๑๘
ช่างปั้นหม้อและดินเผา
๑ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ดังนี้ว่า
๒ “จงลุกขึ้น และลงไปยังบ้านของช่างปั้นหม้อ และเราจะพูดกับเจ้า”
๓ ข้าพเจ้าจึงลงไปยังบ้านของช่างปั้นหม้อ และเห็นเขากำลังใช้แป้นหมุน
๔ และภาชนะดินเผาอยู่ในมือช่างปั้นหม้อที่กำลังปั้นซึ่งไม่ได้รูปทรง เขาจึงปั้นให้เป็นภาชนะทรงใหม่ ตามที่ช่างปั้นหม้อเห็นสมควร
๕ แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้
๖ “โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เราจะทำกับพวกเจ้าอย่างที่ช่างปั้นหม้อผู้นี้ทำไม่ได้หรือ พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ดูเถิด ดินเหนียวอยู่ในมือช่างปั้นหม้อเช่นไร พวกเจ้าก็อยู่ในมือเราเช่นนั้น โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย
๗ ถ้าเวลาใดก็ตามที่เราประกาศถึงชาติหนึ่งหรืออาณาจักรหนึ่งว่า เราจะถอนและทำให้พังและพินาศ
๘ และถ้าประชาชาติที่เราได้พูดถึงนั้นหันไปจากความชั่ว เราก็จะเปลี่ยนความตั้งใจและไม่ให้ความวิบัติเกิดขึ้น
๙ และถ้าเวลาใดก็ตามที่เราประกาศถึงประชาชาติหนึ่งหรืออาณาจักรหนึ่งว่า เราจะสร้างและปลูกพวกเขาขึ้นมา
๑๐ และถ้าพวกเขากระทำความชั่วในสายตาของเรา ไม่เชื่อฟังเรา เราก็จะเปลี่ยนความตั้งใจจากเดิมที่จะทำให้สิ่งดีๆ เกิดขึ้น
๑๑ ฉะนั้น บัดนี้จงพูดกับผู้คนของยูดาห์และบรรดาผู้อยู่อาศัยของเยรูซาเล็มว่า ‘พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า ดูเถิด เรากำลังเตรียมความวิบัติให้เกิดขึ้นแก่พวกเจ้า กำลังวางแผนขัดขวางพวกเจ้า ทุกคนจงหันไปจากวิถีทางชั่วของตน และเปลี่ยนวิถีทางและการกระทำของพวกเจ้า’
๑๒ แต่พวกเขาพูดว่า ‘ไร้ประโยชน์ พวกเราจะทำตามแผนของเราเอง เราแต่ละคนจะกระทำตามใจดื้อรั้น ตามใจอันชั่วร้ายของตนต่อไป’ ”
๑๓ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า
“จงถามบรรดาประชาชาติว่า
ใครเคยได้ยินเช่นนี้บ้างว่า
อิสราเอลผู้บริสุทธิ์
ได้กระทำสิ่งที่เลวร้ายมาก
๑๔ หิมะของเลบานอน
เคยละลายไปจากเนินหินหรือ
ธารน้ำเย็นๆ จากเทือกเขา
จะเหือดแห้งหรือ
๑๕ แต่ชนชาติของเราได้ลืมเราแล้ว
พวกเขาเผาเครื่องหอมแก่ปวงเทพเจ้าไร้ค่า
ซึ่งทำให้พวกเขาสะดุดในทางที่พวกเขาไป
และในหนทางของโบราณกาล
และกลับไปเดินทางลัด
แทนที่จะเป็นทางสายใหญ่
๑๖ ทำให้แผ่นดินของพวกเขาเป็นที่น่าหวาดกลัว
เป็นสิ่งที่ต้องถูกเหน็บแนมไปตลอดกาล
ทุกคนที่ผ่านไปก็จะหวาดผวา
และสั่นศีรษะ
๑๗ เราจะทำให้พวกเขากระจัดกระจายออกไป
ต่อหน้าศัตรูอย่างลมตะวันออก
ในวันแห่งความวิบัติ
เราจะหันหลังให้พวกเขา ไม่ใช่หันหน้า”
๑๘ แล้วพวกเขาพูดว่า “มาเถิด เรามาวางแผนคัดค้านเยเรมีย์ เพราะยังจะมีปุโรหิตที่ใช้กฎบัญญัติสั่งสอน และมีการให้คำแนะนำจากผู้เรืองปัญญา และมีการเผยความจากผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า มาเถิด เรามาพูดโจมตีเขา และเราอย่าสนใจในสิ่งที่เขาพูดเลย”
๑๙ โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดฟังข้าพเจ้า
และฟังว่าศัตรูของข้าพเจ้าพูดอะไรบ้าง
๒๐ ความดีควรจะได้รับความชั่วเป็นการตอบแทนหรือ
พวกเขาขุดหลุมพรางดักเพื่อเอาชีวิตข้าพเจ้า
พระองค์จำได้ไหมว่า ข้าพเจ้ายืน ณ เบื้องหน้าพระองค์
และพูดแทนพวกเขา
เพื่อไม่ให้พระองค์ลงโทษพวกเขา
๒๑ ฉะนั้น ขอพระองค์ให้พวกลูกๆ ของพวกเขาอดอยาก
ให้พวกเขาตายในการสู้รบ
ให้ภรรยาของพวกเขาเสียสามีและลูกๆ
ขอให้พวกผู้ชายเป็นโรคตาย
ชายหนุ่มถูกดาบฆ่าตายในการต่อสู้
๒๒ เมื่อพระองค์ให้มีคนปล้นบ้านพวกเขาอย่างฉับพลัน
ก็ขอให้เสียงร้องจากบ้านของพวกเขาเป็นที่ได้ยิน
เพราะพวกเขาได้ขุดหลุมพรางดักข้าพเจ้า
และวางกับดักเท้าข้าพเจ้า
๒๓ โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทราบ
แผนการทุกอย่างที่พวกเขาจะปลิดชีวิตข้าพเจ้า
ขอพระองค์อย่าลืมความชั่วของพวกเขา
และอย่าลบล้างบาปของพวกเขาให้พ้นไปจากสายตาของพระองค์
ปล่อยให้พวกเขาถูกกำจัดต่อหน้าพระองค์
โปรดจัดการพวกเขาเมื่อพระองค์กริ้วเถิด