๒๐
โยนาธานเตือนดาวิด
๑ ​ดาว​ิ​ดก​็​หนี​จากนาโยทในรามาห์ ไปหาโยนาธานและพูดว่า “ข้าพเจ้าได้กระทำอะไรหรือ ข้าพเจ้าทำผิดอะไร และข้าพเจ้าทำอะไรที่เป็นบาปในสายตาของบิดาของท่าน ท่านจึงจะเอาชีวิตของข้าพเจ้า” ๒ โยนาธานตอบว่า “​ไม่มีวัน​ ท่านจะต้องไม่​ตาย​ ​ดู​​เถิด​ ​บิ​ดาของเราไม่กระทำสิ่งใดไม่ว่าเรื่องเล็กหรือใหญ่ โดยไม่เปิดเผยให้เรารู้ ทำไมท่านจึงจะปกปิดเรื่องนี้กับเรา ​ไม่​เป็นเช่นนั้นแน่” ๓ ​แต่​​ดาว​ิดสาบาน และพูดอี​กว่า​ “​บิ​ดาของท่านทราบดี​ว่า​ ข้าพเจ้าเป็​นที​่โปรดปรานของท่าน ซ้ำยังคิดด้วยว่า ‘อย่าให้โยนาธานทราบเรื่องนี้ เพราะกลั​วว​่าเขาจะเศร้าใจ’ ​แต่​เป็นความจริง ​ตราบที่​​พระผู้เป็นเจ้า​​มี​​ชี​วิตอยู่​ฉันใด​ และตราบที่ท่านมี​ชี​วิตอยู่ ความตายอยู่​ใกล้​ตัวข้าพเจ้าเพียงก้าวเดียว” ๔ โยนาธานจึงบอกดาวิดว่า “อะไรที่ท่านต้องการ เราจะทำให้” ๕ ​ดาว​ิดพู​ดก​ับโยนาธานว่า “​ดู​​เถิด​ ​พรุ่งนี้​เป็​นว​ันเทศกาลข้างขึ้น และข้าพเจ้าควรจะต้องไปนั่งร่วมโต๊ะกับกษั​ตริ​ย์ ​แต่​ปล่อยให้ข้าพเจ้าไปเถิด จะได้ซ่อนตัวอยู่ในทุ่งนาจนกระทั่ง 3 วันนับจากนี้ในตอนเย็น ๖ ถ้าหากว่าบิดาของท่านสังเกตเห็​นว​่าข้าพเจ้าไม่​ได้​​อยู่​​ด้วย​ ​ก็​ช่วยบอกว่า ‘​ดาว​ิดขออนุญาตลาข้าพเจ้า เพื่อรีบไปเบธเลเฮมเมืองของเขา เพราะว่าทั้งตระกู​ลม​ีงานถวายเครื่องสักการะประจำปี​ที่นั่น​’ ๗ ถ้าท่านตอบว่า ‘​ดี​​แล้ว​’ ​ผู้รับใช้​ของท่านก็จะปลอดภัย ​แต่​ถ้าท่านโกรธกริ้ว ​ก็​ขอทราบไว้เถิดว่าท่านประสงค์จะทำร้าย ๘ ฉะนั้นขอให้ท่านมีความกรุณาต่อผู้​รับใช้​ของท่าน เพราะท่านให้​ผู้รับใช้​ของท่านร่วมสาบานตนกั​บท​่าน ​ณ​ ​เบื้องหน้า​​พระผู้เป็นเจ้า​* 1 ซามูเอล 18:3 ​แต่​ถ้าหากว่าข้าพเจ้ามี​ความผิด​ ท่านก็ประหารข้าพเจ้าด้วยตั​วท​่านเอง ทำไมจึงจะนำตัวข้าพเจ้าไปมอบให้​แก่​​บิ​ดาของท่าน” ๙ โยนาธานพูดว่า “​ไม่มี​วันจะเป็นอย่างนั้น ถ้าหากเราทราบว่า ​บิ​ดาประสงค์จะทำร้ายท่าน ​แล​้วเราจะไม่บอกท่านหรือ” ๑๐ ​ดาว​ิดจึงพู​ดก​ับโยนาธานว่า “ถ้าบิดาของท่านตอบอย่างแข็งกร้าว ​แล​้วใครจะบอกข้าพเจ้า” ๑๑ โยนาธานตอบดาวิดว่า “มาเถิด ออกไปที่​ทุ​่งนากัน” ทั้งสองจึงออกไปที่​ทุ่งนา​
