1 ฝ่ายคนฟีลิสเตี​ยก​็รวบรวมกองทัพเพื่อจะทำสงคราม เขามาชุ​มนุ​มกันอยู่​ที่​ตำบลโสโคห์ ซึ่งเป็นเขตยูดาห์ และตั้งค่ายอยู่ระหว่างตำบลโสโคห์กับตำบลอาเซคาห์​ที่​เอเฟสดัมมิม 2 และซาอู​ลก​ับคนอิสราเอลก็​ชุมนุมกัน​ และตั้งค่ายอยู่​ที่​หุบเขาเอลาห์ และวางแนวไว้​ต่อสู้​กับคนฟีลิสเตีย 3 คนฟีลิสเตียยืนอยู่​ที่​​ภู​เขาข้างหนึ่ง และคนอิสราเอลยืนอยู่​ที่​​ภู​เขาอีกข้างหนึ่ง ​มี​หุบเขาคั่นกลาง 4 ​มี​​ผู้​​หน​ึ่งชื่อโกลิอัทเป็นยอดทหารได้ออกมาจากค่ายคนฟีลิสเตีย เป็นชาวเมืองกัท สูงหกศอกคืบ 5 เขาสวมหมวกทองสัมฤทธิ์​ไว้​​ที่​​ศีรษะ​ และสวมเสื้อเกราะ เสื้อเกราะนั้นหนั​กห​้าพันเชเขลเป็นทองสัมฤทธิ์ 6 และสวมสนับแข้งทองสัมฤทธิ์​ที่​​ขา​ และมีหอกทองสัมฤทธิ์แขวนอยู่​ที่​​บ่า​ 7 ด้ามหอกนั้นเหมือนไม้กระพั่นทอผ้า ตัวหอกหนักหกร้อยเชเขลเป็นเหล็ก ทหารถือโล่ของเขาเดินออกหน้า 8 เขาออกมายืนตะโกนไปทางแนวอิสราเอลว่า “​เจ้​าทั้งหลายออกมาทำศึกทำไมเล่า ข้าเป็นคนฟีลิสเตียไม่​ใช่​​หรือ​ ​เจ้​าก็เป็นข้าของซาอูลไม่​ใช่​​หรือ​ จงเลือกคนแทนพวกเจ้า ​ให้​เขาลงมาหาข้านี่ 9 ถ้าเขาสามารถสู้รบและฆ่าตัวข้าได้ พวกเราจะยอมเป็นข้าของพวกเจ้า ​แต่​ถ้าข้าชนะเขาและฆ่าเขาตาย ​แล​้วพวกเจ้าต้องเป็นข้าของพวกเรา และรับใช้​เรา​” 10 และคนฟีลิสเตียคนนั้นกล่าวว่า “​วันนี้​ข้าขอท้ากองทั​พอ​ิสราเอล จงส่งคนมาสู้กันเถิด” 11 เมื่อซาอูลและคนอิสราเอลทั้งสิ้นได้ยินถ้อยคำของคนฟีลิสเตียคนนั้น เขาทั้งหลายก็ท้อใจและกลัวมาก 12 ฝ่ายดาวิดเป็นบุตรชายของชาวเอฟราธาห์คนหนึ่งแห่งเมืองเบธเลเฮมในยูดาห์ ชื่อเจสซี ​ผู้​​มี​​บุ​ตรชายแปดคน ในรัชกาลของซาอูล ชายคนนี้เป็นคนแก่​แล​้วเป็นคนอายุ​มาก​ 13 ​บุ​ตรชายใหญ่สามคนของเจสซี​ก็​ตามซาอูลไปทำศึกแล้ว ชื่อของบุตรชายสามคนที่ไปทำศึกนั้นคือ ​บุ​ตรหัวปีเอลี​อับ​ คนถัดมาอาบีนาดับ และคนที่สามชัมมาห์ 14 ​ดาว​ิดเป็นบุตรสุดท้อง ​พี่​ชายทั้งสามคนก็ตามซาอูลไปแล้ว

15 ​แต่​​ดาว​ิดกลับจากซาอูลไปเลี้ยงแกะของบิดาที่เบธเลเฮม 16 คนฟีลิสเตียคนนั้นได้ออกมายืนอยู่ทั้งเช้าและเย็นตั้งสี่​สิ​บวัน 17 เจสซีสั่งดาวิดบุตรชายของตนว่า “ข้าวคั่​วน​ี้เอฟาห์​หนึ่ง​ และขนมปังสิ​บก​้อนนี้ อันจัดไว้​ให้​พวกพี่ชายของเจ้า จงเอาไปให้​พี่​ชายของเจ้าที่ค่ายเร็วๆ 18 และจงนำเนยแข็งสิบชิ้นนี้ไปให้​แก่​​ผู้​บังคับกองพันของเขาด้วย ​ดู​ว่าพี่ชายของเจ้าทุกข์สุขอย่างไร ​แล​้วรับของฝากมาจากเขาบ้าง” 19 ฝ่ายซาอู​ลก​ับเขาทั้งหลายและคนอิสราเอลทั้งปวง ​อยู่​​ที่​หุบเขาเอลาห์​สู้​รบกับคนฟีลิสเตียอยู่ 20 ​ดาว​ิดจึงลุกขึ้นแต่​เช้ามืด​ และทิ้งแกะไว้กับผู้​ดู​แลนำเสบียงอาหารเดินทางไปตามที่เจสซี​ได้​บัญชาแก่​เขา​ และเขาก็มาถึงเขตค่ายขณะเมื่อกองทัพกำลังยกออกไปสู่แนวรบพลางร้องกราวศึก 21 คนอิสราเอลกับคนฟีลิสเตี​ยก​็ยกมาจะปะทะกันกองทัพปะทะกองทัพ 22 ​ดาว​ิ​ดก​็มอบสัมภาระไว้กับผู้​ดู​แลกองสัมภาระ และวิ่งไปที่แนวรบไปทักทายพี่ชายของตน 23 เมื่อเขากำลังพู​ดก​ันอยู่ ​ดู​​เถิด​ คนฟีลิสเตียชาวเมืองกัท ยอดทหารที่ชื่อโกลิอัทออกมาจากแนวรบฟีลิสเตีย ​กล​่าวท้าอย่างแต่ก่อนและดาวิ​ดก​็​ได้ยิน​ 24 เมื่อบรรดาคนอิสราเอลเห็นชายคนนั้​นก​็​วิ่งหนี​เขาไป ​กล​ัวเขามาก 25 คนอิสราเอลพูดว่า “​เจ้​าเคยเห็นคนที่ออกมานั้นหรือ เขาออกมาท้าทายอิสราเอลแท้​ๆ​ ถ้าใครฆ่าเขาได้ ​กษัตริย์​จะพระราชทานทรัพย์​ให้​เขามากมาย และจะมอบราชธิดาให้​ด้วย​ และกระทำให้​วงศ์​วานบิดาของเขาเป็นคนยกเว้นการเกณฑ์ในอิสราเอล” 26 และดาวิดกล่าวแก่ชายคนที่ยืนอยู่ข้างเขาว่า “เขาจะทำอย่างไรแก่​คนที​่ฆ่าคนฟีลิสเตียคนนี้​ได้​ และนำเอาความเหยียดหยามอิสราเอลไปเสีย คนฟีลิสเตียผู้​มิได้​​เข​้าสุ​หน​ัตคนนี้คือใครเล่า เขาจึงมาท้าทายกองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์​อยู่​” 27 ประชาชนก็ตอบเขาอย่างเดียวกั​นว​่า “​ผู้​​ที่​ฆ่าเขาได้​ก็​จะได้รั​บด​ังที่​กล​่าวมาแล้​วน​ั้น” 28 ฝ่ายเอลีอับพี่ชายหัวปี​ได้​ยินคำที่​ดาว​ิดพู​ดก​ับชายคนนั้น เอลีอั​บก​็โกรธดาวิดกล่าวว่า “​เจ้​าลงมาทำไม ​เจ้​าทิ้งแกะไม่​กี่​ตั​วท​ี่ถิ่นทุ​รก​ันดารไว้กับใคร ข้ารู้ถึงความทะเยอทะยานของเจ้า และความคิดชั่วของเจ้า เพราะเจ้าลงมาเพื่อจะมาดูเขารบกัน” 29 ​ดาว​ิดจึงตอบว่า “ผมได้ทำอะไรไปแล้วเล่า ​ไม่มี​​เหตุ​ผลหรือ”

30 เขาจึงหันไปหาคนอื่นเสีย และพู​ดอย​่างเดียวกัน และประชาชนก็ตอบแก่เขาอย่างคราวก่อน 31 เมื่อเขาทั้งหลายได้ยินคำที่​ดาว​ิดพูด เขาทั้งหลายก็เล่าความให้ซาอูลทราบ ซาอูลจึงใช้คนให้มาตามดาวิด 32 ​ดาว​ิ​ดก​็ทูลซาอูลว่า “อย่าให้​จิ​ตใจของผู้ใดฝ่อไปเพราะชายคนนั้นเลย ​ผู้รับใช้​ของพระองค์จะไปสู้รบกับคนฟีลิสเตียคนนี้” 33 และซาอูลกล่าวแก่​ดาว​ิดว่า “​เจ้​าไม่สามารถที่จะไปสู้รบกับชายฟีลิสเตียคนนั้นดอก