17
1 Méning rohim sunuq,
Künlirim tügey deydu,
Görler méni kütmekte.
2 Etrapimda aldamchi mazaq qilghuchilar bar emesmu?
Közümning ularning échitquluqigha tikilip turushtin bashqa amali yoqtur.
3 Ah, jénim üchün Özüng xalighan kapaletni élip Özüngning aldida manga borun bolghaysen;
Sendin bashqa kim méni qollap borun bolsun?
4 Chünki Sen dostlirimning könglini yoruqluqtin qaldurghansen;
Shunga Sen ularni ghelibidinmu mehrum qilisen!
5 Gheniymet alay dep dostlirigha peshwa atqan kishining bolsa,
Hetta balilirining közlirimu kor bolidu.
6 U méni el-yurtlarning aldida söz-chöchekke qoydi;
Men kishiler yüzümge tüküridighan adem bolup qaldim.
7 Derd-elemdin közüm torliship ketti,
Barliq ezalirim kölenggidek bolup qaldi.
8 Bu ishlarni körüp duruslar heyranuhes bolidu;
Bigunahlar iplaslargha qarshi turushqa qozghilidu.
9 Biraq heqqaniy adem öz yolida ching turidu,
Qoli pak yüridighan ademning küchi toxtawsiz ulghiyidu.
10 Emdi qéni, hemminglar, yene kélinglar;
Aranglardin birmu dana adem tapalmaymen.
11 Künlirim axirlishay dep qaptu,
Muddialirim, könglümdiki intizarlar üzüldi.
12 Bu ademler kéchini kündüzge aylandurmaqchi;
Ular qarangghuluqqa qarap: «Nur yéqinlishiwatidu» déyishiwatidu.
13 Eger kütsem, öyüm tehtisara bolidu;
Men qarangghuluqqa ornumni raslaymen.
14 «Chirip kétishni: «Sen méning atam!»,
Qurtlarni: «Apa! Acha!» dep chaqirimen!
15 Undaqta ümidim nede?
Shundaq, ümidimni kim körelisun?
16 Ümidim tehtisaraning tömür penjiriliri ichige chüshüp kétidu!
Biz birlikte topigha kirip kétimiz!