నీవు నన్ను సరిదిద్దేటప్పుడు కోపగించకుము.

నీ బాణాలు లోతుగా నాలో గుచ్చుకొన్నాయి.

నేను పాపం చేశాను, నీవు నన్ను శిక్షించావు. అందుచేత నా ఎముకలన్నీ బాధగా ఉన్నాయి.

ఆ దోషం నా భుజాలమీద పెద్ద బరువుగా ఉంది.

ఇప్పుడు నాకు అవి కంపుకొడ్తున్న పుండ్లు అయ్యాయి.

రోజంతా నేను కృంగిపోయి ఉన్నాను.

నా శరీరం అంతా బాధగా ఉంది.

నేను బాధతో ఉన్నాను గనుక నేను మూలుగుతున్నాను.

నా నిట్టూర్పులు నీకు మరుగు కాలేదు.

నా చూపు దాదాపు పోయింది.

నా పొరుగువారు నన్ను చూసేందుకు రావటం లేదు.

నా కుటుంబం నా దగ్గరకు రాదు.

నాకు హాని చేయగోరేవారు నా నాశనం గూర్చి మాట్లాడు కొంటున్నారు.

వారు రోజంతా అబద్ధాలు చెప్తున్నారు.

మాట్లాడలేని మూగవానిలా నేను ఉన్నాను.

నేను వాదించి, నా శత్రువులదే తప్పు అని రుజువు చేయలేను.

నా దేవా, నా ప్రభువా నా శత్రువులకు సత్యం చెప్పుము.

నేను తొట్రుపడినప్పుడు వారిని గర్వపడనియ్యవద్దు.

నేను నా బాధను మరచిపోలేను.

నా పాపాలను గూర్చి నేను విచారిస్తున్నాను.

వారు ఎన్నెన్నో అబద్ధాలు చెప్పారు.

నేను వారికి మంచి పనులు మాత్రమే చేశాను.

కానీ ఆ మనుష్యులు నాకు విరోధం అయ్యారు.

నా దేవా, నాకు సన్నిహితంగా ఉండు.

నా దేవా నన్ను రక్షించుము.