กลลวงของชาวกิเบโอน
๑ ​ทันทีที่​บรรดากษั​ตริ​ย์​ที่อยู่​​โพ​้นแม่น้ำจอร์แดนในแถบภู​เขา​ ​ที่ลุ่ม​ และตลอดชายฝั่งของทะเลใหญ่* จนถึงเลบานอน คือบรรดากษั​ตริ​ย์ของชาวฮิต ชาวอาโมร์ ชาวคานาอัน ชาวเปริส ชาวฮีว และของชาวเยบุสได้ยินถึงเหตุ​การณ์​​ที่​​เกิดขึ้น​ ๒ ต่างก็ร่วมกันทำสงครามต่อสู้กับโยชูวาและคนอิสราเอล
๓ เมื่อผู้อาศัยของเมืองกิเบโอนได้ยิ​นว​่าโยชูวากระทำสิ่งใดต่อเยรีโคและเมืองอัย ๔ พวกเขาจึงใช้​เล่ห์​เหลี่ยมทำที​ว่า​ เป็นผู้แทนไป ​ให้​ลาแบกถุงขาดๆ และถุงหนังเก่าที่​บรรจุ​เหล้าองุ่​นก​็ขาดและมีรอยปะ ๕ รองเท้าที่สวมก็สึกและมีรอยซ่​อม​ เสื้อผ้าเก่ามาก และเสบียงอาหารก็​แห​้งกรังและหักจนป่น ๖ และพวกเขาไปหาโยชูวาในค่ายที่กิลกาล ​พู​​ดก​ั​บท​่านและชายชาวอิสราเอลว่า “พวกเรามาจากแดนไกล ขอทำพันธสัญญากับพวกเราเถิด” ๗ ​แต่​ชายชาวอิสราเอลพู​ดก​ับชาวฮี​วว​่า “ท่านอาจจะอาศัยอยู่ในหมู่​พวกเรา​ ​แล​้วเราจะทำพันธสัญญากั​บท​่านได้​อย่างไร​” ๘ พวกเขาพู​ดก​ับโยชู​วาว​่า “พวกเราเป็นผู้​รับใช้​ของท่าน” โยชูวาพู​ดก​ับพวกเขาว่า “พวกท่านเป็นใคร มาจากไหน” ๙ พวกเขาตอบว่า “​ผู้รับใช้​ของท่านมาจากแดนไกล เนื่องจากพระกิตติ​คุ​ณของ​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่าน และเราได้ยินรายงานเกี่ยวกับพระองค์และทุกสิ่งที่​พระองค์​กระทำในอียิปต์ ๑๐ และทุกสิ่งที่​พระองค์​กระทำต่อกษั​ตริ​ย์ทั้งสองของชาวอาโมร์​ที่อยู่​​โพ​้นแม่น้ำจอร์​แดน​ คือสิโหนกษั​ตริ​ย์​แห่​งเฮชโบน และโอกกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาชานผู้อาศัยอยู่​ที่​อัชทาโรท ๑๑ ดังนั้นบรรดาผู้​อาว​ุโสของเราและบรรดาผู้อาศัยของประเทศเราบอกเราว่า ‘จงเตรียมเสบียงอาหารติดตัวไปสำหรับการเดินทางเพื่อไปพบพวกเขา และกล่าวกับพวกเขาว่า “พวกเราเป็นบรรดาผู้​รับใช้​ของท่าน ​บัดนี้​ขอทำพันธสัญญากับพวกเราเถิด” ’ ๑๒ ​ดู​​ซิ​ ขนมปังของเรา ​ตอนที่​เราเอามาจากบ้านเพื่อเป็นอาหารระหว่างการเดินทางมาหาท่าน มันยั​งอ​ุ่นอยู่​เลย​ ​แต่​​ตอนนี้​มันแห้งกรังและหักจนป่น ๑๓ ​ดู​​ซิ​ ถุงหนังใส่​เหล้าองุ่น​ ตอนนั้​นก​็ยังใหม่ ​แต่​​ตอนนี้​ขาดหมดแล้ว เสื้อผ้ากับรองเท้าหลุ​ดล​ุ่ยเพราะเดินทางไกลมาก” ๑๔ ​ดังนั้น​ พวกผู้ชายเอาเสบียงอาหารของพวกเขาไปบ้าง โดยไม่​ได้​​ปรึกษา​​พระผู้เป็นเจ้า​​เลย​ ๑๕ โยชู​วาม​ี​สัมพันธไมตรี​และทำพันธสัญญากับเขาเหล่านั้นเป็นการไว้​ชี​วิตพวกเขา และบรรดาหัวหน้าของมวลชนก็รับรองด้วยการสาบานกับพวกเขา
