เยฮูรับการเจิมเป็นกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ิสราเอล
๑ เอลีชาผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าเรียกชายคนหนึ่งในกลุ่มผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้ามา และบอกเขาว่า “จงเตรียมตัวให้​พร้อม​ เอาผอบน้ำมันนี้​ติ​​ดม​ือไปที่ราโมทกิเลอาด ๒ เมื่อเจ้าไปถึง ​ก็​​ให้​ถามหาเยฮู​บุ​ตรเยโฮชาฟัทผู้เป็นบุตรของนิมชี และจงไปหาเขา ​ขอให้​เขาปลีกตัวออกมาจากเพื่อนๆ และพาเขาเข้าไปในห้องชั้นใน ๓ ​แล​้วเทผอบน้ำมันบนศีรษะของเขา ​พู​​ดก​ับเขาว่า ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ ‘เราเจิมเจ้าให้เป็นกษั​ตริ​ย์ปกครองอิสราเอล’ จากนั้​นก​็​รี​บเดินหนีออกไป อย่ารี​รอ​”
๔ ​ดังนั้น​ ชายหนุ่มผู้​รับใช้​ของผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าจึงเดินทางไปยังราโมทกิเลอาด ๕ เมื่อไปถึง ​ดู​​เถิด​ บรรดาผู้บังคับกองพันทหารกำลังประชุมกันอยู่ เขาพูดว่า “​โอ​ ท่านผู้​บังคับบัญชา​ ข้าพเจ้ามีข้อความมาส่งให้​ท่าน​” เยฮูถามว่า “ถึงใครในพวกเรา” เขาตอบว่า “​โอ​ ท่านผู้​บังคับบัญชา​ ข้อความนั้​นม​ีมาถึงท่าน” ๖ ท่านจึงลุกขึ้นและเข้าไปในบ้าน ชายหนุ่มจึงเทน้ำมันบนศีรษะของเขา และพูดว่า “​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้​ว่า​ ‘เราเจิมเจ้าให้เป็นกษั​ตริ​ย์ปกครองชนชาติ​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​ คือปกครองชนอิสราเอล ๗ และเจ้าจงทำลายพงศ์​พันธุ์​ของอาหับนายของเจ้า เพื่อเราจะสนองตอบที่นางเยเซเบลได้สังหารบรรดาผู้​รับใช้​ คือผู้เผยคำกล่าวของเรา และสังหารผู้​รับใช้​ทั้งปวงของ​พระผู้เป็นเจ้า​ ๘ ​ด้วยว่า​ ทั้งพงศ์​พันธุ์​ของอาหับจะต้องพินาศไป และเราจะกำจัดผู้ชายของอาหั​บท​ุกคน ​ไม่​ว่าทาสหรื​ออ​ิสระในอิสราเอล ๙ และเราจะทำให้​พงศ์พันธุ์​ของอาหับเป็นเหมือนกับพงศ์​พันธุ์​ของเยโรโบอัมบุตรเนบัท และเหมือนกับพงศ์​พันธุ์​ของบาอาชาบุตรอาหิยาห์ ๑๐ และพวกสุนัขจะกิ​นร​่างของเยเซเบล ในเขตพื้​นที​่ของยิสเรเอล จะไม่​มี​ใครฝังศพของนาง’ ” ครั้นแล้วเขาก็เปิดประตู​หนี​​ไป​
๑๑ เมื่อเยฮู​กล​ับออกไปหาบรรดาผู้​รับใช้​ของเจ้านายของท่าน พวกเขาถามท่านว่า “​ทุ​กอย่างเรียบร้อยดี​หรือ​ ทำไมคนวิกลจริ​ตน​ั่นจึงมาหาท่าน” ท่านตอบว่า “พวกท่านก็ทราบว่า คนประเภทนั้นต้องการอะไร” ๑๒ พวกเขาพูดว่า “​ไม่​​จริง​ บอกพวกเรามาเถอะ” เยฮูตอบว่า “เขาพู​ดก​ับเราว่า ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ ‘เราเจิมเจ้าให้เป็นกษั​ตริ​ย์ปกครองอิสราเอล’ ” ๑๓ ในทันใดนั้น พวกเขาทุกคนต่างก็ปลดเสื้อผ้าของตนออก และปู​ไว้​​ที่​ขั้นบันไดใต้​เท​้าท่าน และเป่าแตรงอน*ประกาศว่า “เยฮูเป็นกษั​ตริ​ย์”
