1 தேவனே, நீர் எங்களை என்றென்றைக்கும் ஏன் தள்ளிவிடுகிறீர்?

உமது மேய்ச்சலின் ஆடுகள்மேல் உமது கோபம் ஏன் புகைகிறது?

2 நீர் பூர்வகாலத்தில் சம்பாதித்த உமது சபையையும்,

நீர் மீட்டுக்கொண்ட உமது சுதந்தரமான கோத்திரத்தையும்,

நீர் தங்கியிருந்த சீயோன் மலையையும் நினைத்தருளும்.

3 நெடுங்காலமாகப் பாழாகக்கிடக்கிற இடங்களில் உம்முடைய பாதங்களை எழுந்தருளச்செய்யும்;

பரிசுத்தஸ்தலத்திலே எதிரி அனைத்தையும் கெடுத்துப்போட்டான்.

4 உம்முடைய எதிரிகள் உம்முடைய ஆலயங்களுக்குள்ளே கெர்ச்சித்து,

தங்கள் கொடிகளை அடையாளங்களாக நாட்டுகிறார்கள்.

5 கோடரிகளை ஓங்கிச் சோலையிலே மரங்களை வெட்டுகிறவன் பெயர்பெற்றவனானான்.

6 இப்பொழுதோ அவர்கள் அதின் சித்திரவேலைகள் முழுவதையும் கோடரிகளாலும்,

சம்மட்டிகளாலும் தகர்த்துப்போடுகிறார்கள்.

7 உமது பரிசுத்த ஸ்தலத்தை அக்கினிக்கு இரையாக்கி,

உமது பெயரின் வாசஸ்தலத்தைத் தரைவரை இடித்து,

அசுத்தப்படுத்தினார்கள்.

8 அவர்களை ஒன்றாக அழித்துப்போடுவோம் என்று தங்கள் இருதயத்தில் சொல்லி,

தேசத்திலுள்ள ஆலயங்களையெல்லாம் சுட்டெரித்துப்போட்டார்கள்.

9 எங்களுக்கு இருந்த அடையாளங்களைக் காணோம்;

தீர்க்கதரிசியும் இல்லை;

இது எதுவரைக்கும் என்று அறிகிறவனும் எங்களிடத்தில் இல்லை.

10 தேவனே, எதுவரைக்கும் எதிரி நிந்திப்பான்?

பகைவன் உமது நாமத்தை எப்பொழுதும் தூஷிப்பானோ?

11 உமது வலதுகரத்தை ஏன் முடக்கிக்கொள்ளுகிறீர்;

அதை உமது மடியிலிருந்து எடுத்து ஓங்கி நிர்மூலமாக்கும்.

12 பூமியின் நடுவில் இரட்சிப்புகளைச் செய்துவருகிற

தேவன் பூர்வகாலமுதல் என்னுடைய ராஜா.

13 தேவனே நீர் உமது வல்லமையினால் சமுத்திரத்தை இரண்டாகப் பிளந்து,

தண்ணீரிலுள்ள வலுசர்ப்பங்களின்*இந்த கடல் பிராணி அனேக தலைகள் கொண்டதாக கருதப்படுகிறது. பார்க்க-சங்கீதம் 104:26, ஏசாயா 27:1 தலைகளை உடைத்தீர்.

14 தேவனே நீர் முதலைகளின் தலைகளை நருக்கிப்போட்டு,

அதை வனாந்திரத்து மக்களுக்கு உணவாகக் கொடுத்தீர்.

15 ஊற்றையும் ஆற்றையும் பிளந்துவிட்டீர்;

மகா நதிகளையும் வற்றிப்போகச்செய்தீர்.

16 பகலும் உம்முடையது, இரவும் உம்முடையது;

தேவனே நீர் ஒளியையும் சூரியனையும் படைத்தீர்.

17 பூமியின் எல்லைகளையெல்லாம் திட்டமிட்டீர்;

கோடைக்காலத்தையும் மழைகாலத்தையும் உண்டாக்கினீர்.

18 யெகோவாவே, எதிரி உம்மை நிந்தித்ததையும்,

மதியீன மக்கள் உமது நாமத்தைத் தூஷித்ததையும் நினைத்துக்கொள்ளும்.

19 உமது காட்டுப்புறாவின் ஆத்துமாவை கொடூர மிருகங்களுடைய கூட்டத்திற்கு ஒப்புக்கொடுக்காமலிரும்;

உமது ஏழைகளின் கூட்டத்தை என்றைக்கும் மறக்காமலிரும்.

20 உம்முடைய உடன்படிக்கையை நினைத்தருளும்;

பூமியின் இருளான இடங்கள்

கொடுமையுள்ள குடியிருப்புகளால் நிறைந்திருக்கிறதே.

21 துன்பப்பட்டவன் வெட்கத்தோடு திரும்பவிடாமலிரும்;

சிறுமையும் எளிமையுமானவன் உமது பெயரைத் துதிக்கும்படி செய்யும்.

22 தேவனே, எழுந்தருளும், உமக்காக நீரே வழக்காடும்;

மதியீனனாலே தினந்தோறும் உமக்கு வரும் நிந்தையை நினைத்துக்கொள்ளும்.

23 உம்முடைய எதிரிகளின் ஆரவாரத்தை மறக்காமலிரும்;

உமக்கு விரோதமாக எழும்புகிறவர்களின் கூச்சல் எப்பொழுதும் அதிகரிக்கிறது.