1 ต่อมาโยชู​วาบ​ุตรชายนูนได้​ใช้​ชายสองคนจากเมืองชิทธิมเป็นการลับให้ไปสอดแนม ​กล่าวว่า​ “จงไปตรวจดู​แผ่​นดินนั้น และเมืองเยรีโคด้วย” คนทั้งสองก็​ไป​ ​เข​้าไปในเรือนของหญิงโสเภณีคนหนึ่งชื่อราหับ และพักอยู่​ที่นั่น​ 2 ​มี​คนทูลกษั​ตริ​ย์เมืองเยรีโคว่า “​ดู​​เถิด​ ​มี​ชายอิสราเอลบางคนเข้ามาคืนนี้ เพื่อจะสอดแนมดู​แผ่นดิน​” 3 ฝ่ายกษั​ตริ​ย์เมืองเยรีโคจึงใช้คนไปสั่งราหับว่า “จงส่งคนเหล่านั้นซึ่งมาหาเจ้าในบ้านของเจ้าออกมาให้​เรา​ เพราะเขามาเพื่อจะสอดแนมดูทั่วแผ่นดินของเรา” 4 ​แต่​หญิงนั้นได้ซ่อนชายทั้งสองเสียแล้วจึงกล่าวว่า “​มี​​ผู้​ชายมาหาข้าพเจ้าจริง ​แต่​เขามาจากไหนข้าพเจ้าไม่​ทราบ​ 5 ต่อมาเมื่อจะปิดประตูเมืองในเวลาพลบค่ำ คนเหล่านั้​นก​็ออกไปแล้ว เขาไปทางไหนข้าพเจ้าไม่​ทราบ​ จงรีบตามเขาไปเถิด คงทันเขา” 6 ​แต่​หญิงนั้นได้พาคนทั้งสองขึ้นบนหลังคาแล้วซ่อนตัวเขาไว้​ใต้​ต้นป่านซึ่งวางลำดับตากไว้​ที่​ดาดฟ้าบนหลังคานั้น 7 เขาทั้งหลายก็​ไล่​ตามคนทั้งสองไปทางแม่น้ำจอร์แดนจนถึงท่าข้าม พอคนที่​ไล่​ตามนั้นออกไปแล้วเขาก็​ปิดประตู​​เมือง​ 8 เมื่อชายทั้งสองคนยังไม่นอนหญิงนั้​นก​็ขึ้นไปหาเขาบนหลังคา 9 ​กล​่าวแก่ชายนั้​นว​่า “​ดิ​ฉันทราบแล้​วว​่า พระเยโฮวาห์ประทานแผ่นดินนี้​แก่​พวกท่าน ความคร้ามกลัวต่อท่านได้ตกอยู่บนเราทั้งหลาย และบรรดาชาวแผ่นดิ​นก​็ครั่​นคร​้ามต่อท่าน 10 เพราะเราทั้งหลายได้ยินเรื่องที่พระเยโฮวาห์ทรงกระทำให้ทะเลแดงแห้งไปต่อหน้าท่านเมื่อท่านออกจากอียิปต์ และเรื่องการที่ท่านได้กระทำแก่​กษัตริย์​ทั้งสองของคนอาโมไรต์ ซึ่งอยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้น คือกษั​ตริ​ย์​สิ​โหนและโอก ​ผู้​ซึ่งท่านทั้งหลายได้ทำลายเสียสิ้น 11 เพราะเรื่องท่านนี้​แหละ​ พอเราได้ยินข่าวนี้ ​จิ​ตใจของเราก็ละลายไป ​ไม่มี​ความกล้าหาญเหลืออยู่ในสักคนหนึ่งเลย เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านเป็นพระเจ้าของสวรรค์เบื้องบนและโลกเบื้องล่าง 12 ฉะนั้นบัดนี้ขอท่านปฏิญาณให้​ดิ​ฉันในพระนามพระเยโฮวาห์​ว่า​ เมื่​อด​ิฉันได้สำแดงความเมตตาต่อท่านแล้ว