โอบาดีห์
๑
๑ ภาพนิมิตของโอบาดีห์
เอโดมจะต้องถ่อมตัวลง
พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวถึงเอโดมดังนี้
พวกเราได้รับข้อความจากพระผู้เป็นเจ้า
และผู้ส่งข่าวผู้หนึ่งถูกส่งให้ไปยังบรรดาประชาชาติ เพื่อบอกดังนี้ว่า
“จงเตรียมพร้อม พวกเราจงพร้อมที่จะสู้รบกับเอโดม”
๒ “ดูเถิด เราจะทำให้เจ้าด้อยในท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
เจ้าจะถูกดูหมิ่นอย่างมาก
๓ ใจหยิ่งยโสของเจ้าได้ลวงเจ้าแล้ว
เจ้าอาศัยอยู่ในซอกหิน
และทำที่อยู่อาศัยบนภูเขาสูง
เจ้าคิดในใจว่า
‘ใครจะทำให้เราลงมายังพื้นดินได้’
๔ แม้ว่าเจ้าจะโผบินอย่างนกอินทรี
แม้รังของเจ้าจะถูกวางในหมู่ดาว
เราก็จะทำให้เจ้าลงมาจากที่นั่น”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
๕ “ถ้าพวกขโมยมาหาเจ้า
ถ้านักปล้นมาในเวลากลางคืน
โอ ความทุกข์ร้อนรอเจ้าอยู่เพียงไร
พวกเขาจะขโมยทุกสิ่งที่ต้องการ
ถ้าพวกคนเก็บองุ่นมาหาเจ้า
พวกเขาจะไม่เหลือให้คนอื่นเก็บบ้างเลยหรือ
๖ เอซาวถูกปล้นจนหมดสิ้น
สมบัติของเขาที่ซ่อนไว้ก็ถูกค้นหาทุกซอกทุกมุม
๗ มิตรสหายของเจ้าทุกคนได้ขับไล่เจ้าไปถึงชายแดนของเจ้า
บรรดาผู้ที่เป็นมิตรกับเจ้าได้ลวงเจ้า และข่มเจ้า
บรรดาผู้รับประทานอาหารของเจ้าได้วางกับดักจับเจ้า
แต่เจ้าจะไม่รู้ตัว”
๘ พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า
“ในวันนั้น เราจะไม่กำจัดผู้เรืองปัญญาให้สิ้นไปจากเอโดมหรือ
และกำจัดผู้มีความเข้าใจให้สิ้นไปจากภูเขาเอซาวหรือ
๙ โอ เทมานเอ๋ย บรรดานักรบของเจ้าจะตื่นตระหนก
และทุกคนที่ภูเขาเอซาวจะถูกตัดขาดด้วยการถูกสังหาร
เอโดมรุนแรงต่อยาโคบ
๑๐ เพราะความรุนแรงที่เจ้ากระทำต่อยาโคบน้องชายของเจ้า
เจ้าจะต้องอับอายมาก
และเจ้าจะถูกตัดขาดไปตลอดกาล
๑๑ ในวันที่เจ้ายืนอยู่ห่างๆ
ในวันที่บรรดาคนแปลกหน้าขนสมบัติของเขาไป
และบรรดาชาวต่างชาติเข้าไปในประตูเมืองของเขา
และจับฉลากเพื่อชิงเยรูซาเล็ม
เจ้าเป็นเหมือนคนหนึ่งในบรรดาพวกเขา
๑๒ แต่เจ้าอย่าสะใจกับน้องชายของเจ้า
ในวันที่เขาประสบกับเรื่องร้ายๆ
อย่ายินดีในเวลาที่ชาวยูดาห์ลำบาก
อย่าโอ้อวดในวันแห่งความทุกข์
๑๓ อย่าเข้าประตูเมืองของชนชาติของเรา
ในวันแห่งความวิบัติของพวกเขา
อย่าสะใจเมื่อพวกเขามีความทุกข์ร้อน
ในวันแห่งความวิบัติของพวกเขา
อย่ายึดทรัพย์สมบัติของพวกเขา
ในวันแห่งความวิบัติของพวกเขา
๑๔ อย่ายืนที่ทางแยก
และกำจัดบรรดาผู้ลี้ภัย
อย่าจับบรรดาผู้รอดชีวิตส่งให้แก่ศัตรู
ในยามที่พวกเขาเดือดร้อน
วันของพระผู้เป็นเจ้าใกล้จะถึงแล้ว
๑๕ ด้วยว่า วันของพระผู้เป็นเจ้าใกล้จะถึงแล้ว
สำหรับประชาชาติทั้งปวง
เจ้าได้กระทำอย่างไร เจ้าก็จะถูกกระทำตอบอย่างนั้น
การกระทำของเจ้าจะกลับมาสนองตัวเจ้าเอง
๑๖ เจ้าได้ดื่มบนภูเขาอันบริสุทธิ์ของเราอย่างไร
ประชาชาติทั้งปวงก็จะดื่มต่อไปอย่างนั้น
พวกเขาจะดื่มและกลืนลงไป
และจะเป็นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
๑๗ แต่ที่ภูเขาศิโยนจะมีบรรดาผู้ที่หนีรอด
และจะเป็นที่บริสุทธิ์
และพงศ์พันธุ์ของยาโคบจะเป็นเจ้าของมรดกของพวกเขา
๑๘ พงศ์พันธุ์ของยาโคบจะเป็นประดุจไฟ
และพงศ์พันธุ์ของโยเซฟจะเป็นเปลวไฟ
พงศ์พันธุ์ของเอซาวจะเป็นกองฟาง
ไฟและเปลวไฟจะเผาและทำให้เอซาวมอดไหม้
และจะไม่มีผู้ใดในพงศ์พันธุ์ของเอซาวรอดชีวิตมาได้”
เพราะพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวดังนั้น
อาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า
๑๙ ประชาชนจากเนเกบจะยึดภูเขาเอซาว
และประชาชนจากที่ลุ่มจะยึดแผ่นดินของชาวฟีลิสเตีย
พวกเขาจะยึดครองแผ่นดินของเอฟราอิมและแผ่นดินของสะมาเรีย
และเบนยามินจะยึดกิเลอาด
๒๐ บรรดาเชลยชาวอิสราเอลซึ่งอยู่ในคานาอัน
จะยึดแผ่นดินจนถึงศาเรฟัท
และบรรดาเชลยของเยรูซาเล็มซึ่งอยู่ในเสฟาราด
จะยึดเมืองต่างๆ ในเนเกบ
๒๑ บรรดาผู้ช่วยให้พ้นภัยจะขึ้นไปยังภูเขาศิโยน
และปกครองภูเขาเอซาว
และอาณาจักรจะเป็นของพระผู้เป็นเจ้า