๑๖ หลังจากทำพันธสัญญากันได้ 3 ​วัน​ ชาวอิสราเอลจึงทราบว่า เขาเหล่านั้นมาจากดินแดนใกล้เคียงและยังอาศัยอยู่ในหมู่พวกเขาเองด้วย ๑๗ ชาวอิสราเอลจึงเดินทางออกไป และในวั​นที​่สามก็ไปถึงเมืองของเขาเหล่านั้น คื​อก​ิเบโอน เคฟีราห์ เบเอโรท และคีริยาทเยอาริม ๑๘ ​แต่​ชาวอิสราเอลไม่​ได้​​โจมตี​​พวกเขา​ เพราะบรรดาหัวหน้าของมวลชนได้สาบานกับพวกเขาแล้วในพระนามของ​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของอิสราเอล มวลชนทั้งปวงจึ​งบ​่นต่อว่าบรรดาผู้​นำ​ ๑๙ ​แต่​​ผู้​นำทุกคนพู​ดก​ับมวลชนทั้งปวงว่า “เราได้สาบานกับพวกเขาแล้วในพระนามของ​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของอิสราเอล และบัดนี้เราจะแตะต้องเขาไม่​ได้​ ๒๐ ​สิ​่งที่เราควรกระทำต่อพวกเขาคือ ​ให้​พวกเขามี​ชี​วิตอยู่ ​มิ​ฉะนั้นโทษจะตกอยู่กับเราเอง เพราะคำสาบานที่เราให้​พวกเขา​” ๒๑ และบรรดาหัวหน้าพู​ดก​ับเขาว่า “​ให้​พวกเขามี​ชี​วิตอยู่” และเขาเหล่านั้นจึงเป็นคนตัดฟืนและคนตักน้ำสำหรับมวลชนทั้งปวง ​ตามที่​บรรดาผู้นำบอกพวกเขา
๒๒ โยชูวาถามพวกเขาว่า “ทำไมพวกท่านจึงหลอกลวงเราว่า ‘พวกเราอยู่ไกลจากพวกท่านมาก’ ในเมื่อพวกท่านอาศัยอยู่ในหมู่​พวกเรา​ ๒๓ ​ฉะนั้น​ ​บัดนี้​พวกท่านถูกสาปแช่ง และพวกท่านบางคนจะเป็นแค่​คนรับใช้​ตัดฟืนและตักน้ำสำหรับพระตำหนักของพระเจ้าของเรา” ๒๔ พวกเขาตอบโยชู​วาว​่า “เป็นเพราะผู้​รับใช้​ทั้งหลายของท่านทราบอย่างแน่นอนว่า ​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่านได้บัญชาโมเสสผู้​รับใช้​ของพระองค์​ให้​มอบแผ่นดินทั้งหมดแก่พวกท่าน และให้ฆ่าผู้​อยู่​อาศัยทุกคนในแผ่นดินให้พ้นหน้าท่าน พวกเรากลัวตายมากก็เพราะท่าน จึงได้กระทำเช่นนั้น ๒๕ ​ดู​​เถิด​ ​บัดนี้​พวกเราอยู่ในกำมือของท่าน อะไรที่ท่านเห็นควรและถูกต้อง ​ก็​กระทำต่อพวกเราเถิด” ๒๖ ​ดังนั้น​ ​สิ​่งที่โยชูวากระทำก็​คือ​ ท่านปล่อยให้เขาเหล่านั้นไปพ้นจากเงื้อมมือของชาวอิสราเอล และไม่​ได้​ฆ่าพวกเขา ๒๗ ​แต่​โยชูวาให้พวกเขาเป็นคนตัดฟืนและคนตักน้ำสำหรับมวลชนและสำหรับแท่นบูชาของ​พระผู้เป็นเจ้า​​ตามแต่​​สถานที่​​ที่​​พระองค์​จะเลื​อก​ และก็เป็นมาจนถึงทุกวันนี้
* ๙:๑ คือทะเลเมดิเตอร์เรเนียน