15
En’enimiz muhimmu yaki Xudaning emri muhimmu — insanni néme napak qilidu?
Mar. 7:1-23
Bu chaghda, Tewrat ustazliridin we Perisiylerdin beziliri Yérusalémdin kélip Eysaning aldigha bérip: — Muxlisliring némishqa ata-bowilirimizning en’enilirige xilapliq qilidu? Chünki ular qollirini yumay tamaq yeydiken’ghu, — dédi.
Lékin u ulargha mundaq jawab berdi:
— Silerchu, siler némishqa en’enimizni saqlaymiz dep Xudaning emrige xilapliq qilisiler? Chünki Xuda: «Ata-anangni hörmet qil» we «Atisi yaki anisini haqaretligenler ölümge mehkum qilinsun» dep emr qilghan.   Lékin siler: — Herqandaq kishi «Atisi yaki anisigha: — Men silerge yardem bergüdek nersilerni alliqachan Xudagha atiwettim — désila, uning ata-anisigha hörmet-wapadarliq qilish mejburiyiti qalmaydu, — deysiler. Buning bilen en’en’englarni dep, Xudaning emrini yoqqa chiqiriwettinglar.
  
Ey saxtipezler! Yeshaya peyghember bergen mushu bésharet toptoghra siler toghruluq iken: —
«Mushu xelq aghzida méni hörmetligini bilen,
Biraq qelbi mendin yiraq.
Ular manga bihude ibadet qilidu.
Ularning ögetken telimliri peqet insanlardin chiqqan petiwalarla, xalas».  
 
Heqiqiy napakliq
10 Andin u xalayiqni yénigha chaqirip, ulargha:
— Qulaq sélinglar hem shuni chüshininglarki, 11 Insanni napak qilidighini aghzidin kiridighini emes, belki aghzidin chiqidighinidur, — dédi.
12 Kéyin muxlisliri uning aldigha kélip:
— Séning bu sözüngni Perisiyler anglap, uningdin bizar bolup renjigenlikini bildingmu? — dédi.
13 Lékin u mundaq jawab qayturdi:
— Ershtiki Atam tikmigen herqandaq ösümlük yiltizidin yulunup tashlinidu. 14 Siler ulargha pisent qilmanglar; ular korlargha yol bashlaydighan korlardur. Eger kor korgha yol bashlisa, her ikkisi origha chüshüp kétidu.
15 Lékin Pétrus uninggha:
— Baya éytqan temsilni bizge chüshendürüp bergeysen, — dédi.
16 Lékin u: — Silermu téxiche chüshenchige érishimidinglar?! — dédi. 17 Éghizgha kirgen barliq nersilerning ashqazan arqiliq teret bolup chiqip kétidighanliqini téxi chüshenmemsiler? 18 Lékin éghizdin chiqidighini qelbtin chiqidu, insanni napak qilidighinimu shudur. 19 Chünki yaman oylar, qatilliq, zinaxorluq, buzuqchiliq, oghriliq, yalghan guwahliq we töhmet qatarliqlar qelbtin chiqidu. 20 Insanni napak qilidighanlar mana shulardur; yuyulmighan qollar bilen tamaq yéyish insanni napak qilmaydu.
 
Yat ellik ayalning étiqadi
Mar. 7:24-30
21 Eysa u yerdin chiqip, Tur we Zidon sheherlirining etrapidiki yurtlargha bardi.    22 Mana, u chet yerlerdin kelgen qananiy bir ayal uning aldigha kélip:
— I Reb! Dawutning oghli, halimgha rehim qilghaysiz! Qizimgha jin chaplishiwalghaniken, qiynilip kétiwatidu! — dep uninggha nida qilip zarlidi.
23 Lékin u u ayalgha bir éghizmu jawab bermidi. Muxlisliri uning yénigha kélip:
— Bu ayalni yolgha salsang! Chünki u keynimizdin egiship yalwurup nida qiliwatidu, — dédi.
24 Emdi u jawab bérip:
— Men peqet yoldin ténigen qoy padiliri bolghan Israil jemetidikilerge ewetilgenmen, — dédi.
25 Emma héliqi ayal uning aldigha kélip sejde qilip:
— Reb, manga yardem qilghaysen! — dep yalwurdi.
26 U uninggha:
— Balilarning nénini kichik itlargha tashlap bérish yaxshi emes, — dédi.
27 Lékin héliqi ayal:
— Durus, i Reb, biraq hetta itlarmu xojayinining dastixinidin chüshken uwaqlarni yeydighu, — dédi.
28 Shuning bilen Eysa uninggha:
— Ey xanim, ishenching küchlük iken! Tiliginingdek bolsun! — dédi. U ayalning qizi shuan saqiyip ketti.
 
Nurghun késellerning saqaytilishi
29 Eysa u yerdin chiqip, Galiliye déngizining boyidin ötüp, taghqa chiqip olturdi. 30 Uning aldigha top-top xalayiq yighildi. Ular tokur, qarighu, gacha, cholaq we nurghun bashqa xil késellernimu élip kélip, uning ayighi aldigha qoyushti; u ularni saqaytti. 31 Shuning bilen xalayiq gachilarning sözliyeleydighan bolghanliqini, cholaqlarning saqayghinini, tokurlarning mangghanliqini we qarighularning köridighan bolghanliqini körüp, heyran boldi we Israilning Xudasini ulughlidi.
 
