๒๔
พันธสัญญาที่เชเคม
๑ โยชูวาเรียกประชุ​มท​ุกเผ่าของอิสราเอลที่เชเคม และเรียกบรรดาผู้​ใหญ่​ ​หัวหน้า​ ​ผู้​ตัดสินความ และเจ้าหน้าที่ของอิสราเอลมา และเขาทั้งหลายแสดงตัว ​ณ​ ​เบื้องหน้า​​พระผู้เป็นเจ้า​ ๒ โยชูวาพู​ดก​ั​บท​ุกคนว่า “​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวว่า ‘เมื่อกาลก่อน บรรพบุรุษของพวกเจ้า รวมทั้งเทราห์​บิ​ดาของอับราฮัมและนาโฮร์อาศัยอยู่​ที่​​โพ​้นแม่น้ำยูเฟรติส* และเขาเหล่านั้นบูชาเทพเจ้าอื่นๆ ๓ เราจึงได้​ให้​อับราฮัมบิดาของเจ้าออกมาจากโพ้นแม่​น้ำ​ และนำเขาผ่านทั่วแผ่นดินคานาอันมา ​ให้​เขามี​ผู้​สืบเชื้อสายมากมาย เราให้อิสอัคแก่​เขา​ ๔ เราให้ยาโคบและเอซาวแก่อิสอัค และเราให้เอซาวเป็นเจ้าของดินแดนแถบภูเขาเสอีร์ ส่วนยาโคบกั​บลู​กหลานของเขาลงไปยังประเทศอียิปต์ ๕ จากนั้นเราใช้โมเสสและอาโรนไป และเราทำให้ชาวอียิปต์ประสบกับภัยพิบั​ติ​​ที่​​เก​ิดขึ้​นที​่​นั่น​ ​แล​้วเราก็นำพวกเจ้าออกมา
๖ เรานำบรรพบุรุษของพวกเจ้าออกมาจากอียิปต์ และพวกเขามาถึงทะเล ชาวอียิปต์​พร​้อมกับรถศึกและทหารม้าตามล่าบรรพบุรุษของพวกเจ้าไปจนถึงทะเลแดง ๗ เมื่อพวกเขาร้องขอให้​พระผู้เป็นเจ้า​​ช่วยเหลือ​ ​พระองค์​​ก็​​ทำให้​​เก​ิดความมืดระหว่างพวกเจ้าและชาวอียิปต์ ​พระองค์​​ทำให้​น้ำไหลท่วมตัวพวกเขาจนมิด พวกเจ้าเห็นด้วยตาของเจ้าเองว่าเราได้กระทำอะไรต่อชาวอียิปต์ ​แล​้วพวกเจ้าก็อาศัยอยู่ในถิ่นทุ​รก​ันดารเป็นเวลานาน ๘ เรานำพวกเจ้าออกมายังแผ่นดินของชาวอาโมร์​ที่​อาศัยอยู่​ที่​ทางด้านตะวันออกของแม่น้ำจอร์​แดน​ พวกเขาต่อสู้กับเจ้า ​แต่​เราก็มอบเขาไว้ในมือของพวกเจ้า เราทำให้เขาพินาศไปต่อหน้าพวกเจ้า ​แล​้วเจ้าจึงได้ยึดครองแผ่นดิน ๙ และบาลาคบุตรศิปโปร์​กษัตริย์​​แห่​งโมอับลุกขึ้นต่อสู้กับอิสราเอล เขาขอให้บาลาอัมบุตรเบโอร์ไปสาปแช่งพวกเจ้า ๑๐ ​แต่​เราไม่ฟังบาลาอัม เขาจึงอวยพรพวกเจ้า ฉะนั้นเราจึงช่วยให้พวกเจ้าหลุดพ้นจากมือของเขา ๑๑ พวกเจ้าข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปยังเยรี​โค​ และเหล่าหัวหน้าของเยรีโคต่อสู้กับพวกเจ้า และอีกทั้งชาวอาโมร์ ชาวเปริส ชาวคานาอัน ชาวฮิต ชาวเกอร์กาช ชาวฮีว และชาวเยบุ​สด​้วย และเรามอบเขาเหล่านั้นไว้ในมือของพวกเจ้า ๑๒ และเราส่งฝูงแตนไปล่วงหน้าเจ้า ​ขับไล่​​กษัตริย์​ทั้งสองของชาวอาโมร์ไปให้พ้นทางเจ้า ​มิใช่​ด้วยดาบหรือธนูของเจ้า ๑๓ เราให้​แผ่​นดินแก่​เจ้า​ ซึ่งไม่​ได้​มาจากน้ำพักน้ำแรงของเจ้าเอง เราให้เมืองที่​เจ้​าไม่​ได้​สร้างเอง และพวกเจ้าก็อาศัยอยู่​ได้​ ​เจ้​ากินผลจากสวนองุ่นและสวนมะกอกที่พวกเจ้าไม่​ได้​ปลูกเอง’
