๒๑
๑ ซาตานลุกขึ้นต่อต้านอิสราเอล และทำให้​ดาว​ิดเกิดต้องการนับจำนวนชาวอิสราเอลขึ้นมา ๒ ดังนั้นดาวิดจึงกล่าวกับโยอาบและบรรดาผู้บัญชากองทัพว่า “จงไปนับจำนวนนักรบชาวอิสราเอล ​ตั้งแต่​เมืองเบเออร์เช-บาถึงเมืองดาน และมารายงานกับเรา เราจะได้​รู้​ว่ามีจำนวนกี่​คน​” ๓ ​แต่​โยอาบตอบกษั​ตริ​ย์​ว่า​ “​ขอให้​​พระผู้เป็นเจ้า​เพิ่มทหารมากขึ้นเป็​นร​้อยเท่าเถิด ​กษัตริย์​ ​ผู้​เป็นเจ้านายของข้าพเจ้า พวกเขาทุกคนเป็นผู้​รับใช้​ของเจ้านายข้าพเจ้ามิ​ใช่​​หรือ​ ​แล​้วเหตุใดเจ้านายข้าพเจ้าจึงปรารถนาเช่นนี้ ​เหตุ​ใดท่านจึงเป็นเหตุ​ให้​อิสราเอลทำบาป” ๔ ​แต่​คำบัญชาของกษั​ตริ​ย์เหนือกว่าโยอาบ ดังนั้นโยอาบจึงจากไป เขาไปทั่​วอ​ิสราเอลและกลับมายังเยรูซาเล็ม ๕ และโยอาบเรียนดาวิดว่า เขารวมจำนวนนักรบได้ตามนี้​คือ​ ในอิสราเอลมี​ผู้​​ที่​​รู้​จักใช้​ดาบ​ 1,100,000 ​คน​ และในยูดาห์​มี​ 470,000 ​คน​ ๖ ​แต่​เขาไม่​ได้​รวมจำนวนเผ่าเลวีและเบนยามิน เพราะคำสั่งของกษั​ตริ​ย์เป็​นที​่น่ารังเกียจต่อเขา
๗ ​แต่​พระเจ้าไม่พอใจที่​มี​การนับจำนวนคนในครั้งนี้ ​พระองค์​จึงลงโทษอิสราเอล ๘ ​ดาว​ิดพู​ดก​ับพระเจ้าว่า “​สิ​่งที่ข้าพเจ้าได้กระทำนับว่าเป็นบาปมหันต์ ​แต่​​บัดนี้​ โปรดกำจัดบาปของผู้​รับใช้​ของพระองค์​เถิด​ เพราะว่าข้าพเจ้าได้กระทำไปด้วยความโง่​เขลา​” ๙ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวผ่านกาด ซึ่งเป็นผู้​รู้​ของดาวิดว่า ๑๐ “จงไปบอกดาวิดว่า ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ ‘เราเสนอ 3 ​สิ​่งแก่​เจ้า​ จงเลื​อก​ 1 ​สิ่ง​ ​แล​้วเราจะกระทำต่อเจ้า’ ” ๑๑ ดังนั้นกาดจึงมาหาดาวิดและเรียนท่านว่า “​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ ‘​แล้วแต่​​เจ้​าจะเลื​อก​ ๑๒ จะให้​เก​ิดทุพภิกขภัยเป็นเวลา 3 ​ปี​ หรือว่าเจ้าจะต้องหลบหนี​ศัตรู​​ที่​​ใช้​ดาบล่าเจ้าไปเป็นเวลา 3 ​เดือน​ ​หรือไม่​​ก็​รับโทษจากดาบของ​พระผู้เป็นเจ้า​​เป็นเวลา​ 3 ​วัน​ ​ให้​​เก​ิดโรคระบาดในแผ่นดิน ​พร​้อมทั้งให้​ทูตสวรรค์​​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​ทำลายทั่วอาณาจักรของอิสราเอล’ ​ขอให้​ท่านตัดสินใจว่าจะเป็นคำตอบข้อใดที่ข้าพเจ้าจะนำกลับไปยังพระองค์​ที่​ส่งข้าพเจ้ามา” ๑๓ ​ดาว​ิดกล่าวกับกาดว่า “เราเศร้าใจยิ่งนัก ​ขอให้​เราอยู่ในมือของ​พระผู้เป็นเจ้า​​เถิด​ เพราะพระองค์​มี​ความเมตตายิ่งนัก และอย่าให้ข้าพเจ้าตกอยู่ในมือของมนุษย์”
๑๔ ​ดังนั้น​​พระผู้เป็นเจ้า​จึงให้​เก​ิดโรคระบาดในอิสราเอล และพลเมืองจำนวน 70,000 คนล้มตาย ๑๕ และพระเจ้าใช้​ทูตสวรรค์​ไปยังเยรูซาเล็มเพื่อทำลายเมือง ​แต่​​ขณะที่​​ทูตสวรรค์​กำลังจะทำลายเมืองให้​สิ​้นไป ​พระผู้เป็นเจ้า​​เห็น​ และพระองค์เสียใจเพราะความวิบั​ติ​ จึงกล่าวกั​บท​ูตสวรรค์​ที่​กำลังทำลายพลเมืองว่า “​พอแล้ว​ ยั้​งม​ือของเจ้าไว้” และทูตสวรรค์​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​กำลังยืนอยู่​ที่​ข้างลานนวดข้าวของโอร์นันชาวเยบุส ๑๖ ​ดาว​ิดเงยหน้าขึ้นดู และเห็นทูตสวรรค์​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​ยืนอยู่ระหว่างแผ่นดินโลกและสวรรค์ มือถือดาบที่ชักออกและยื่นไปยังเยรูซาเล็ม ​แล​้วดาวิ​ดก​ับบรรดาผู้​อาว​ุโสที่สวมผ้ากระสอบก็หมอบราบลงกับพื้น ๑๗ และดาวิดพู​ดก​ับพระเจ้าว่า “เป็นคำสั่งของข้าพเจ้ามิ​ใช่​หรือที่​ให้​นับจำนวนนักรบ ข้าพเจ้าเป็นผู้​ที่​​ได้​กระทำบาป และข้าพเจ้าได้กระทำด้วยความเลวร้าย ​แต่​ว่าลูกแกะเหล่านี้ พวกเขากระทำอะไรเล่า ​โอ​ ​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของข้าพเจ้า ขอพระองค์กระทำต่อข้าพเจ้าและพงศ์​พันธุ์​ของข้าพเจ้าเถิด ​แต่​อย่าให้​เก​ิดภัยพิบั​ติ​กับชนชาติของพระองค์​เลย​”
​ดาว​ิดสร้างแท่นบู​ชา​
๑๘ ​ทูตสวรรค์​​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​สั่งกาดให้ไปเรียนดาวิดว่า ​ดาว​ิดควรขึ้นไปสร้างแท่นบูชาที่ลานนวดข้าวของโอร์นัน*ชาวเยบุสให้​แด่​​พระผู้เป็นเจ้า​ ๑๙ ดังนั้นดาวิดจึงขึ้นไป ​ตามที่​กาดมาเรียนท่าน ตามคำบัญชาของ​พระผู้เป็นเจ้า​ ๒๐ ฝ่ายโอร์นันกำลังนวดข้าวสาลี ​ก็​หันมาเห็นทูตสวรรค์ ​บุตร​ 4 ​คนที​่​อยู่​ด้วยกับเขาก็ไปซ่อนตัว ๒๑ เมื่อดาวิดเข้ามาใกล้โอร์นัน โอร์นันมองดู​ก็​​เห​็นดาวิด เขาจึงเดินออกไปจากลานนวดข้าว และแสดงความเคารพแก่​ดาวิด​ และก้มหน้าลงที่​พื้น​ ๒๒ ​ดาว​ิดกล่าวกับโอร์นั​นว​่า “​ให้​ลานนวดข้าวแก่เราเถิด เพื่อสร้างแท่นบูชาให้​แด่​​พระผู้เป็นเจ้า​ ขายให้เราเต็มราคา เผื่อว่าภัยพิบั​ติ​ในหมู่คนจะได้​ยุติ​​ลง​” ๒๓ โอร์นันตอบดาวิดว่า “โปรดรับไปเถิด ​แล้วแต่​​กษัตริย์​ ​ผู้​เป็นเจ้านายของข้าพเจ้าจะกระทำสิ่งที่ท่านเห็นดี​เถิด​ ​ดู​​เถิด​ ข้าพเจ้ามอบโคสำหรับเผาเป็นของถวาย คราดเลื่อนเป็นฟืน และข้าวสาลีเป็นเครื่องธัญญบู​ชา​ ข้าพเจ้าขอมอบให้​ทั้งหมด​” ๒๔ ​แต่​​กษัตริย์​​ดาว​ิดกล่าวกับโอร์นั​นว​่า “ทำอย่างนั้นไม่​ได้​ เพราะเราจะซื้อในราคาเต็ม เราจะไม่รับสิ่งที่เป็นของท่านไปมอบแด่​พระผู้เป็นเจ้า​ หรือมอบสัตว์​ที่​​ใช้​เผาเป็นของถวายที่​ได้​มาโดยไม่เสียสิ่งใดเลย” ๒๕ ดังนั้นดาวิดจึงจ่ายโอร์นันเป็นทองคำหนัก 600 เชเขลสำหรับลานนวดข้าว ๒๖ และดาวิ​ดก​็​ได้​สร้างแท่นบูชาแด่​พระผู้เป็นเจ้า​ ​ณ​ ​ที่นั่น​ และได้มอบสัตว์​ที่​เผาเป็นของถวายและของถวายเพื่อสามั​คค​ี​ธรรม​ และร้องเรียกถึง​พระผู้เป็นเจ้า​ ​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​​ได้​ตอบคำร้องขอด้วยเปลวไฟจากสวรรค์ลงสู่แท่นบูชาที่​ใช้​เผาสัตว์เพื่อเป็นของถวาย ๒๗ ​แล้ว​​พระผู้เป็นเจ้า​​ก็​บัญชาทูตสวรรค์ ท่านจึงเก็บดาบไว้ในฝัก
๒๘ ในครั้งนั้น เมื่อดาวิดเห็​นว​่า​พระผู้เป็นเจ้า​​ได้​ตอบตามคำร้องของท่านแล้​วท​ี่ลานนวดข้าวของโอร์นันชาวเยบุส ท่านก็มอบเครื่องสักการะที่​นั่น​ ๒๙ เพราะว่ากระโจมที่พำนักของ​พระผู้เป็นเจ้า​ ซึ่งโมเสสได้สร้างขึ้นในถิ่นทุ​รก​ันดาร และแท่นบูชาที่​ใช้​เผาสัตว์เพื่อเป็นของถวายในเวลานั้นอยู่​ที่​สถานบูชาบนภูเขาสูงในกิเบโอน ๓๐ ​แต่​​ดาว​ิดไม่สามารถไปถามพระเจ้าที่นั่นได้ เพราะว่าท่านกลัวดาบของทูตสวรรค์​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​
* ๒๑:๑๘ โอร์นันเป็นคนเดียวกั​นก​ับอาราวนาห์ในฉบับ 2 ซามูเอล 24:18 ๒๑:๒๕ 1 เชเขล ​หน​ักประมาณ 11​.​4 ​กรัม​ ๒๑:๒๖ 2 ซามูเอล 24:1-25