76
76-күй •••• Дәрдмән дәрдини төкүп тәсәлли тапиду
1-2 Нәғмичиләрниң беши Йәдутунға тапшурулған, Асаф язған күй: —
Авазим Худаға көтирилди, мән пәряд қилимән;
Авазим Худаға көтирилди, У мени аңлайду.
3 Бешимға күн чүшкәндә, мән Рәбни издидим;
Кечичә қолумни дуаға көтирип, бош қоймидим;
Җеним тәсәллини халимай рәт қилди.
4 Мән Худани әсләп сеғиндим, аһ-зар қилдим;
Сеғинип ойлинип, роһум паракәндә болди.
Селаһ.
5 Сән мениң көзүмни жумдурмидиң;
Чоңқур чәшлик илкидә сөзлийәлмәйттим.
6 Мән дәрмән: «Кона замандики күнләрни,
Хиял қилимән ашу жилларни ;
7 Кечиллири ейтқан нахшамни әсләп;
Хийаллирим көңлүмдин кечар»;
Роһум интилип издимәктә еди;
8 — «Рәб мәңгүгә ташливетәмду?
У қайтидин илтипат көрсәтмәмду?
9 Униң өзгәрмәс муһәббити әнди мәңгүгә түгәп кәттиму?
Униң вәдиси әвлаттин-әвлатқичә инавәтсиз боламду?
10 Тәңри меһир-шәпқитини көрситишни үнтудиму?
У ғәзәплинип Өз рәһимдиллиғини тохтитивәттиму?».
Селаһ.
11-12 Андин мән дегән едим: — «Бу етиқатсизликим әмәсму, дейәлмәймән!
Һәммидин Алий Болғучиниң оң қолиниң жиллирини,
Йәни Яһниң қилғанлирини — яд етимән;
Қедимдин буянқи карамәтлириңни әсләймән.
13 Сениң барлиқ ишлигәнлириң үстидә сеғинип ойлинимән;
Сениң қилғанлириң үстидә истиқамәт қилимән;
14 И Худа, йолуң болса пак-муқәддәсликтидур;
Худадәк улуқ бир илаһ бармидур?
15 Мөҗизиләр Яратқучи Илаһдурсән;
Әл-милләтләр ара Сән күчүңни намайән қилдиң.
16 Өз билигиң билән Өз хәлқиңни,
Йәни Яқуп вә Йүсүпниң пәрзәнтлирини һөрлүккә чиқарғансән;
Селаһ.
17 Сулар Сени көрди, и Худа, сулар Сени көрди;
Титрәк уларни басти,
Деңиз тәглири патипарақ болди.
18 Қара булутлар ямуир төкти;
Асманлар зор садасини аңлатти;
Бәрһәқ, Сениң оқлириң тәрәп-тәрәпкә етилди.
19 Гүлдүрмамаңниң авази қара қуюнда еди,
Чақмақлар җаһанни йорутти;
Йәр-зимин алақзадә болуп тәврәнди.
20 Сениң йолуң деңиз-океанларда,
Қәдәмлириң чоңқур сулардидур,
Аяқ излириңни тапқили болмас.
21 Сән қой падисини баққандәк,
Муса вә Һарунниң қоли билән Өз хәлқиңни йетәклидиң».