51
1 “Ey doğruluk peşinden gidenler,
Yahve'yi arayanlar, beni dinleyin.
Kesildiğin kayaya, kazıldığın taş ocağına bak.
2 Atanız Avraham'a, sizi doğuran Sarah'a bakın;
Çünkü daha bir kişiyken onu çağırdım,
Onu kutsadım ve çoğalttım.
3 Çünkü Yahve Siyon'u avuttu.
Onun bütün ıssız yerlerini teselli etti,
Onun çölünü Aden gibi,
Bozkırını da Yahve'nin bahçesi gibi yaptı.
Onlarda neşe ve sevinç,
Şükran ve nağme sesi bulunacak.
4 “Dinle beni, ey halkım;
Duy beni, ey ulusum,
Çünkü benden yasa çıkacak,
Halklara ışık olmak üzere adaletimi yerleştireceğim.
5 Doğruluğum yakındır.
Kurtarışım dışarı çıktı,
Kollarım da halkları yargılayacak.
Adalar beni bekleyecek,
Onlar da benim koluma güvenecekler.
6 Gözlerinizi göklere kaldırın,
Aşağıdaki yeryüzüne bakın;
Çünkü gökler duman gibi dağılacak,
Yeryüzü de elbise gibi eskiyecek.
Onun sakinleri de aynı şekilde ölecekler
Ama benim kurtarışım sonsuz olacak,
Doğruluğum da ortadan kalkmayacak.
7 “Ey doğruluğu bilen sizler,
Yüreğinde yasam bulunan halk, beni dinleyin.
İnsanların hakaretlerinden korkmayın,
Onların sövmelerinden yılmayın.
8 Çünkü güve onları giysi gibi yiyip bitirecek, kurt da yün gibi yiyecek; ama doğruluğum sonsuz ve kurtarışım tüm kuşaklara olacak.”
9 Uyan, uyan, gücü kuşan, ey Yahve'nin kolu!
Uyan, eski günlerde, çok eski zaman kuşaklarında olduğu gibi.
Rahav'ı parçalayan, canavarı delen sen değil misin?
10 Denizi, büyük derinliğin sularını kurutan
Sen değil misin?
Fidye ile kurtarılanların geçmesi için
Denizin derinliklerini kim yol yaptı?
11 Yahve'nin fidyeyle kurtardıkları geri dönecek,
Ezgi söyleyerek Siyon'a gelecekler.
Başları üzerinde sonsuz sevinç olacak.
Sevinç ve neşe bulacaklar.
Keder ve inilti kaçıp gidecek.
12 “Benim, seni avutan benim.
Sen kimsin ki ölecek insandan,
Ot gibi olacak insanoğlundan korkuyorsun?
13 Gökleri geren ve yeryüzünün temellerini atan
Yaratıcın Yahve'yi unuttun mu?
Zorba, yok etmek için hazırlanırken
Hiddetinden ötürü bütün gün sürekli korku içinde mi yaşıyorsun?
Zorbanın hiddeti nerede?
14 Sürgündeki tutsak hızla serbest bırakılacak.
Ölmeyecek ve çukura inmeyecek.
Ekmeği tükenmeyecek.
15 Çünkü ben onun dalgaları kükresin diye,
Denizi karıştıran senin Tanrın Yahve'yim.
Ordular Yahvesi'dir O'nun adı.
16 Gökleri dikmek, yeryüzünün temellerini atmak,
Siyon'a, 'Sen benim halkımsın' demek için sözlerimi ağzına koydum,
Seni elimin gölgesiyle örttüm.”
17 Uyan, uyan!
Ayağa kalk, ey Yeruşalim,
Yahve'nin gazabının kâsesini elinden içmiş olan sizler.
Sersemlik kâsesini içtin ve onu boşalttın.
18 Doğurduğu bütün oğulları arasında ona yol gösteren kimse yok;
Yetiştirdiği bütün oğulları arasında onun elinden tutan kimse yok.
19 Başına bu iki şey geldi;
Kim seninle birlikte üzülecek?
Issızlık ve yıkım,
Kıtlık ve kılıç;
Seni nasıl avutayım?
20 Oğulların bitkin düştü.
Ağa takılan geyik gibi, bütün sokak başlarında yatıyorlar.
Onlar Yahve'nin gazabıyla,
Tanrın'ın azarıyla dolu.
21 Ey dertli, sarhoşsun, ama şarapla değil,
Bu nedenle şimdi şunu dinle;
22 Efendin Yahve,
Halkının davasını savunan Tanrın şöyle diyor:
“İşte, elinden sersemlik kâsesini,
Gazabımın kâsesini aldım.
Artık bir daha onu içmeyeceksin.
23 Onu sana eziyet edenlerin, canına,
'Eğil de senin üzerinden yürüyelim' diyenlerin eline vereceğim;
Sen de sırtını toprak gibi, sokak gibi üzerinde yürüyenlere serdin.”