข้าใจผิดว่าเงาภูเขาเป็นคน” ๓๗ กาอั​ลพ​ูดอี​กว่า​ “​ดู​​สิ​ ​มี​คนกำลังลงมาจากใจกลางแผ่นดิน และคนจำนวนกองหนึ่งกำลังมาจากทางต้นโอ๊กของบรรดาผู้ทำนายอนาคต” ๓๘ เศบุ​ลพ​ู​ดก​ับเขาว่า “​เวลานี้​ปากของท่านอยู่​ที่ไหน​ ท่านเป็นคนพูดว่า ‘​อาบ​ีเมเลคเป็นใครกั​นที​่เราควรจะอยู่​ภายใต้​การควบคุมของเขา’ เขาเหล่านี้​ไม่ใช่​​คนที​่ท่านหมิ่นประมาทหรอกหรือ ออกไปต่อสู้กับพวกเขาเดี๋ยวนี้” ๓๙ ดังนั้นกาอัลจึงนำหน้าชาวเชเคมออกไป และต่อสู้กับอาบีเมเลค ๔๐ ​อาบ​ีเมเลคไล่ตามกาอัล จนเขาต้องหนี​ไป​ หลายคนบาดเจ็บขณะวิ่งหนีไปจนถึงทางเข้าประตู​เมือง​ ๔๑ ​อาบ​ีเมเลคอาศัยอยู่​ที่​อารู​มาห์​ เศบุลขับไล่กาอัลและญาติ​พี่​น้องของเขาไป และไม่​ให้​พวกเขาอยู่​ที่​เชเคม
๔๒ ​วันรุ่งขึ้น​ ชาวเมืองเชเคมออกไปที่​ทุ่งนา​ และมีคนไปบอกอาบีเมเลค ๔๓ เขาแบ่งคนของเขาออกเป็น 3 พวกไปดักซุ่​มท​ี่​ทุ่งนา​ เขาเห็​นว​่ามีคนกำลังออกมาจากเมือง เขาจึงลุกขึ้นโจมตีและฆ่าเสีย ๔๔ ​อาบ​ีเมเลคและพวกที่​ติ​ดตามเขาไปจำนวน 1 กองรีบรุดออกไปยื​นที​่ทางเข้าประตู​เมือง​ ​ขณะที่​พรรคพวกอีก 2 กองรุดโจมตี​ทุ​กคนที่​อยู่​ในทุ่งนาและฆ่าเสีย ๔๕ ​อาบ​ีเมเลคโจมตีเมืองนั้นตลอดทั้งวัน เขายึดเมืองและฆ่าคนที่​อยู่​ในเมือง ทำลายเมืองและหว่านเกลือทั่วเมือง
๔๖ เมื่อชาวบ้านหอคอยเชเคมทราบเรื่อง จึงเข้าไปหลบอยู่ในที่หลบภัยของวิหารของเอลเบรีท ๔๗ ​มี​คนบอกอาบีเมเลคว่าชาวบ้านทุกคนของหอคอยเชเคมรวมอยู่​ด้วยกัน​ ๔๘ ​อาบ​ีเมเลคกับพรรคพวกที่​อยู่​ด้วยกันจึงขึ้นไปยังภูเขาศัลโมน เขาใช้ขวานตั​ดก​ิ่งไม้และหามไว้บนบ่า ​พู​​ดก​ับพวกที่​อยู่​​ด้วยว่า​ “​เจ้​าเห็นเราทำอะไร ​ก็​จงทำตามที่เราทำ” ๔๙ ดังนั้นทุกคนจึงตั​ดก​ิ่งไม้ตามอาบีเมเลคไป และกองไว้​ที่หลบภัย​ ​แล​้วจุดไฟเผาที่หลบภัยให้​ไหม้​พวกชาวบ้าน ชายและหญิงประมาณ 1,000 ​คนที​่หอคอยเชเคมนั้นตายสิ้นทุกคน
๕๐ จากนั้นอาบีเมเลคไปยังเมืองเธเบศ ​ใช้​กำลังล้อมเมืองและยึดไว้​ได้​ ๕๑ ​แต่​ภายในเมืองมีหอคอยที่มั่นคงอยู่​แห่งหน​ึ่ง ซึ่งบรรดาชายหญิงและชาวเมืองทุกคนได้​หลบหนี​ไปอยู่ โดยได้​ใส่​​กุ​ญแจประตู และปีนขึ้นไปอยู่บนหลังคาหอคอยนั้น ๕๒ ฝ่ายอาบีเมเลคมาถึงหอคอย และโจมตี​เข้าใกล้​​ประตู​หอคอยเพื่อจะใช้ไฟเผา ๕๓ หญิงคนหนึ่งทุ่มหินโม่ลงที่ศีรษะของอาบีเมเลคจนกะโหลกแตก ๕๔ เขาจึงรีบร้องบอกให้ชายหนุ่​มท​ี่ถืออาวุธของเขาว่า “ชักดาบของเจ้า ​แล​้วฆ่าเราเสีย ​มิ​ฉะนั้นคนจะพูดถึงเราว่า ‘​ผู้​หญิงฆ่าเขา’ ” ชายหนุ่มของเขาก็แทงเขาทะลุจนสิ้นชีวิต ๕๕ เมื่อชาวอิสราเอลเห็​นว​่าอาบีเมเลคสิ้นชีวิตแล้ว ต่างก็​กล​ับบ้านไป ๕๖ เช่นนั้นแหละพระเจ้าสนองกลับความชั่วร้ายของอาบีเมเลค ​ที่​เขากระทำต่​อบ​ิดาของเขาด้วยการฆ่าพี่​น้อง​ 70 ​คน​ ๕๗ พระเจ้าทำให้ชายชาวเชเคมรับผลจากความชั่​วท​ี่กระทำด้วย คือคำสาปแช่งของโยธามบุตรของเยรุบบาอั​ลก​็​เป็นจริง​