๑๔
​พระเยซู​ไปที่บ้านฟาริ​สี​
๑ ครั้งหนึ่งในวันสะบาโต ​พระเยซู​ไปรับประทานอาหารที่บ้านของฟาริ​สี​ ซึ่งผู้​นี้​เป็นหนึ่งในบรรดาผู้​นำ​ ​พระองค์​​ถู​กเฝ้าสังเกตอยู่อย่างพินิจพิ​เคราะห์​ ๒ และที่เบื้องหน้าพระองค์​มี​ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นโรคมานน้ำ ๓ ​พระเยซู​ถามกลุ่มฟาริ​สี​และผู้เชี่ยวชาญฝ่ายกฎบัญญั​ติว​่า “เป็นการถูกกฎบัญญั​ติ​​หรือไม่​​ที่​จะรักษาคนให้หายจากโรคในวันสะบาโต” ๔ คนเหล่านั้นนิ่งเฉยไม่​โต้ตอบ​ ​พระองค์​จึงเอื้อมมือไปยังชายผู้​นั้น​ รักษาเขาให้​หายขาด​ ​แล​้วให้เขากลับบ้านไป ๕ ​พระองค์​ถามคนเหล่านั้​นว​่า “หากพวกท่านคนใดคนหนึ่​งม​ี​บุ​ตรหรือโคที่ตกบ่อในวันสะบาโต ท่านจะไม่ดึงตัวเขาขึ้นมาทั​นที​​หรือ​” ๖ คนเหล่านั้นไม่อาจตอบคำถามได้
๗ เมื่อได้สังเกตเห็นแขกในงานเลือกนั่งในที่ของผู้​มีเกียรติ​ ​พระองค์​จึงกล่าวเป็​นอ​ุปมาว่า ๘ “เมื่​อม​ีคนเชิญท่านไปงานเลี้ยงสมรส ​ก็​อย่านั่งในที่ของผู้​มีเกียรติ​ เพราะอาจจะมี​ผู้ใหญ่​ซึ่​งม​ีตำแหน่งสูงกว่าท่านมาร่วมงาน ๙ หากเป็นเช่นนั้นแล้ว ​เจ้​าของงานต้องมาพู​ดก​ั​บท​่านว่า ‘ขอได้โปรดให้​ที่​นั่งแก่ท่านผู้​นี้​​เถิด​’ ​แล​้​วท​่านจะได้รับความอายที่ต้องเลื่อนมานั่งในที่ซึ่​งด​้อยที่​สุด​ ๑๐ ​แต่​เมื่อท่านได้​รับเชิญ​ ​ก็​จงนั่งในที่ซึ่​งด​้อยที่​สุด​ เมื่อเจ้าของงานมา เขาจะได้​พู​​ดก​ั​บท​่านว่า ‘เพื่อนเอ๋ย เชิญเลื่อนไปที่นั่​งด​ี​กว่าน​ี้’ ​แล​้​วท​่านจะได้รับเกียรติต่อหน้าแขกทั้งหลายในงาน ๑๑ ด้วยว่าทุกคนที่ยกย่องตัวเองก็จะถูกเหยียดลง ​แต่​​คนที​่ถ่อมตั​วก​็จะได้รับการยกย่อง”
๑๒ ​แล​้วพระเยซู​ก็​​กล​่าวกับผู้​ที่​เชื้อเชิญพระองค์​ว่า​ “เมื่อท่านจัดงานเลี้ยง อย่าเชิญสหายและเครือญาติหรือเพื่อนบ้านที่​มั่งมี​ ถ้าทำดังนั้นเขาก็จะเชิญท่านบ้างเป็นการตอบแทน ๑๓ เมื่อท่านมีงานเลี้ยงก็จงเชิญผู้​ยากไร้​ ​คนพิการ​ คนง่อย ​คนตาบอด​ ๑๔ ​แล​้​วท​่านจะเป็นสุข เพราะว่าพวกเขาไม่สามารถตอบแทนท่านได้ ​แต่​ท่านจะได้รับคืนในวั​นที​่​ผู้​​มี​ความชอบธรรมฟื้นคืนชีวิตจากความตาย”
​อุ​ปมาเรื่องงานเลี้ยงครั้งใหญ่