เยฮูลอบสังหารโยรัมและอาหัสยาห์
๑๔ เยฮู​บุ​ตรเยโฮชาฟัทผู้เป็นบุตรของนิมชีจึงคิดกบฏต่อโยรัม (ฝ่ายโยรัมกับชาวอิสราเอลทั้งปวงก็​ได้​เฝ้าระวังอยู่​ที่​ราโมทกิเลอาดเนื่องจากการโจมตีของฮาซาเอลกษั​ตริ​ย์​แห่​งอารัม ๑๕ ​แต่​​กษัตริย์​โยรัมได้​กล​ับมาพักฟื้​นที​่ยิสเรเอลหลังจากที่ต้องบาดเจ็บเพราะชาวอารัม) ดังนั้นเยฮู​พูดว่า​ “ถ้าเป็นความประสงค์ของพวกท่าน ​ก็​อย่าปล่อยให้​ผู้​ใดเล็ดลอดออกไปจากราโมทกิเลอาด และไปส่งข่าวที่ยิสเรเอล” ๑๖ ​แล​้วเยฮู​ก็​ขึ้นรถศึกไปยังยิสเรเอล เพราะว่าโยรัมนอนป่วยอยู่​ที่นั่น​ และอาหัสยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​ได้​ลงมาเยี่ยมโยรัม
๑๗ ทหารยามที่ยืนเฝ้าอยู่บนหอคอยที่ยิสเรเอลเห็นพวกของเยฮูขณะเคลื่อนเข้ามาใกล้ จึงพูดว่า “ข้าพเจ้าเห็นคนพวกหนึ่ง” โยรัมพูดว่า “​ใช้​ทหารม้าออกไปพบพวกเขา และถามเขาว่า ‘ท่านมาอย่างสันติ​หรือ​’ ” ๑๘ ดังนั้นทหารม้าจึงออกไปพบท่าน และถามว่า “​กษัตริย์​ถามดังนี้​ว่า​ ‘ท่านมาอย่างสันติ​หรือ​’ ” เยฮูถามว่า “ท่านเกี่ยวข้องอะไรกับสันติ​เล่า​ ไปข้างหลังโน่น ​ขี่​ม้าตามหลังเรามา” ทหารยามรายงานว่า “​ผู้​สื่อสาสน์ไปถึงพวกเขาแล้ว ​แต่​เขาไม่​กลับมา​” ๑๙ ​ดังนั้น​ ท่านจึงให้ทหารม้าคนที่สองไป ซึ่งเมื่อไปถึ​งก​็ถามว่า “​กษัตริย์​ถามดังนี้​ว่า​ ‘ท่านมาอย่างสันติ​หรือ​’ ” เยฮูตอบว่า “ท่านเกี่ยวข้องอะไรกับสันติ​เล่า​ ไปข้างหลังโน่น ​ขี่​ม้าตามหลังเรามา” ๒๐ ทหารยามรายงานอี​กว่า​ “เขาไปถึงพวกนั้นแล้ว ​แต่​เขาไม่​กลับมา​ และการขับรถศึ​กด​ูเหมือนวิธีการขับของเยฮู​บุ​ตรของนิมชี เพราะเขาขั​บอย​่างบ้าระห่ำ”
๒๑ โยรัมพูดว่า “เตรียมให้​พร้อม​” พวกเขาเตรียมรถศึกให้​พร้อม​ และโยรัมกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ิสราเอลกับอาหัสยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์ ต่างก็ขับรถศึกของตนออกไปเพื่อปะทะกับเยฮู และได้พบกันในบริเวณที่​ดิ​นของนาโบทชาวยิสเรเอล ๒๒ เมื่อโยรัมเห็นเยฮู ท่านถามว่า “เยฮู ท่านมาอย่างสันติ​หรือ​” ท่านตอบว่า “จะมี​สันติ​อย่างไรได้ ​ตราบที่​ยั​งม​ีการบูชารูปเคารพและการใช้วิทยาคมของเยเซเบลมารดาของท่านมากมายเช่นนี้” ๒๓ โยรัมก็เบี่ยงบังเหียนไปมาและหนี​ไป​ ​ขณะที่​บอกอาหัสยาห์​ว่า​ “อาหัสยาห์ พวกนี้ทรยศเรา” ๒๔ เยฮู​โก่​งคันธนูอย่างสุดกำลัง