కీర్తన 57
సంగీత దర్శకునికి. “నాశనం చేయకు” అనే రాగం మీద పాడదగినది. దావీదు శ్రేష్ఠమైన కీర్తన. గుహలో దావీదు సౌలు నుండి పారిపోయినప్పుడు, అతడు రచించినది.
1 నా దేవా, నన్ను కరుణించండి, నన్ను కరుణించండి,
ఎందుకంటే నేను మిమ్మల్ని ఆశ్రయించాను.
విపత్తు గడిచేవరకు
నేను మీ రెక్కల నీడలో ఆశ్రయం పొందుతాను.
2 నా కార్యం సఫలపరచే,
మహోన్నతుడైన దేవునికి మొరపెట్టుకుంటాను.
3 పరలోకం నుండి సాయం పంపి నన్ను విడిపిస్తారు,
నన్ను దిగమ్రింగాలని చూస్తూ నా మీద చాడీలు పలికే వారి బారి నుండి నన్ను తప్పిస్తారు.
సెలా
దేవుడు తన మారని ప్రేమను, నమ్మకత్వాన్ని పంపుతారు.
4 నేను సింహాల మధ్య ఉన్నాను;
నేను క్రూరమైన జంతువుల మధ్య నివసిస్తున్నాను
వారు ఈటెలు బాణాల వంటి పళ్ళు కలిగిన మనుష్యులు,
వారి నాలుకలు పదునైన కత్తుల వంటివి.
5 దేవా, ఆకాశాలకు పైగా మీరు హెచ్చింపబడాలి.
భూమి అంతటి మీద మీ మహిమ ఉండును గాక.
6 నా పాదాల చుట్టూ వలలు వేశారు,
నేను బాధతో క్రుంగి ఉన్నాను
నా దారిలో వారు గుంట త్రవ్వారు
కాని అందులో వారే పడ్డారు.
సెలా
7 ఓ దేవా, నా హృదయం స్థిరంగా ఉంది,
నా హృదయం స్థిరంగా ఉంది;
నేను పాడతాను సంగీతం వాయిస్తాను,
8 నా ప్రాణమా, మేలుకో!
సితారా వీణా, మేలుకోండి!
ఉదయాన్ని నేను మేల్కొలుపుతాను.
9 ప్రభువా, దేశాల మధ్య నేను మిమ్మల్ని స్తుతిస్తాను
జనాంగాల మధ్య మీ గురించి నేను పాడతాను.
10 ఎందుకంటే మీ మారని ప్రేమ, ఆకాశాలను అంటుతుంది;
మీ నమ్మకత్వం మేఘాలంటుతుంది.
11 దేవా, ఆకాశాలకు పైగా మీరు హెచ్చింపబడాలి.
భూమి అంతటి మీద మీ మహిమ ఉండును గాక.