๒
ภาพนิมิตชายผู้หนึ่งกับเชือกที่ขึง
๑ ดูเถิด ข้าพเจ้าเงยหน้าขึ้น และแลเห็นชายผู้หนึ่งถือเชือกที่ขึงอยู่ในมือ
๒ และข้าพเจ้าถามว่า “ท่านกำลังจะไปไหน” ท่านตอบข้าพเจ้าว่า “จะไปวัดเยรูซาเล็มเพื่อดูว่า ขนาดกว้างและยาวเท่าไหร่”
๓ ดูเถิด ทูตสวรรค์ที่พูดกับข้าพเจ้าก้าวเท้าออกมา และทูตสวรรค์อีกท่านก้าวเท้าออกมา
๔ และพูดกับท่านนั้นว่า “รีบวิ่งไปบอกชายหนุ่มคนนั้นดังนี้ว่า ‘เยรูซาเล็มจะเป็นเมืองที่ไม่มีกำแพงล้อม แม้ว่าจะมีประชาชนและสัตว์เลี้ยงจำนวนมากอาศัยอยู่ก็ตาม
๕ และเราจะเป็นกำแพงไฟให้กับเมืองโดยรอบ’ พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น ‘และเราจะเป็นบารมีในท่ามกลางเมือง’ ”
๖ พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ “มาเถิด มาเถิด หนีไปจากแผ่นดินของทิศเหนือ เพราะเราได้ทำให้พวกเจ้ากระจัดกระจายออกไปยังลมทั้งสี่ของฟ้าสวรรค์
๗ โอ ศิโยน มาเถิด ธิดาที่อาศัยอยู่ในบาบิโลนจงหนีไป”
๘ เพราะพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธากล่าวว่า “หลังจากที่เขาได้ให้เกียรติแก่พระองค์ พระองค์ได้ส่งเราไปต่อต้านบรรดาประชาชาติที่ได้ปล้นพวกเจ้า เพราะผู้ใดก็ตามที่แตะต้องพวกเจ้า เท่ากับเขาแตะต้องแก้วตาของพระองค์
๙ เราจะยกมือของเราต่อต้านพวกเขาอย่างแน่นอน และบรรดาทาสรับใช้พวกเขาจะปล้นพวกเขาเอง แล้วพวกเจ้าจะรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาได้ส่งเรามา
๑๐ โอ ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย จงร้องตะโกนและชื่นชมยินดี เพราะเรากำลังมา และเราจะอยู่ท่ามกลางเจ้า พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
๑๑ ประชาชาติจำนวนมากจะร่วมกับพระผู้เป็นเจ้าในวันนั้น และจะมาเป็นชนชาติของเรา เราจะอยู่ในท่ามกลางเจ้า และเจ้าจะรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาได้ส่งเรามาให้เจ้า
๑๒ พระผู้เป็นเจ้าจะยึดครองยูดาห์เป็นมรดกส่วนหนึ่งของพระองค์ในแผ่นดินอันบริสุทธิ์ และจะเลือกเยรูซาเล็มอีก
๑๓ มนุษย์ทั้งหลายจงนิ่งเงียบ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า เพราะพระองค์กระตุ้นพระองค์เองขึ้นจากที่อยู่อันบริสุทธิ์ของพระองค์”