23
David’in mezmuru
1 Yahve benim çobanımdır,
Hiç eksiğim olmaz.
2 Beni yeşil çayırlarda yatırır.
Sakin suların kıyısına götürür.
3 Canımı yeniler.
Adı uğruna doğruluk yollarında bana rehberlik eder.
4 Ölüm gölgesindeki vadiden geçsem bile,
Kötülükten hiç korkmam çünkü sen benimlesin.
Senin asan, değneğin, teselli eder beni.
5 Düşmanlarımın huzurunda, önüme sofra kurarsın.
Başımı yağla meshedersin.
Kâsem taşmakta.
6 Kesin olarak yaşamımın bütün günlerinde iyilik ve sevgi izleyecek beni.
Sonsuza dek Yahve’nin evinde oturacağım.