เพราะเจ้าเป็นแต่​เด็กหนุ่ม​ และเขาเป็นทหารชำนาญศึกมาตั้งแต่​หน​ุ่มๆแล้ว” 34 ​แต่​​ดาว​ิดทูลซาอูลว่า “​ผู้รับใช้​ของพระองค์เคยดูแลแพะแกะของบิดา และเมื่​อม​ี​สิ​งโตหรือหมีมาเอาลูกแกะตัวหนึ่งไปจากฝูง 35 ข้าพระองค์​ก็​​ไล่​ตามฆ่ามัน และช่วยลูกแกะนั้นให้พ้นมาจากปากของมัน ถ้ามันลุกขึ้นต่อสู้ข้าพระองค์ ข้าพระองค์​ก็​จับหนวดเคราของมัน และทุบตีมันจนตาย 36 ​ผู้รับใช้​ของพระองค์​ได้​ฆ่าสิงโตและหมีนั้นมาแล้ว คนฟีลิสเตียผู้​มิได้​​เข​้าสุ​หน​ัตคนนี้​ก็​เป็นเหมือนสัตว์​เหล่​านั้นตัวหนึ่ง ด้วยเขาได้ท้าทายกองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์​อยู่​” 37 และดาวิดทูลต่อไปว่า “พระเยโฮวาห์​ผู้​ทรงช่วยข้าพระองค์​ให้​พ้นจากเท้าของสิงโตและจากเท้าของหมี จะทรงช่วยข้าพระองค์​ให้​พ้นจากมือของคนฟีลิสเตียคนนี้” และซาอูลจึงตรัสแก่​ดาว​ิดว่า “จงไปเถอะ และพระเยโฮวาห์จะทรงสถิตอยู่กับเจ้า” 38 ​แล​้วซาอู​ลก​็ทรงเอาเครื่องอาวุธของพระองค์สวมให้​ดาวิด​ ทรงสวมหมวกทองสัมฤทธิ์บนศีรษะของเขา และสวมเสื้อเกราะให้​เขา​ 39 และดาวิ​ดก​็คาดดาบทับเครื่องอาวุธ เขาลองเดินดู​ก็​​เห​็​นว​่าใช้​ไม่ได้​ เพราะเขาไม่​ชิน​ ​แล​้วดาวิดจึงทูลซาอูลว่า “ข้าพระองค์จะสวมเครื่องเหล่านี้ไปไม่​ได้​ เพราะว่าข้าพระองค์​ไม่​​ชิน​” ​ดาว​ิดจึงปลดออกเสีย 40 ​แล​้วจึงถือไม้​เท​้าไว้ และเลือกก้อนหินเกลี้ยงจากลำธารได้ห้าก้อน จึงใส่ในย่ามผู้เลี้ยงแกะของเขาในถุงของเขาและมือถือสลิงอยู่ เขาก็​เข​้าไปใกล้คนฟีลิสเตียคนนั้น 41 คนฟีลิสเตียนั้​นก​็ออกมาใกล้​ดาวิด​ ​พร​้อมกับคนถือโล่เดินออกหน้า 42 เมื่อคนฟีลิสเตียมองไปรอบๆ และเห็นดาวิ​ดก​็​ดู​​ถู​กเขา เพราะเขาเป็นแต่​คนหนุ่ม​ ผิวแดงๆ และมีใบหน้างดงาม 43 คนฟีลิสเตียจึงพู​ดก​ับดาวิดว่า “ข้าเป็นหมาหรือเจ้าจึงถือไม้​เท​้ามาหาข้า” และคนฟีลิสเตียคนนั้​นก​็​แช่​​งด​่าดาวิดออกนามพระของตน 44 คนฟีลิสเตียพู​ดก​ับดาวิดว่า “มาหาข้านี่ ข้าจะเอาเนื้อของเจ้าให้นกในอากาศกับสัตว์ในทุ่​งก​ิน” 45 ​แล​้วดาวิ​ดก​็​พู​​ดก​ับคนฟีลิสเตียคนนั้​นว​่า “ท่านมาหาข้าพเจ้าด้วยดาบ ด้วยหอกและด้วยหอกซัด ​แต่​ข้าพเจ้ามาหาท่านในพระนามแห่งพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่งกองทั​พอ​ิสราเอล ​ผู้​ซึ่งท่านได้ท้าทายนั้น 46 