๕
นาอามานหายจากโรคเรื้อน
๑ นาอามานผู้บังคับกองพันทหารของกษัตริย์แห่งอารัม เป็นผู้ที่เจ้านายนับถือและพอใจมาก เป็นเพราะเขา พระผู้เป็นเจ้าจึงให้อารัมสู้รบชนะ เขาเป็นนักรบผู้เก่งกล้า แต่เป็นโรคเรื้อน
๒ ครั้งหนึ่งอารัมสู้รบกับอิสราเอล ชาวอารัมได้จับตัวเด็กหญิงคนหนึ่งมาจากดินแดนอิสราเอล และเธอมารับใช้ภรรยาของนาอามาน
๓ วันหนึ่งเธอพูดกับนายหญิงของเธอว่า “หนูอยากให้เจ้านายได้ไปพบกับผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ที่อาศัยอยู่ในสะมาเรีย ท่านจะรักษาเจ้านายให้หายจากโรคได้”
๔ ครั้นนาอามานได้ยินเช่นนั้น เขาจึงเข้าเฝ้ากษัตริย์และเล่าถึงสิ่งที่เด็กผู้หญิงพูด
๕ กษัตริย์แห่งอารัมกล่าวว่า “เจ้าไปเถิด และเราจะส่งสาสน์ไปยังกษัตริย์แห่งอิสราเอล”
เขาจึงไป และนำเงิน 10 ตะลันต์ ทองคำ 6,000 เชเขล และเสื้อใหม่ 10 ตัวไปด้วย
๖ และเขานำสาสน์ไปยื่นให้กษัตริย์แห่งอิสราเอล มีใจความว่า “เมื่อสาสน์นี้ถึงมือท่าน ขอให้ท่านทราบด้วยว่า ข้าพเจ้าให้นาอามานผู้รับใช้ของเรามาหาท่าน เพื่อเขาจะได้รับการรักษาให้หายจากโรคเรื้อน”
๗ เมื่อกษัตริย์แห่งอิสราเอลอ่านสาสน์แล้ว ท่านก็ฉีกเสื้อของท่าน และพูดว่า “เราเป็นพระเจ้าหรือ จะได้ฆ่าคนหรือทำให้คนมีชีวิตขึ้นมาได้ ชายผู้นี้ถึงได้ขอให้เรารักษาคนๆ หนึ่งให้หายจากโรคเรื้อน เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่า ท่านพยายามจะหาเรื่องวิวาทกับเรา”
๘ เมื่อเอลีชาคนของพระเจ้าทราบว่ากษัตริย์แห่งอิสราเอลได้ฉีกเสื้อของท่าน ท่านจึงใช้คนไปทูลกษัตริย์ว่า “ทำไมท่านจึงฉีกเสื้อของท่าน โปรดให้เขามาหาข้าพเจ้าเถิด เพื่อเขาจะได้ทราบว่า มีผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าในอิสราเอล”
๙ นาอามานจึงไปพร้อมกับม้าและรถศึกของท่าน และไปยืนที่ประตูบ้านของเอลีชา
๑๐ เอลีชาใช้ผู้ส่งข่าวไปบอกท่านว่า “จงไปชำระตัวในแม่น้ำจอร์แดน 7 ครั้ง แล้วผิวหนังของท่านก็จะกลับเป็นปกติ ท่านจะสะอาด”
๑๑ แต่นาอามานเดินจากไปด้วยความโกรธ และพูดว่า “ดูสิ เราคิดว่าท่านจะออกมาพบเรา และยืนร้องเรียกพระนามของพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน โบกมือที่ผิวหนัง และรักษาเราให้หายจากโรคเรื้อน
๑๒ แม่น้ำอาบานาและฟาร์ปาร์ที่เมืองดามัสกัสไม่ดีกว่าน้ำที่อิสราเอลหรือ เราจะไม่สะอาดหรือถ้าเราชำระตัวที่นั่น” แล้วท่านก็หันหลังกลับด้วยความเกรี้ยวกราด
๑๓ แต่บรรดาคนรับใช้ของท่านเข้ามาใกล้ และพูดกับท่านว่า “ท่านพ่อ ถ้าผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าบอกให้ท่านกระทำสิ่งอันยิ่งใหญ่ แล้วท่านจะไม่ทำหรือ ท่านผู้นั้นพูดแล้วมิใช่หรือว่า ‘จงไปชำระตัว แล้วท่านก็จะสะอาด’ ”
๑๔ ดังนั้นเขาจึงไปจุ่มตัวลงในแม่น้ำจอร์แดน ตามที่คนของพระเจ้าบอก และผิวหนังของเขาก็กลับคืนเหมือนผิวเด็ก และท่านก็สะอาด
ความโลภและโทษทัณฑ์ของเกหะซี
