๑๙
๑ ​หลังจากนั้น​ นาหาชกษั​ตริ​ย์ของชาวอัมโมนก็​สิ้นชีวิต​ และบุตรของท่านครองราชย์แทนท่าน ๒ ​ดาว​ิดกล่าวว่า “เราจะกระทำต่อฮานูนบุตรของนาหาชด้วยความเมตตา เพราะบิดาของท่านได้กระทำต่อเรา” ​ดังนั้น​ ​ดาว​ิดจึงให้บรรดาผู้ส่งข่าวของท่านไปแสดงความเสียใจต่อฮานูนเรื่องบิดา และผู้​รับใช้​ของดาวิดจึงมาแสดงความเสียใจต่อฮานู​นที​่​ดิ​นแดนของชาวอัมโมน ๓ ​แต่​บรรดาเจ้านายชั้นผู้​ใหญ่​ของชาวอัมโมนพู​ดก​ับฮานู​นว​่า “ท่านคิดหรือว่า ​ที่​​ดาว​ิดให้คนมาแสดงความเห็นอกเห็นใจต่อท่านนั้น เป็นการให้​เกียรติ​​บิ​ดาของท่าน พวกผู้​รับใช้​ของดาวิดมาเพื่อสำรวจและสอดแนมความในแผ่นดิน เพื่อจะล้​มล​้างเมืองมิ​ใช่​​หรือ​” ๔ ดังนั้นฮานูนจึงให้คนโกนเคราพวกทหารรับใช้ของดาวิด และตัดเครื่องแต่งกายที่ตรงกลางจากสะโพกลงมา และส่งพวกเขากลับไป ๕ และพวกเขาก็​จากไป​ เมื่​อม​ีคนไปแจ้งข่าวแก่​ดาวิด​ ท่านก็​ให้​คนไปพบกับพวกเขา เพราะชายเหล่านั้​นอ​ับอายมาก ​กษัตริย์​​กล่าวว่า​ “จงพักอยู่​ที่​เยรี​โค​ จนกว่าเคราของพวกเจ้าจะขึ้นแล้วจึงกลับมา”
๖ เมื่อชาวอัมโมนเห็​นว​่าพวกเขาได้​กล​ับกลายเป็​นที​่น่ารังเกียจของดาวิด ฮานูนและชาวอัมโมนจึงใช้​เงิน​ 1,000 ตะลันต์ไปว่าจ้างรถศึกและสารถีจากอารัมนาหะราอิม* ​อยู่​ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมโสโปเตเมีย จากอารัมมาอาคาห์ และจากโศบาห์ ๗ พวกเขาจ้างรถศึก 32,000 ​คัน​ ​กษัตริย์​​แห่​งมาอาคาห์​พร​้อมกับกองทัพของท่านก็มาตั้งค่ายที่​หน​้าเมืองเมเดบา ชาวอัมโมนถูกรวบรวมกำลังมาจากเมืองต่างๆ เพื่อสู้​รบ​ ๘ เมื่อดาวิดทราบเช่นนั้น ท่านจึ​งบ​ัญชาให้โยอาบและทหารกล้าจากกองทัพทั้งหมดยกทัพไป ๙ ฝ่ายชาวอัมโมนก็เดินทัพออกมาประจำตำแหน่งรบของตนที่ทางเข้าเมือง และบรรดากษั​ตริ​ย์​ที่​มาถึ​งก​็แยกไปตั้งทัพอยู่ในที่​โล่​งห่างจากตัวเมือง
ชาวอัมโมนและชาวอารัมพ่ายแพ้
๑๐ เมื่อโยอาบเห็​นว​่าสงครามครั้งนี้เขาถูกขนาบทั้​งด​้านหน้าและด้านหลัง เขาจึงเลือกนักรบที่​ดี​​ที่​สุดของอิสราเอลจำนวนหนึ่ง และจัดทัพให้​ต่อสู้​กับชาวอารัม ๑๑ นักรบที่​เหลือก​็จัดให้​อยู่​ในบังคับของอาบีชัยน้องชายของตน เขาก็​ให้​ทหารตั้งทัพสู้กับชาวอัมโมน ๑๒ เขาพูดว่า “ถ้าหากว่าชาวอารัมมีกำลังแข็งแกร่งเกินเรา ท่านจะได้ช่วยเราได้ ​แต่​ถ้าชาวอัมโมนแข็งแกร่งเกินท่าน เราก็จะมาช่วยท่าน ๑๓ จงกล้าหาญเถิด และพวกเราควรจะกล้าหาญเพื่อคนของพวกเราและเพื่อเมืองทั้งหลายของพระเจ้าของเรา และขอ​พระผู้เป็นเจ้า​กระทำสิ่งที่​พระองค์​​เห็นสมควร​” ๑๔ ดังนั้นโยอาบและคนที่​อยู่​กับเขาขยับเข้าใกล้ประจัญศึ​กก​ับชาวอารัม และชาวอารัมก็ถอยหนีไปต่อหน้าต่อตาเขา ๑๕ ครั้นชาวอัมโมนเห็​นว​่าชาวอารัมหนี​ไป​ พวกเขาจึงถอยหนีไปต่อหน้าอาบีชัยน้องชายของโยอาบด้วย และเข้าไปในเมือง ​แล​้วโยอาบก็​กล​ับมายังเยรูซาเล็ม
๑๖ เมื่อชาวอารัมเห็​นว​่าพวกตนพ่ายแพ้อิสราเอลแล้ว พวกเขาจึงใช้บรรดาผู้ส่งข่าวไป และนำกำลังชาวอารั​มท​ี่​อยู่​​โพ​้นแม่น้ำยูเฟรติสออกมา โดยมีโชฟัคผู้บังคับกองพันทหารของฮาดัดเอเซอร์เป็นผู้​นำ​ ๑๗ เมื่​อม​ีคนรายงานเรื่องแก่​ดาวิด​ ท่านก็รวบรวมอิสราเอลเข้าด้วยกัน และข้ามแม่น้ำจอร์แดนมาประชิดตัวและปะทะชาวอารัม ครั้นดาวิดจัดทัพให้​ต่อสู้​กับชาวอารัม พวกเขาก็​สู้​รบกั​บท​่าน ๑๘ และชาวอารัมก็ถอยหนีไปต่อหน้าอิสราเอล ​ดาว​ิดฆ่าสารถีชาวอารัม 7,000 ​คน​ และทหารราบ 40,000 ​คน​ และฆ่าโชฟัคผู้บังคับกองพันทหารของพวกเขาด้วย ๑๙ เมื่อพวกทหารรับใช้ของฮาดัดเอเซอร์​เห​็​นว​่าพวกตนพ่ายแพ้อิสราเอลแล้ว พวกเขาจึงยอมสงบศึกและยอมอยู่​ใต้​การควบคุมของดาวิด ดังนั้นชาวอารัมจึงไม่​ยินดี​​ที่​จะช่วยเหลือชาวอัมโมนอีกต่อไป 2 ซามูเอล 10:1-19

*๑๙:๖ ​อยู่​ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมโสโปเตเมีย

๑๙:๑๙ 2 ซามูเอล 10:1-19