6
Худаниң Йәшаяни пәйғәмбәр қилип чақириши
1 Уззия падиша аләмдин өткән жили мән Рәбни көрдүм;
У интайин жуқури көтирилгән бир тәхттә олтиратти;
Униң тони ибадәтханиға бир кәлгән еди.
2 Униң үстидә сарафлар пәрваз қилип туратти;
Һәр бириниң алтә тал қанити бар еди;
Икки қанити билән у йүзини япатти,
Икки қанити билән у путини япатти,
Вә икки қанити билән у пәрваз қилип туратти.
3 Улардин бири башқа бирисигә: — «Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, муқәддәс, муқәддәс, муқәддәстур!
Барлиқ йәр йүзи униң шан-шәривигә толған!» — дәп товлавататти.
4 Товлиғучиниң авазидин дәрвазиниң кешәклири тәвринип кәтти,
Өй ис-түтәк билән қапланди.
5 Шуниң билән мән: — «Өзүмгә вай! Мән түгәштим! Чүнки мән ләвлири напак адәммән һәм напак ләвлик хәлиқ билән арилишип туруп, өз көзүм билән Падишаға, йәни самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарға қаридим!» — дедим.
6 Шуниң билән сарафлардин бири қолида қурбангаһтин бир чоғни лахшигирға қисип елип, йенимға учуп кәлди;
7 у уни ағзимға тәккүзүп: — «Мана, бу ләвлириңгә тәгди; сениң қәбиһлигиң елип ташланди, гунайиң кәфарәт билән кәчүрүм қилинди» — деди.
8 Андин мән Рәбниң: — «Мән кимни әвәтимән? Ким Бизгә вәкил болуп бариду?» дегән авазини аңлидим.
Шуниң билән мән: — «Мана мән! Мени әвәткәйсән!» — дедим.
9 Вә У: «Барғин; мошу хәлиққә мундақ дәп ейтқин: — «Силәр аңлашни аңлайсиләр, бирақ чүшәнмәйсиләр;
Көрүшни көрүсиләр, бирақ билип йәтмәйсиләр.
10 Мошу хәлиқниң жүригини таш қилғин;
Уларниң қулақлирини еғир,
Көзлирини кор қилғин;
Болмиса, улар көзлири билән көрәләйдиған,
Қулиқи билән аңлалайдиған,
Көңли билән чүшинәләйдиған қилинип,
Йолидин яндурулуп сақайтилған болатти».
11 Андин мән: — «Рәб, бу әһвал қачанғичә давамлишиду?» — дәп соривидим,
У җававән: — «Та шәһәрләр харап қилинип аһалисиз,
Өйләр адәмзатсиз,
Зимин пүтүнләй чөлгә айлинип болғичә,
12 Пәрвәрдигар адәмлирини жирақларға йөткәп,
Зиминдики ташливетилгән йәрләр көп болғичә болиду» — деди.
13 «Һалбуки, зиминда адәмләрниң ондин бирила қалиду;
Улар зиминға қайтип келип йәнә жутуветилиду,
Кесилгән бир дуб яки арар дәриғиниң көтигидәк болиду;
Көтәк болса «муқәддәс нәсил» болур.