๑๕ เขากลับไปหาคนของพระเจ้า พร้อมกับคนของเขา นาอามานมายืนตรงหน้าท่าน และพูดว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้าทราบว่าทั้งโลกนี้ไม่มีพระเจ้าอื่นใด นอกจากในอิสราเอล ขอโปรดรับของกำนัลจากผู้รับใช้ของท่านเถิด”
๑๖ แต่ท่านตอบว่า “ตราบที่พระผู้เป็นเจ้ามีชีวิตอยู่ฉันใด เรายืนอยู่ ณ เบื้องหน้าพระองค์ เราจะไม่รับสิ่งใด” เขาคะยั้นคะยอให้ท่านรับของ แต่ท่านก็ปฏิเสธ
๑๗ นาอามานจึงพูดว่า “ถ้าเช่นนั้น ผู้รับใช้ของท่านขอดินบรรทุกบนหลังล่อสัก 2 ตัว เพราะตั้งแต่นี้ไป ผู้รับใช้ของท่านจะไม่มอบสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวายหรือเครื่องสักการะแด่เทพเจ้าใด ยกเว้นถวายแด่พระผู้เป็นเจ้าเท่านั้น
๑๘ มีสิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าขอให้พระผู้เป็นเจ้าอภัยผู้รับใช้ของท่านในวันข้างหน้าคือ เวลากษัตริย์ขึ้นไปนมัสการที่วิหารของเทพเจ้าริมโมน ท่านจะพิงแขนของข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจำต้องก้มตัวลงที่วิหารของเทพเจ้าริมโมน ขอพระผู้เป็นเจ้าอภัยผู้รับใช้ของท่านในเรื่องนี้”
๑๙ ท่านตอบว่า “จงไปอย่างสันติสุขเถิด”
แต่เมื่อนาอามานออกเดินทางไปได้เพียงระยะหนึ่ง
๒๐ เกหะซีคนรับใช้ของเอลีชาคนของพระเจ้าพูดว่า “เจ้านายของข้าพเจ้าปล่อยให้นาอามานชาวอารัมคนนี้ไป โดยไม่รับสิ่งใดที่เขานำมาให้ ตราบที่พระผู้เป็นเจ้ามีชีวิตอยู่ฉันใด ข้าพเจ้าจะวิ่งตามเขาไป เพื่อรับสิ่งใดสิ่งหนึ่งจากเขาให้ได้”
๒๑ ดังนั้นเกหะซีจึงตามนาอามานไป เมื่อนาอามานเห็นว่ามีคนวิ่งตามเขามา เขาก็ลงจากรถศึกมาพบกับเขา และถามว่า “ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีหรือ”
๒๒ เขาตอบว่า “ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เจ้านายของข้าพเจ้าใช้ข้าพเจ้ามาบอกว่า ‘สมาชิก 2 คนของกลุ่มผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า เพิ่งมาถึงจากแถบภูเขาแห่งเอฟราอิม ขอท่านมอบเงิน 1 ตะลันต์ และเสื้อใหม่สัก 2 ตัวด้วยเถิด’ ”
๒๓ นาอามานตอบว่า “ช่วยรับไป 2 ตะลันต์” และเขาก็คะยั้นคะยอเขา ใส่เงิน 2 ตะลันต์ลงในกระเป๋า 2 ใบ พร้อมกับเสื้อใหม่ 2 ตัว ให้คนรับใช้ 2 คนของเขาแบกนำหน้าเกหะซีกลับไป
๒๔ เมื่อเกหะซีมาถึงภูเขา เขาก็รับเอาถุงไปจากคนรับใช้ทั้งสอง และเก็บไว้ในบ้าน เขาบอกลากับชายทั้งสอง และให้เขากลับไป
๒๕ จากนั้นเขากลับเข้าไปในบ้าน และยืนตรงหน้าเจ้านายของเขา และเอลีชาพูดกับเขาว่า “เกหะซี เจ้าไปไหนมา” เขาตอบว่า “ผู้รับใช้ของท่านไม่ได้ไปไหน”
๒๖ แต่ท่านพูดกับเขาว่า “วิญญาณของเราไม่อยู่ที่นั่นด้วยหรือ เมื่อชายคนนั้นกลับลงมาจากรถศึก เพื่อพบกับเจ้า เป็นเวลาเหมาะสมแล้วหรือ ที่จะรับเงินและเสื้อ สวนมะกอก สวนองุ่น ฝูงแพะแกะและโค คนรับใช้ชายและหญิง
๒๗ ฉะนั้น โรคเรื้อนของนาอามานจะติดอยู่ที่เจ้าและบรรดาผู้สืบเชื้อสายของเจ้าไปตลอดกาล” แล้วเกหะซีก็เดินจากไป กลายเป็นคนโรคเรื้อน ตัวด่างขาวราวกับหิมะ