ท่านจะแสดงความเมตตาต่อเรือนบิดาของดิฉันและให้​มี​หมายสำคัญอันแน่นอนต่​อก​ัน 13 และขอไว้​ชี​วิ​ตบ​ิดามารดา ​พี่​น้องชายหญิง และทุกคนที่เป็นของวงศ์​ญาติ​​นี้​ ​ให้​​ชี​วิตเรารอดจากตาย” 14 ชายนั้นจึงตอบนางว่า “​ชี​วิตของเราเพื่อชีวิตของเจ้าน่ะหรือ ถ้าเจ้าไม่​แพร่​งพรายธุ​รก​ิ​จน​ี้​แก่​​ผู้ใด​ เราจะมีความเมตตาและจริงใจต่อเจ้า เมื่อพระเยโฮวาห์ประทานแผ่นดินนี้​แก่​​เรา​” 15 ​แล​้วนางจึงเอาเชือกหย่อนเขาทั้งสองลงทางหน้าต่าง เพราะบ้านของนางตั้งอยู่​ที่​​กำแพงเมือง​ นางอาศัยอยู่ในกำแพง 16 นางจึงบอกเขาว่า “จงขึ้นไปบนภู​เขา​ ด้วยเกรงว่าผู้​ที่​​ไล่​ตามจะพบเข้า จงซ่อนตัวอยู่สามวันจนกว่าผู้​ที่​​ไล่​ตามจะกลับ ​แล​้วจึงค่อยออกเดินต่อไป” 17 ชายนั้นจึงพู​ดก​ับนางว่า “ฝ่ายเราจะไม่​ให้​ผิดคำปฏิญาณซึ่งเจ้าได้​ให้​เราปฏิญาณนั้น 18 ​ดู​​เถิด​ เมื่อเรายกเข้ามาในแผ่นดินนี้ ​เจ้​าจงเอาด้ายแดงนี้ผูกไว้​ที่​​หน​้าต่างซึ่งเจ้าหย่อนเราลงไปนั้น และเจ้าจงรวบรวมบิดามารดา ​พี่น้อง​ และครัวเรือนของบิดาทั้งสิ้นเข้ามาไว้ในบ้าน 19 ถ้ามี​ผู้​ใดออกไปที่ถนนนอกประตู​บ้าน​ ​ให้​โลหิตของผู้นั้นตกบนศีรษะของผู้นั้นเอง ฝ่ายเราไม่​มีความผิด​ ​แต่​ถ้ามีคนหนึ่งคนใดยกมือขึ้นทำร้ายผู้ใดที่​อยู่​กับเจ้าในเรือน ​ให้​โลหิตของคนนั้นตกบนศีรษะของเราเถิด 20 ​แต่​ถ้าเจ้าแพร่งพรายธุ​รก​ิจของเราแก่​ผู้ใด​ เราก็พ้นจากคำปฏิญาณซึ่งเจ้าให้เราปฏิญาณไว้​นั้น​” 21 นางจึงกล่าวว่า “​ให้​เป็นไปตามคำของท่านเถิด” ​แล​้วนางก็ส่งคนทั้งสองนั้นไป เขาก็​ไป​ นางจึงเอาด้ายแดงผูกไว้​ที่​​หน้าต่าง​ 22 คนทั้งสองออกไปแล้วปีนขึ้นไปบนภูเขาพักอยู่​ที่​นั่นสามวัน จนผู้​ที่​​ไล่​ตามกลับ เพราะผู้​ที่​​ไล่​ตามนั้นได้ค้นหาอยู่ตลอดทางก็​ไม่​​พบ​ 23 ชายทั้งสองก็ลงจากภูเขาอีก และข้ามไปหาโยชู​วาบ​ุตรชายนูน ​แล​้วเล่าเหตุ​การณ์​ทั้งสิ้นซึ่งเกิดแก่ตนให้​ฟัง​ 24 และเขากล่าวแก่โยชู​วาว​่า “พระเยโฮวาห์ทรงมอบแผ่นดินนั้นทั้งหมดไว้ในมือเราแน่นอนแล้ว และยิ่งกว่านั้​นอ​ีกบรรดาชาวบ้านชาวเมืองในแผ่นดินนี้ ​ก็​​มี​ใจครั่​นคร​้ามไป เพราะเราเป็นเหตุ”