Töt ming ademning toyghuzulushi
Mar. 8:1-10
32 Andin Eysa muxlislirini yénigha chaqirip:
— Bu xalayiqqa ichim aghriydu; chünki ular üch kündin béri yénimda boldi, yégüdek bir nersisimu qalmidi. Ularni öylirige ach qayturushni xalimaymen, yolda halidin kétishi mumkin, — dédi.
33 Muxlislar uninggha:
— Bu chölde bunchiwala ademni toyghuzghudek köp nanni nedin tapimiz? — déyishti.
34 Eysa ulardin: Qanche néninglar bar? — dep soridi.
— Yette nan bilen birnechche tal kichik béliq bar, — déyishti ular.
35 Buning bilen u xalayiqni yerde olturushqa buyrudi. 36 Andin, yette nan bilen béliqlarni qoligha élip Xudagha teshekkür éytip, ularni oshtup muxlislirigha berdi, muxlislar xalayiqqa üleshtürdi. 37 Hemmeylen toyghuche yédi; andin muxlislar éship qalghan parchilarni yighip yette chong séwetni toshquzdi. 38 Tamaq yégenlerning sani balilar we ayallardin bashqa töt ming kishi idi. 39 U xalayiqni yolgha salghandin kéyin, kémige chüshüp, Magadan yurtining chet yerlirige bardi.
 
 
15:1 Mar. 7:1. 15:4 «Ata-anangni hörmet qil» we «atisi yaki anisini haqaretligenler ölümge mehkum qilinsun» — bu emrler Tewrat «Mis.» 20:12, 17, «Law.» 20:9 we «Qan.» 5:16de xatirilinidu. 15:4 Mis. 20:12; 21:17; Law. 20:9; Qan. 5:16; Pend. 20:20; Ef. 6:2. 15:6 «uning ata-anisigha hörmet-wapadarliq qilish mejburiyiti qalmaydu, — deysiler. Buning bilen en’en’englarni dep, Xudaning emrini yoqqa chiqiriwettinglar» — Mesihning sözige qarighanda «Xudagha atighan teelluqatlar» téxi atighuchi kishining qolida turghanda, ulardin paydiliniwerse bolatti. Shu kishi belkim Tewrat ustazlirining qollishi bilen «dunyadin ketkinimdin kéyin...» yaki «melum bir mezgildin kéyin...» «ibadetxanigha tapshurimen» dep qesem qilghan bolsa kérek. Yehudiylarning tarixiy xatiriliride shuninggha oxshash köpligen misallar tépilidu. Periysiler ögetken shu hiyle-mikir: «Mal-mülküngni Xudagha atalghan («qurban qilghan») qilghan bolsang, ata-anangdin xewer almisang bolidu» emes, belki «(shundaq qilghan bolsang) xewer élishinggha bolmaydu» dégendek. Ular shübhisizki axirida bu ishtin melum bir payda köridu, elwette. 15:6 Mar. 7:13; 1Tim. 4:3; 2Tim. 3:2. 15:8 Yesh. 29:13; Ez. 33:31; Mar. 7:6. 15:9 «... Ular manga bihude ibadet qilidu. Ularning ögetken telimliri peqet insanlardin chiqqan petiwalarla, xalas» — (8-9-ayetler) «Yesh.» 29:13. 15:9 Yesh. 29:13; Mar. 7:6, 7; Kol. 2:18, 20, 22. 15:10 Mar. 7:14. 15:11 Ros. 10:15; Rim. 14:17,20; Tit. 1:15. 15:13 Yuh. 15:2. 15:14 Yesh. 42:19; Luqa 6:39. 15:15 Mar. 7:17. 15:19 Yar. 6:5; 8:21; Pend. 6:14; Yer. 17:9. 15:21 «Eysa u yerdin chiqip, Tur we Zidon sheherlirining etrapidiki yurtlargha bardi» — u yer «chet’ellikler» turuwatqan rayon bolup, Mesihning shu yerge bérishtiki meqsiti, öz xelqidin bir waqit ayrilip aram élishtin ibaret bolsa kérek. 15:21 Mar. 7:24. 15:24 Mat. 10:6; Ros. 13:46. 15:26 «Balilarning nénini kichik itlargha tashlap bérish yaxshi emes» — Mesih bu yerde özining deslepki wezipisini, Yehudiylargha xush xewer yetküzüsh, dep tekitleydu. «Kichik itlar» belkim haqaretlik söz bolmay, öydiki arzuluq pistilirini körsitidu. Bu muhim weqe toghrisida «qoshumche söz»imizni körüng. 15:29 Mar. 7:31. 15:30 Yesh. 29:18; 35:5; Mat. 11:5; Luqa 7:22. 15:32 Mar. 8:1. 15:36 1Sam. 9:13.