దేవా నేను నిన్ను ప్రార్థిస్తాను. నా ప్రార్థన వినుము.

రాత్రి అంతా నీకోసం నా చేయిచాపి ఉన్నాను.

నా ఆత్మ ఆదరణ పొందుటకు నిరాకరించింది.

నాకు ఎలా అనిపిస్తుందో ఆయనతో చెప్పుటకు ప్రయత్నిస్తాను. కాని నేనలా చేయలేను.

నేనేదో చెప్పాలని ప్రయత్నించాను. కాని నేను చాలా కలపరపడి పోయాను.

చాలా కాలం క్రిందట సంభవించిన సంగతులను గూర్చి నేను ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయాను.

నాలో నేను మాట్లాడుకొని గ్రహించుటకు ప్రయత్నిస్తాను.

ఆయన ఎన్నడైనా తిరిగి మమ్మల్ని కోరుకొంటాడా?

ఆయన మరల ఎన్నడైనా మాతో మాట్లాడుతాడా?

ఆయన జాలి కోపంగా మార్పబడిందా” అని నాకు అనిపిస్తుంది.

అనే విషయం నిజంగా నన్ను బాధిస్తుంది” అని తలచాను.

దేవా, చాలా కాలం క్రిందట నీవు చేసిన అద్భుత కార్యాలు నేను జ్ఞాపకం చేసుకొంటాను.

ఆ విషయాలను గూర్చి నేను మాట్లాడాను.

దేవా, ఏ ఒక్కరూ నీ అంతటి గొప్పవారు కాలేరు.

నీవు నీ మహా శక్తిని ప్రజలకు చూపెట్టావు.

యాకోబు, యోసేపు సంతతివారిని నీవు రక్షించావు.

లోతైన జలాలు భయంతో కంపించాయి.

ఎత్తైన మేఘాలలో పెద్ద ఉరుములు వినబడ్డాయి.

అప్పుడు నీ మెరుపు బాణాలు ఆ మేఘాలలో ప్రజ్వరిల్లాయి.

మెరుపు ప్రపంచాన్ని వెలిగించింది.

భూమి కంపించి వణికింది.

కాని నీ అడుగుల ముద్రలు ఏవీ నీవు ఉంచలేదు.

మోషేను, అహరోనును నీవు వాడు కొన్నావు.