1 “యోబూ, ఇప్పుడు నా మాటలు విను;

2 నేను నోరు తెరిచి మాట్లాడబోతున్నాను;

3 యథార్థమైన హృదయం నుండి నా మాటలు వస్తున్నాయి;

4 దేవుని ఆత్మ నన్ను సృష్టించింది;

5 నీకు చేతనైతే నాకు జవాబు చెప్పు;

6 దేవుని దృష్టిలో నీవెంతో నేను అంతే;

7 నా భయం నిన్ను భయపెట్టకూడదు,

8 “నేను వింటుండగా నీవు మాట్లాడావు

9 అవేమిటంటే, ‘నేను పవిత్రుడను, ఏ తప్పు చేయలేదు;

10 అయినా దేవుడు నాలో తప్పును కనుగొన్నారు;

11 నా కాళ్లకు సంకెళ్ళు బిగించాడు.

12 “కాని ఈ విషయంలో నీవు తప్పు,

13 ఒకని మాటలకు ఆయన స్పందించరని

14 ఎందుకంటే దేవుడు ఒక్కోసారి ఒక్కో విధంగా మాట్లాడతారు,

15 ప్రజలు పడకపై పడుకుని,

16-18 నరులను గర్విష్ఠులు కాకుండచేయాలని

గోతిలో పడకుండ వారిని కాపాడడానికి,

ఆయన వారి చెవుల్లో మాట్లాడవచ్చు

19 “లేదా ఒకరు ఎముకల్లో నిరంతరం బాధ కలిగి

20 అప్పుడు వారికి అన్నం సహించదు

21 వారి మాంసం కృషించిపోయి,

22 వారు సమాధికి దగ్గరవుతారు,

23 అయినాసరే వారికి ఒక దేవదూత ఉంటే,

24 ఆ దూతకు వారిపై దయ కలిగి దేవునితో,

25 అప్పుడు వారి దేహం చిన్నపిల్లల దేహంలా ఉంటుంది;

26 అప్పుడు వారు దేవునికి ప్రార్థించి ఆయన దయను పొందవచ్చు,

27 వారు ఇతరుల దగ్గరకు వెళ్లి ఇలా చెప్తారు,

28 సమాధికి వెళ్లకుండ దేవుడు నా ప్రాణాన్ని విమోచించారు.

29-30 “జీవిత వెలుగు వారి మీద ప్రకాశించేలా

దేవుడు మానవుల కోసం వీటన్నిటిని

31 “యోబూ, నా మాటలు విను; శ్రద్ధగా ఆలకించు,

32 నీవు చెప్పవలసినది ఏదైనా ఉంటే నాతో చెప్పు;

33 కాని ఒకవేళ ఏమిలేకపోతే, నేను చెప్పేది విను;