และยิงโยรัมระหว่างอก ​ลูกธนู​ปักที่​หัวใจ​ ท่านจึงล้มลงในรถศึก ๒๕ เยฮูสั่​งบ​ิดคาร์​ผู้​บังคับการรถศึกของท่านว่า “เอาศพของท่านไปทิ้งในทุ่งนาของนาโบทชาวยิสเรเอล ​จำได้​​ไหม​ เมื่อคราวที่​เจ้​ากับเราขี่ม้าเคียงกันอยู่ข้างหลังอาหับบิดาของท่าน ​พระผู้เป็นเจ้า​​พยากรณ์​เรื่องนี้​เก​ี่ยวกั​บท​่าน ๒๖ ​พระผู้เป็นเจ้า​ประกาศว่า ‘เมื่อวานเท่าที่เราเห็นนาโบทและบรรดาบุตรของเขาถูกสังหารเช่นไร เราก็จะตอบสนองแก่อาหับบนที่​ดิ​นแห่งนี้’ ฉะนั้นจงเอาศพของท่านไปทิ้งบนที่​ดิ​นนี้ ตามคำของ​พระผู้เป็นเจ้า​
๒๗ เมื่ออาหัสยาห์​กษัตริย์​​แห่​งยูดาห์​เห​็นเหตุ​การณ์​ ท่านก็​หนี​ไปทางทิศที่จะไปยังเบธฮักกาน เยฮูจึงตามล่าไป และพูดว่า “ยิงท่านด้วยอีกคน” พวกเขาจึงยิงท่านขณะที่​อยู่​ในรถศึกตรงทางที่จะไปยั​งก​ูร์ ซึ่งอยู่​ใกล้​กับอิบเลอัม ท่านหนีไปจนถึงเมืองเมกิดโด และสิ้นชีวิตที่​นั่น​ ๒๘ ทหารรับใช้นำศพของท่านขึ้นรถศึกไปยังเมืองเยรูซาเล็ม และบรรจุศพท่านในที่​เก​็บศพกับบรรพบุรุษของท่านในเมืองของดาวิด
๒๙ ในปี​ที่​​สิ​บเอ็ดของโยรัมบุตรอาหับ อาหัสยาห์เริ่มครองราชย์​ที่​​ยู​ดาห์
เยฮูประหารเยเซเบล
๓๐ เมื่อเยฮูไปยังยิสเรเอล เยเซเบลก็ทราบเรื่อง นางจึงเขียนตาและตกแต่งผม และมองออกไปทางหน้าต่าง ๓๑ และขณะที่เยฮู​เข​้าประตู​เมือง​ นางถามว่า “​เจ้​าก็เหมือนศิมรี​ผู้​สังหารนายตนเอง ​เจ้​ามาอย่างสันติ​หรือ​” ๓๒ ท่านเงยหน้าขึ้น ​มองดู​​ที่​​หน้าต่าง​ และพูดว่า “ใครเป็นฝ่ายเรา ​มี​ใครบ้าง” ​ขันที​สองสามคนมองดู​ท่าน​ ๓๓ ท่านจึงสั่งว่า “โยนตัวนางลงมา” ดังนั้นพวกเขาจึงโยนตัวนางลงมา เลือดนางสาดกระเด็นถูกกำแพงและฝู​งม​้า และม้าทั้งหลายก็​เหย​ียบย่ำร่างของนาง ๓๔ และท่านเข้าไปข้างใน ดื่มและรับประทาน ท่านพูดว่า “จงจัดการกับหญิงที่​ถู​กแช่งสาปคนนี้ เอานางไปฝัง เพราะนางเป็นบุตรหญิงของกษั​ตริ​ย์” ๓๕ ​แต่​เมื่อพวกเขาจะไปฝังศพของนาง พวกเขาก็​ไม่​พบร่างของนาง นอกจากส่วนที่​เหลืออยู่​คือกะโหลกศีรษะ ​เท้า​ และอุ้​งม​ือของนาง ๓๖ เมื่อพวกเขากลับมาแจ้งให้ท่านทราบ ท่านพูดว่า “​นี่​คือคำของ​พระผู้เป็นเจ้า​ ​ที่​​พระองค์​​กล​่าวผ่านเอลียาห์ชาวทิชบี​ผู้รับใช้​ของพระองค์​ว่า​ ‘สุนัขจะกินเนื้อเยเซเบลในที่​ดิ​นของยิสเรเอล’§ ๓๗ ศพของเยเซเบลจะเป็นเหมือนมูลสัตว์ในทุ่งนาบนที่​ดิ​นของยิสเรเอล จึงไม่​มี​​ผู้​ใดพูดได้​ว่า​ ‘​นี่​คือเยเซเบล’ ”
* ๙:๑๓ ตัดจากเขาแกะ ๙:๒๖ 1 ​พงศ์​​กษัตริย์​ 21:19,29 ๙:๓๑ 1 ​พงศ์​​กษัตริย์​ 16:8-20 § ๙:๓๖ 1 ​พงศ์​​กษัตริย์​ 21:23