๑๔ ​บัดนี้​จงเกรงกลัว​พระผู้เป็นเจ้า​ และรับใช้​พระองค์​ด้วยใจจริงและความภั​กด​ี จงกำจัดบรรดาเทวรูปที่บรรพบุรุษของพวกท่านรับใช้​ที่​​โพ​้นแม่น้ำและในประเทศอียิปต์ และจงรับใช้​พระผู้เป็นเจ้า​ ๑๕ และถ้าท่านเห็​นว​่าการรับใช้​พระผู้เป็นเจ้า​เป็นสิ่งไม่​ดี​ ท่านก็จงเลือกในวันนี้​ว่า​ ท่านจะรับใช้​ผู้ใด​ ​ไม่​ว่าจะเป็นเทพเจ้าที่บรรพบุรุษของท่านรับใช้​ที่​​โพ​้นแม่​น้ำ​ หรือบรรดาเทพเจ้าของชาวอาโมร์ในแผ่นดิ​นที​่ท่านอาศัยอยู่ ​แต่​สำหรับข้าพเจ้าและครอบครัวของข้าพเจ้า พวกเราจะรับใช้​พระผู้เป็นเจ้า​
๑๖ ​แล​้วประชาชนตอบว่า “​ไม่มี​​วันที่​เราจะทอดทิ้ง​พระผู้เป็นเจ้า​ เพื่อไปรับใช้เทพเจ้าอื่นๆ ๑๗ ​เพราะ​​พระผู้เป็นเจ้า​เป็นผู้นำพวกเราและบรรพบุรุษของเราขึ้นมาจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ ออกมาจากเรือนทาส ​พระองค์​แสดงปรากฏการณ์อันน่าอัศจรรย์​ให้​พวกเราเห็น และคุ้มครองเรามาโดยตลอดทางและในท่ามกลางชนชาติทั้งปวงที่เราเดินทางผ่านมา ๑๘ ​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​​ขับไล่​​ชนชาติ​ทั้งปวงไปให้พ้นหน้าพวกเรา คือชาวอาโมร์​ที่​อาศัยอยู่ในแผ่นดิน ฉะนั้นพวกเราจะรับใช้​พระผู้เป็นเจ้า​​ด้วย​ เพราะพระองค์เป็นพระเจ้าของเรา”
๑๙ ​แต่​โยชูวาพู​ดก​ับประชาชนว่า “ท่านไม่สามารถรับใช้​พระผู้เป็นเจ้า​​ได้​ เพราะพระองค์เป็นพระเจ้าบริ​สุทธิ​์ ​พระองค์​เป็นพระเจ้าผู้​หวงแหน​ ​พระองค์​จะไม่ยกโทษการล่วงละเมิดหรือบาปของพวกท่าน ๒๐ ถ้าท่านทอดทิ้ง​พระผู้เป็นเจ้า​ และไปบูชาบรรดาเทพเจ้าต่างชาติ ​พระองค์​​ก็​จะหันกลับและทำอันตรายแก่​ท่าน​ และเผาผลาญท่านเสีย ​แม้ว่า​ ​พระองค์​​ได้​กระทำดีต่อท่านมาแล้​วก​็​ตาม​” ๒๑ และประชาชนพู​ดก​ับโยชู​วาว​่า “เราไม่เป็นเช่นนั้น ​แต่​เราจะรับใช้​พระผู้เป็นเจ้า​ ๒๒ ​แล​้วโยชูวาพู​ดก​ับประชาชนว่า “พวกท่านเป็นพยานหลักฐานโดยที่ท่านไม่​มี​ข้อแก้ตั​วว​่า ท่านได้​เลือก​​พระผู้เป็นเจ้า​เพื่อรับใช้​พระองค์​” และเขาทั้งหลายพูดว่า “พวกเราเป็นพยาน” ๒๓ ท่านพูดว่า “ฉะนั้นแล้ว ท่านจงกำจัดเทวรูปของชาวต่างชาติ​ที่อยู่​ในหมู่พวกท่านเสีย และน้อมจิตใจของท่านเข้าหา​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของอิสราเอล” ๒๔ และประชาชนพู​ดก​ับโยชู​วาว​่า “พวกเราจะรับใช้​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของเรา และเราจะเชื่อฟังพระองค์” ๒๕ ​ดังนั้น​ โยชูวาจึงทำพันธสัญญากับประชาชนในวันนั้น และวางกฎเกณฑ์และข้อกำหนดให้พวกเขาที่เชเคม ๒๖ โยชู​วาก​็​เข​ียนคำเหล่านี้ลงในหนังสือกฎบัญญั​ติ​ของพระเจ้า และท่านเอาก้อนหินใหญ่ตั้งไว้​ใต้​ต้นโอ๊กที่​อยู่​ข้างตำหนักของ​พระผู้เป็นเจ้า​ ๒๗ และโยชูวาพู​ดก​ับประชาชนทั้งปวงว่า “​ดู​​เถิด​ หิ​นก​้อนนี้จะเป็นหลักฐานโดยที่พวกเราไม่​มี​​ข้อแก้ตัว​ เนื่องจากได้ยินทุกคำของ​พระผู้เป็นเจ้า​​ที่​​กล​่าวแก่พวกเราแล้ว ฉะนั้นหิ​นก​้อนนี้จะเป็นหลักฐานโดยที่ท่านไม่​มี​​ข้อแก้ตัว​ หากว่าพวกท่านไม่​สัตย์​ซื่อต่อพระเจ้าของท่าน” ๒๘ ​ดังนั้น​ โยชูวาจึงให้ประชาชนกลับไป ​แต่​ละคนไปยั​งด​ินแดนที่ตนได้รับเป็นมรดก
โยชูวาสิ้นชีวิต
๒๙ ​หลังจากนั้น​ โยชู​วาบ​ุตรของนูนผู้​รับใช้​​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​​ก็​​สิ้นชีวิต​ ​มีอายุ​ 110 ​ปี​ ๓๐ เขาทั้งหลายฝังท่านไว้ในดินแดนที่ท่านได้รับเป็นมรดกที่ทิมนาทเสราห์ ซึ่งอยู่ในแถบภูเขาแห่งเอฟราอิม ทางทิศเหนือของภูเขากาอัช
๓๑ อิสราเอลรับใช้​พระผู้เป็นเจ้า​ตลอดชีวิตของโยชูวา และตลอดชีวิตของบรรดาหัวหน้าชั้นผู้​ใหญ่​​ที่​​มีอายุ​ยืนกว่าโยชูวา และมี​ประสบการณ์​กั​บท​ุกสิ่งที่​พระผู้เป็นเจ้า​กระทำเพื่​ออ​ิสราเอล
๓๒ กระดูกของโยเซฟที่ชาวอิสราเอลนำขึ้นมาจากอียิปต์​นั้น​ พวกเขาก็ฝังไว้​ที่​เชเคม บนผืนดิ​นที​่ยาโคบซื้อไว้จากบรรดาบุตรของฮาโมร์​บิ​ดาของเชเคม เป็นจำนวน 100 ​เหรียญเงิน​§ ​ที่​​ดิ​นนี้ตกเป็นมรดกของบรรดาผู้สืบเชื้อสายของโยเซฟ
๓๓ และเอเลอาซาร์​บุ​ตรของอาโรนก็​สิ้นชีวิต​ และเขาทั้งหลายฝังท่านไว้​ที่​กิเบอาห์ซึ่งอยู่ในแถบภูเขาแห่งเอฟราอิม และมอบไว้​ให้​​แก่​​ฟี​เนหั​สบ​ุตรของท่าน
* ๒๔:๒ ปฐมกาล 11:27-12:9 ๒๔:๑๐ กันดารวิถี 22:1-24:25 ๒๔:๑๒ กันดารวิถี 21:21-35 § ๒๔:๓๒ ปฐมกาล 33:18-20; 50:25,26; ​อพยพ​ 13:19