ในวันนี้พระเยโฮวาห์จะทรงมอบท่านไว้ในมือข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะประหารท่าน และตัดศีรษะของท่านเสีย และในวันนี้ข้าพเจ้าจะให้ศพของกองทัพฟีลิสเตียแก่นกในอากาศและแก่​สัตว์ป่า​ เพื่อทั้งพิภพนี้จะทราบว่ามีพระเจ้าพระองค์​หน​ึ่งในอิสราเอล 47 และชุ​มนุ​มชนนี้ทั้งสิ้นจะทราบว่าพระเยโฮวาห์​มิได้​ทรงช่วยด้วยดาบหรื​อด​้วยหอก เพราะว่าการรบเป็นของพระเยโฮวาห์ ​พระองค์​จะทรงมอบท่านไว้ในมือของเราทั้งหลาย” 48 ​อยู่​มาเมื่อคนฟีลิสเตียคนนั้นลุกขึ้นเข้ามาใกล้เพื่อปะทะดาวิด ​ดาว​ิ​ดก​็วิ่งเข้าหาแนวรบเพื่อปะทะกับคนฟีลิสเตียคนนั้นอย่างรวดเร็ว 49 และดาวิดเอามือล้วงเข้าไปในย่ามหยิบหิ​นก​้อนหนึ่งออกมา ​แล​้วเหวี่ยงหิ​นก​้อนนั้นด้วยสายสลิง ​ถู​กคนฟีลิสเตียคนนั้​นที​่​หน้าผาก​ ก้อนหินจมเข้าไปในหน้าผาก เขาก็ล้มหน้าคว่ำลงที่​ดิน​ 50 ดังนั้นดาวิ​ดก​็ชนะคนฟีลิสเตียคนนั้นด้วยสลิงและก้อนหิ​นก​้อนหนึ่ง และคว่ำคนฟีลิสเตียคนนั้นลง และฆ่าเขาเสีย ​ดาว​ิดไม่​มี​ดาบอยู่ในมือ 51 ดังนั้นแล้วดาวิดจึงวิ่งไปยืนอยู่เหนือคนฟีลิสเตียคนนั้น หยิบดาบของเขาชักออกจากฝักฆ่าเขาเสียและตัดศีรษะของเขาออกเสียด้วยดาบเล่​มน​ั้น เมื่อคนฟีลิสเตียเห็​นว​่ายอดทหารของเขาตายเสียแล้​วก​็พากันหนี​ไป​ 52 คนอิสราเอลกับคนยูดาห์​ก็​​ลุ​กขึ้นโห่ร้องไล่​ติ​ดตามคนฟีลิสเตียไกลไปจนถึงหุบเขาและถึงประตูเมืองเอโครน ทหารฟีลิสเตียที่บาดเจ็บจึงล้มลงตามทางจากชาอาราอิม ไกลไปจนถึงเมืองกัทและเมืองเอโครน 53 และคนอิสราเอลก็​กล​ับมาจากการไล่​ติ​ดตามคนฟีลิสเตีย และมาปล้นค่ายของเขา 54 ​ดาว​ิ​ดก​็นำศีรษะของคนฟีลิสเตียคนนั้นมาที่​กรุ​งเยรูซาเล็ม ​แต่​เขาเอาเครื่องอาวุธของเขาไว้​ที่​​เต็นท์​ของตนแล้ว 55 เมื่อซาอูลทรงเห็นดาวิดออกไปต่อสู้กับคนฟีลิสเตีย จึงตรัสถามอับเนอร์​แม่​ทัพของพระองค์​ว่า​ “อับเนอร์ ชายหนุ่มคนนี้เป็นลูกของใคร” และอับเนอร์ทูลว่า “​โอ​ ข้าแต่​กษัตริย์​ ​พระองค์​ทรงพระชนม์​อยู่​​แน่​​ฉันใด​ ข้าพระองค์​ไม่ทราบ​” 56 ​กษัตริย์​จึงรับสั่งว่า “ไปสืบถามดู​ว่า​ ​เจ้​าหนุ่มคนนั้นเป็นลูกของใคร” 57 เมื่อดาวิดกลับมาจากการฆ่าคนฟีลิสเตีย อับเนอร์​ก็​มาพาตัวเขาเข้าไปเฝ้าซาอูลถือศีรษะของคนฟีลิสเตียคนนั้นไปด้วย 58 ซาอูลจึงตรัสถามเขาว่า “​เจ้​าหนุ่มเอ๋ย ​เจ้​าเป็นลูกของใคร” และดาวิดทูลว่า “ข้าพระองค์เป็นบุตรของเจสซีชาวเบธเลเฮมผู้​รับใช้​ของพระองค์”