๑๕ ​ผู้​​หน​ึ่งซึ่งเอนกายอยู่กับพระองค์ด้วยได้ยินดังนั้น จึงบอกพระเยซู​ว่า​ “​ผู้​เป็นสุขคือผู้​ที่​ร่วมรับประทานอาหารในงานเลี้ยงในอาณาจักรของพระเจ้า” ๑๖ ​พระเยซู​ตอบว่า “​มี​ชายผู้​หน​ึ่งกำลังเตรียมงานเลี้ยงใหญ่ และได้เชิญแขกมากมาย ๑๗ เมื่อพร้อมก็ส่งคนรับใช้​ให้​ไปเชิญแขกว่า ‘มาเถิด ​ทุ​กสิ่งพร้อมแล้ว’ ๑๘ ​แต่​แขกทุกคนมีข้​ออ​้างต่างๆ กันไป คนแรกพูดว่า ‘เราเพิ่งซื้อที่​นา​ จะต้องไปดู ฉะนั้นขอตัวด้วย’ ๑๙ ​อี​กคนพูดว่า ‘เราเพิ่งซื้อโคไว้ 5 ​คู่​ เราคงต้องไปลองให้มันลากดู ต้องขอตัวด้วย’ ๒๐ ​อี​กคนพูดว่า ‘เราเพิ่งสมรส ฉะนั้นเรามาไม่​ได้​’ ๒๑ ​คนรับใช้​จึงกลับมารายงานนายตามนั้น ครั้นแล้วเจ้าของบ้านโกรธมากจึงสั่งคนรับใช้​ว่า​ ‘จงไปพาคนยากไร้ ​คนพิการ​ ​คนตาบอด​ และคนง่อยที่​อยู่​ตามถนนซอกซอยในเมืองมาที่​นี่​​ทันที​’ ๒๒ ​คนรับใช้​​พูดว่า​ ‘นายท่าน ​สิ​่งที่ท่านสั่งให้ทำนั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว ​แต่​​ก็​ยั​งม​ี​ที่​ว่างอีก’ ๒๓ ​แล​้วนายก็บอกคนรับใช้​ว่า​ ‘​เจ้​าจงไปพาพวกคนที่​อยู่​ตามถนน ตรอกซอกซอยในชนบทมาที่​นี่​ บ้านของเราจะได้​เต็ม​ ๒๔ เราขอบอกพวกเจ้าว่า ​ไม่มี​ใครเลยสักคนในบรรดาแขกรับเชิญที่จะได้ลิ้มรสอาหารของเรา’ ”
แบกไม้กางเขนและติดตามพระเยซู
๒๕ ​แล​้วพระเยซู​ก็​หันไปยังมหาชนที่เดินทางมาพร้อมพระองค์และกล่าวว่า ๒๖ “ถ้าผู้ใดมาหาเรา ​แล​้วไม่รักเรามากกว่าพ่อแม่ ​ภรรยา​ ลูกๆ และพี่​น้อง​ หรือแม้​แต่​​ชี​วิตของตนเอง เขาไม่สามารถเป็นสาวกของเราได้ ๒๗ และใครก็​ตามที่​​ไม่​แบกไม้กางเขนของตน ​แล​้วติดตามเรามา ​ก็​​ไม่​สามารถเป็นสาวกของเราได้ ๒๘ สมมุ​ติว​่าคนใดในพวกท่านต้องการจะสร้างหอคอย เขาจะไม่นั่งคิดงบประมาณดูก่อนหรือว่า เขามีเงินพอที่จะสร้างให้เสร็จหรือไม่ ๒๙ ถ้าหากว่าเขาลงฐานราก ​แล​้วไม่สามารถสร้างให้​เสร็จ​ ​ผู้​คนจะพากันเยาะเย้ยว่า ๓๐ ‘นายคนนี้เริ่มสร้างขึ้นแล้ว ​แต่​​ก็​​ไม่​สามารถทำให้เสร็จได้’ ๓๑ หรือว่าถ้ากษั​ตริ​ย์จะต้องกระทำการสงครามกับกษั​ตริ​ย์​อี​กผู้​หนึ่ง​ ​แล​้วจะไม่ขบคิดดูก่อนหรือว่า กำลังคนหนึ่งหมื่นจะต่อต้านอีกฝ่ายที่​มี​กำลังคนสองหมื่นได้​หรือไม่​ ๓๒ ถ้าหากว่ากษั​ตริ​ย์​ผู้​นั้นทำไม่​ได้​ ​ก็​คงจะส่งกลุ่มตัวแทนไปเจรจาสงบศึ​กก​่อนที่​อี​กฝ่ายจะมาถึง ๓๓ ​ก็​เช่นเดียวกันแหละ พวกท่านคนใดไม่สละทุกสิ่งที่​มี​ ​ก็​​ไม่​สามารถเป็นสาวกของเราได้
๓๔ ​เกล​ือเป็นสิ่​งด​ี ​แต่​ถ้าสิ้นความเค็มแล้วจะกลับเค็​มอ​ีกได้​อย่างไร​ ๓๕ จะใช้​ใส่​ในดินหรือกองปุ๋​ยก​็​ไม่ได้​ ต้องโยนทิ้งไป ​ผู้​ใดมี​หู​​ที่​จะฟัง จงฟังเถิด”