21
Ayup yene söz qilidu — Xudaning jahanni idare qilishi
1 Ayup jawaben mundaq dédi: —
2 «Geplirimge qulaq sélinglar,
Bu silerning manga bergen «teselliliringlar»ning ornida bolsun!
3 Söz qilishimgha yol qoysanglar;
Söz qilghinimdin kéyin, yene mazaq qiliwéringlar!
4 Méning shikayitim bolsa, insan’gha qaritiliwatamdu?
Rohim qandaqmu bitaqet bolmisun?
5 Manga obdan qaranglarchu? Siler choqum heyran qalisiler,
Qolunglar bilen aghzinglarni étiwalisiler.
6 Men bu ishlar üstide oylansamla, wehimige chömimen,
Pütün etlirimni titrek basidu.
7 Némishqa yamanlar yashiwéridu,
Uzun ömür köridu,
Hetta zor küch-hoquqluq bolidu?
8 Ularning nesli öz aldida,
Perzentliri köz aldida mezmut ösidu,
9 Ularning öyliri wehimidin aman turidu,
Tengrining tayiqi ularning üstige tegmeydu.
10 Ularning kaliliri jüplense uruqlimay qalmaydu,
Iniki mozaylaydu,
Moziyinimu tashlimaydu.
11 Reziller kichik balilirini qoy padisidek talagha chiqiriwéridu,
Ularning perzentliri taqlap-sekrep ussul oynap yüridu.
12 Ular dap hem chiltargha tengkesh qilidu,
Ular neyning awazidin shadlinidu.
13 Ular künlirini awatchiliq ichide ötküzidu,
Andin közni yumup achquchila tehtisaragha chüshüp kétidu.
14 Hem ular Tengrige: «Bizdin néri bol,
Bizning yolliring bilen tonushqimiz yoqtur!» — deydu,
15 — «Hemmige Qadirning xizmitide bolushning erzigüdek neri bardu?
Uninggha dua qilsaq bizge néme payda bolsun?!».
16 Qaranglar, ularning bexti öz qolida emesmu?
Biraq yamanlarning nesihiti mendin néri bolsun!
17 Yamanlarning chirighi qanche qétim öchidu?
Ularni özlirige layiq külpet basamdu?
Xuda ghezipidin ulargha derdlerni bölüp béremdu?
18 Ular shamal aldidiki éngizgha oxshash,
Qara quyun uchurup kétidighan paxalgha oxshashla yoqamdu?
19 Tengri uning qebihlikini balilirigha chüshürüshke qalduramdu?
Xuda bu jazani uning özige bersun, uning özi buni tétisun!
20 Özining halakitini öz közi bilen körsun;
Özi Hemmige Qadirning qehrini tétisun!
21 Chünki uning békitilgen yil-ayliri tügigendin kéyin,
U qandaqmu yene öz öydikiliridin huzur-halawet alalisun?
22 Tengri kattilarning üstidinmu höküm qilghandin kéyin,
Uninggha bilim ögiteleydighan adem barmidur?!
23 Birsi saq-salamet, pütünley ghem-endishsiz, azadilikte yilliri toshqanda ölidu;
24 Béqinliri süt bilen sémiz bolidu,
Ustixanlirining yiliki xéli nem turidu.
25 Yene birsi bolsa achchiq armanda tügep kétidu;
U héchqandaq rahet-paraghet körmigen.
26 Ular bilen bille topa-changda teng yatidu,
Qurutlar ulargha chaplishidu.
27 — Mana, silerning némini oylawatqanliqinglarni,
Méni qarilash niyetliringlarni bilimen.
28 Chünki siler mendin: «Ésilzadining öyi nege ketken?
Rezillerning turghan chédirliri nedidur?» dep sorawatisiler.
29 Siler yoluchilardin shuni sorimidinglarmu?
Ularning shu bayanlirigha köngül qoymidinglarmu?
30 Démek, «Yaman adem palaket künidin saqlinip qalidu,
Ular ghezep künidin qutulup qalidu!» — deydu.
31 Kim rezilning tutqan yolini yüz turane eyibleydu?
Kim uninggha öz qilmishi üchün tégishlik jazasini yégüzidu?
32 Eksiche, u heywet bilen yerlikige kötürüp méngilidu,
Uning qebrisi közet astida turidu.
33 Jilghining chalmiliri uninggha tatliq bilinidu;
Uning aldidimu sansiz ademler ketkendek,
Uning keynidinmu barliq ademler egiship baridu.
34 Siler némishqa manga quruq gep bilen teselli bermekchi?
Silerning jawabliringlarda peqet saxtiliqla tépilidu!