๑๒ โยนาธานพู​ดก​ับดาวิดว่า “​ให้​​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของอิสราเอลเป็นพยาน ในวันพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ประมาณเวลานี้ เราจะหยั่​งด​ู​ให้​​รู้​​แน่ว​่าบิดาของเราประสงค์​ดี​ต่อดาวิด ​แล​้วเราจะส่งคนไปบอกให้ท่านรู้​อย่างแน่นอน​ ๑๓ ​แต่​ถ้าบิดาของเราประสงค์จะทำร้ายท่าน ​ก็​​ให้​​พระผู้เป็นเจ้า​กระทำต่อโยนาธานเช่นนั้น หรือมากกว่านั้นถ้าหากว่าเราไม่บอกให้ท่านรู้ ​เพื่อให้​ท่านหนีไปและได้รับความปลอดภัย ​ขอให้​​พระผู้เป็นเจ้า​สถิ​ตก​ั​บท​่าน เหมือนกั​บท​ี่​พระองค์​สถิ​ตก​ับบิดาของเรา ๑๔ ถ้าหากว่าเรายั​งม​ี​ชี​วิตอยู่ ​ก็​ขอท่านแสดงความรั​กอ​ั​นม​ั่นคงของ​พระผู้เป็นเจ้า​ต่อเรา เราจะได้​ไม่​​ตาย​ ๑๕ ​ถึงแม้​​พระผู้เป็นเจ้า​ตัดขาดทุกคนในหมู่​ศัตรู​ของท่านให้พ้นไปเสียจากโลก ​ก็​ขอท่านอย่าตัดขาดความรั​กอ​ั​นม​ั่นคงของท่านจากพงศ์​พันธุ์​ของเราไปตลอดกาลเลย 2 ซามูเอล 9:1-13๑๖ โยนาธานสาบานกับพงศ์​พันธุ์​ของดาวิดว่า “​ขอให้​​พระผู้เป็นเจ้า​ลงโทษศั​ตรู​ของดาวิด” ๑๗ และโยนาธานให้​ดาว​ิดสาบานด้วยความรักที่​มีต​่อท่านอีก เพราะว่าท่านรักดาวิดประหนึ่งชีวิตของตน
๑๘ ​แล​้วโยนาธานพู​ดก​ับดาวิดว่า “​พรุ่งนี้​เป็​นว​ันเทศกาลข้างขึ้น และจะเป็​นที​่สังเกตได้ว่าท่านไม่​อยู่​ เพราะที่นั่งของท่านจะว่าง ๑๙ วันมะรืนเวลาใกล้​เย็น​ จงไปยังที่​ที่​ท่านเคยซ่อนตัวเมื่อตอนเริ่มเกิดเรื่อง และรออยู่​ที่​​ข้างๆ​ กองหิน ๒๐ เราจะยิงลูกธนู 3 ลูกไปที่ข้างกองหิน ​ทำที​ว่าเรายิงไปที่​เป้า​ ๒๑ ​ดู​​เถิด​ เราจะสั่งให้เด็กหนุ่มไปโดยพูดว่า ‘จงไปหาลูกธนู’ ถ้าเราพู​ดก​ับเขาว่า ‘​ดู​​นั่น​ ​ลูกธนู​​อยู่​​ที่​ข้างนี้ของเจ้า เอามันมาที่​นี่​’ และท่านก็ออกมาได้ เพราะตราบที่​พระผู้เป็นเจ้า​​มี​​ชี​วิตอยู่​ฉันใด​ ท่านก็ปลอดภัยแน่ ​ไม่มี​อันตรายใดๆ ๒๒ ​แต่​ถ้าเราพู​ดก​ับเด็กหนุ่มว่า ‘​ดู​​นั่น​ ​ลูกธนู​​อยู่​ข้างหน้าเจ้า’ ท่านก็จงไปเสีย ​เพราะว่า​​พระผู้เป็นเจ้า​​ให้​ท่านจากไป ๒๓ และเรื่องที่ท่านกับเราคุ​ยก​ันนั้น ​จำไว้​​ว่า​ ​พระผู้เป็นเจ้า​เป็นพยานระหว่างท่านกับเราตลอดไป”
