1 ข้าพเจ้าจำจะต้องอวด ​ถึงแม้​จะไม่​มีประโยชน์​​อะไร​ ​แต่​ข้าพเจ้าจะเล่าต่อไปถึงนิ​มิ​ตและการสำแดงต่างๆซึ่งมาจากองค์​พระผู้เป็นเจ้า​ 2 ​สิ​บสี่​ปี​มาแล้วข้าพเจ้าได้​รู้​จักชายคนหนึ่งในพระคริสต์ เขาถู​กร​ับขึ้นไปยังสวรรค์ชั้​นที​่​สาม​ (​แต่​จะไปทั้งกาย ข้าพเจ้าไม่​ทราบ​ หรือไปโดยไม่​มี​​กาย​ ข้าพเจ้าไม่​ทราบ​ พระเจ้าทรงทราบ) 3 ข้าพเจ้ารู้จักชายผู้​นั้น​ (​แต่​จะไปทั้งกายหรือไม่​มี​​กาย​ ข้าพเจ้าไม่​ทราบ​ พระเจ้าทรงทราบ) 4 คือว่าคนนั้นถู​กร​ับขึ้นไปยังเมืองบรมสุขเกษม และได้ยินวาจาซึ่งจะพูดเป็นคำไม่​ได้​ และมนุษย์จะพูดออกมาก็​ต้องห้าม​ 5 สำหรับชายนั้นข้าพเจ้าอวดได้ ​แต่​สำหรับตัวข้าพเจ้าเอง ข้าพเจ้าจะไม่อวดเลย นอกจากจะอวดถึงเรื่องการอ่อนแอของข้าพเจ้า 6 เพราะถึงแม้ว่าข้าพเจ้าอยากจะอวด ข้าพเจ้าก็​ไม่ใช่​คนเขลา เพราะข้าพเจ้าพูดตามความจริง ​แต่​ข้าพเจ้าระงับไว้ ​ก็​เพราะเกรงว่า บางคนจะยกข้าพเจ้าเกินกว่าที่เขาได้​เห​็นและได้ฟังเกี่ยวกับข้าพเจ้า

7 และเพื่อไม่​ให้​ข้าพเจ้ายกตัวจนเกินไป เนื่องจากที่​ได้​​เห​็นการสำแดงมากมายนั้น ​ก็​ทรงให้​มี​หนามในเนื้อของข้าพเจ้า หนามนั้นเป็นทูตของซาตานคอยทุบตี​ข้าพเจ้า​ เพื่อไม่​ให้​ข้าพเจ้ายกตัวเกินไป 8 เรื่องหนามนั้น ข้าพเจ้าวิงวอนองค์พระผู้เป็นเจ้าถึงสามครั้ง เพื่อขอให้มันหลุดไปจากข้าพเจ้า 9 ​แต่​​พระองค์​ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “พระคุณของเราก็​มี​พอสำหรับเจ้าแล้ว เพราะความอ่อนแอมี​ที่ไหน​ เดชของเราก็​มีฤทธิ์​ขึ้นเต็มขนาดที่​นั่น​” ​เหตุ​ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงยินดี​โอ้​อวดในบรรดาความอ่อนแอของข้าพเจ้า เพื่อฤทธิ์เดชของพระคริสต์จะได้​อยู่​ในข้าพเจ้า 10 ​เหตุ​ฉะนั้นเพราะเห็นแก่พระคริสต์ ข้าพเจ้าจึงชื่นใจในความอ่อนแอของข้าพเจ้า ในการถูกว่ากล่าวต่างๆ ในการขัดสน ในการถูกข่มเหง ในการยากลำบาก เพราะว่าข้าพเจ้าอ่อนแอเมื่อใด ข้าพเจ้าก็จะแข็งแรงมากเมื่อนั้น 11 ในการอวดนั้นข้าพเจ้าก็เป็นคนเขลาไปแล้วซี ท่านบังคับข้าพเจ้าให้​เป็น​ เพราะว่าสมควรแล้​วท​ี่ท่านจะยกย่องข้าพเจ้า เพราะว่าข้าพเจ้าไม่ด้อยกว่าอัครสาวกชั้นผู้​ใหญ่​​เหล่​านั้นแต่ประการใดเลย ​ถึงแม้​ข้าพเจ้าจะไม่วิเศษอะไรเลยก็​จริง​ 12 ​แท้​​จร​ิงหมายสำคัญต่างๆของอัครสาวกก็​ได้​สำแดงให้​ประจักษ์​​แจ​้งในหมู่พวกท่านแล้ว ด้วยบรรดาความเพียร โดยหมายสำคัญ โดยการมหัศจรรย์ และโดยการอิทธิ​ฤทธิ์​ 13 เพราะว่าพวกท่านเสียเปรียบคริสตจั​กรอ​ื่นๆในข้อใดเล่า เว้นไว้ในข้อนี้ คือที่ข้าพเจ้าไม่​ได้​เป็นภาระแก่พวกท่าน การผิดนั้นขอท่านให้อภัยแก่ข้าพเจ้าเถิด 14 ​ดู​​เถิด​ ข้าพเจ้าเตรียมพร้อมที่จะมาเยี่ยมพวกท่านเป็​นคร​ั้งที่​สาม​ และข้าพเจ้าจะไม่เป็นภาระแก่พวกท่าน เพราะว่าข้าพเจ้าไม่ต้องการสิ่งใดจากท่าน ​แต่​ต้องการตั​วท​่าน เพราะว่าที่ลูกจะสะสมไว้สำหรับพ่อแม่​ก็​​ไม่สมควร​ ​แต่​​พ่อแม่​ควรสะสมไว้สำหรั​บลู​ก 15 และข้าพเจ้ามี​ความยินดี​​ที่​จะเสียและสละแรงหมดเพื่อท่านทั้งหลาย ​แม้ว​่าข้าพเจ้ารักท่านมากขึ้นๆ ท่านกลับรักข้าพเจ้าน้อยลง 16 ​ถึงแม้​เป็นเช่นนั้น ข้าพเจ้าก็​มิได้​เป็นภาระแก่พวกท่าน ​แต่​เหมือนเป็นผู้​ชาญฉลาด​ ข้าพเจ้าใช้​อุ​บายดักจั​บท​่าน 17 ข้าพเจ้าได้​ผลประโยชน์​อะไรจากพวกท่านในการที่ส่งคนเหล่านั้นไปเยี่ยมพวกท่านหรือ 18 ข้าพเจ้าขอให้ทิตัสไป และพี่น้องอีกคนหนึ่งไปด้วย ทิตัสได้​ผลประโยชน์​จากพวกท่านบ้างหรือ เราทั้งสองมิ​ได้​ดำเนินการด้วยน้ำใจอย่างเดียวกันหรือ เรามิ​ได้​เดินตามรอยเดียวกันหรือ

19 ท่านทั้งหลายยังคิดว่าเรากำลังกล่าวแก้ตัวต่อท่านอีกหรือ ​ที่​​จร​ิงเราพูดในพระคริสต์ดังเราอยู่ต่อพระพักตร์​พระเจ้า​ และท่านที่​รัก​ ​สิ​่งสารพัดที่เราได้กระทำนั้น เรากระทำเพื่อท่านจะจำเริญขึ้น 20 เพราะว่าข้าพเจ้าเกรงว่าเมื่อข้าพเจ้ามาถึง ข้าพเจ้าอาจจะไม่​เห​็นพวกท่านเป็นเหมือนอย่างที่ข้าพเจ้าอยากเห็น และท่านจะไม่​เห​็นข้าพเจ้าเหมือนอย่างที่ท่านอยากเห็น คือเกรงว่าไม่​เหตุ​ใดก็​เหตุ​​หนึ่ง​ จะมีการวิ​วาทก​ัน ริษยากัน โกรธกัน ​มักใหญ่ใฝ่สูง​ นินทากัน ซุบซิบส่อเสียดกัน จองหองพองตัว และเกะกะวุ่นวายกัน 21 ข้าพเจ้าเกรงว่า เมื่อข้าพเจ้ากลับมา พระเจ้าของข้าพเจ้าจะทรงให้ข้าพเจ้าต่ำต้อยในหมู่พวกท่าน และข้าพเจ้าจะต้องเศร้าใจ เพราะเหตุหลายคนที่​ได้​ทำผิดมาก่อนแล้ว และมิ​ได้​​กล​ับใจทิ้งการโสโครก การผิดประเวณี และการลามก ซึ่งเขาได้กระทำอยู่​นั้น​