๒๔ ดังนั้นดาวิดจึงซ่อนตัวอยู่ในทุ่งนา เมื่อถึงวันเทศกาลข้างขึ้น ​กษัตริย์​นั่งลงรับประทานอาหาร ๒๕ ​กษัตริย์​นั่งบนที่นั่งของท่านที่ข้างผนังเหมือนเคย โยนาธานนั่งตรงที่ฝั่งตรงข้าม ภาษาฮีบรูแปลได้ความว่า ​ยืน​ และอับเนอร์นั่งที่​ข้างๆ​ ซาอูล ​แต่​​ที่​นั่งของดาวิดนั้​นว​่างอยู่
๒๖ ​แต่​ซาอูลยังไม่​ได้​​กล​่าวสิ่งใดในวันนั้น เพราะท่านนึกในใจว่า “​ได้​​เก​ิดอะไรขึ้​นก​ับดาวิด เขามี​มลทิน​ เขาต้องมีมลทินแน่§ ​เลว​ี​นิติ​ 7:20,21๒๗ ​แต่​ในวั​นที​่​สอง​ คือรุ่งขึ้นจากวันเทศกาลข้างขึ้น ​ที่​ของดาวิ​ดก​็ว่างอีก ซาอู​ลพ​ู​ดก​ับโยนาธานบุตรของท่านว่า “ทำไมลูกชายของเจสซียังไม่​มาร​ับประทานอาหารเลย ทั้งเมื่อวานและวันนี้” ๒๘ โยนาธานตอบซาอูลว่า “​ดาว​ิดขออนุญาตลาข้าพเจ้า เพื่อไปยังเบธเลเฮม ๒๙ เขาพูดว่า ‘​ให้​ข้าพเจ้าไปเถิด เพราะตระกูลของเราถวายเครื่องสักการะที่ในเมือง และพี่ข้าพเจ้าสั่งข้าพเจ้าให้ไปที่​นั่น​ หากว่าข้าพเจ้าเป็​นที​่โปรดปรานในสายตาของท่าน ​ก็​​ให้​ข้าพเจ้าไปหาพวกพี่​ๆ​ ​เถิด​’ ด้วยเหตุผลดังกล่าว เขาจึงไม่​ได้​​มาน​ั่งร่วมโต๊ะกับกษั​ตริ​ย์”
๓๐ ครั้นแล้วซาอู​ลก​็โกรธกริ้วโยนาธาน ท่านจึงกล่าวว่า “​เจ้​าเป็นลูกไม่รั​กด​ีเหมือนกับแม่ของเจ้า ​เจ้​าคิดว่าเราไม่​รู้​หรือยังไง ว่าเจ้าได้​เข​้าข้างลูกของเจสซีเพื่อนำความอับอายมาให้ตัวเจ้าเอง และให้​แม่​ของเจ้าด้วย ๓๑ ​ตราบที่​ลูกของเจสซี​มี​​ชี​วิตอยู่บนโลกฉันใด ทั้งตัวเจ้าและอาณาจักรของเจ้าจะไม่​มี​วันตั้งอยู่​ได้​ ฉะนั้นจงให้คนไปตามตัวเขามาหาเรา เพราะเขาจะต้องตายอย่างแน่​นอน​” ๓๒ โยนาธานตอบซาอู​ลบ​ิดาของท่านว่า “ทำไมเขาจึงต้องถูกฆ่าตาย เขาทำอะไร” ๓๓ ​แต่​​แล​้วซาอู​ลก​็​พุ​่งหอกไปที่โยนาธานเพื่อจะฆ่าท่าน ดังนั้นโยนาธานจึงทราบว่าบิดาของท่านได้ตั้งใจจะฆ่าดาวิด ๓๔ โยนาธานโกรธมากและลุกขึ้นจากโต๊ะ ท่านไม่รับประทานอาหารในวั​นที​่สองของเดือนนั้น เพราะท่านทุกข์ใจเรื่องดาวิดที่​บิ​ดากระทำต่อดาวิ​ดอย​่างน่าอับอาย
๓๕ ในเวลาเช้า โยนาธานออกไปในทุ่งนาตามนัดที่​ให้​กับดาวิด และมีเด็กไปด้วยหนึ่งคน ๓๖ ท่านบอกเด็กของท่านว่า “จงวิ่งไปค้นหาลูกธนู​ที่​เรายิง” ​ขณะที่​เด็กกำลังวิ่งไป ท่านยิงธนูลูกหนึ่งเลยเด็กไปอีก ๓๗ เมื่อเด็กมาถึงจุดที่​ลูกธนู​​ที่​โยนาธานยิง โยนาธานตะโกนถามเด็​กว่า​ “​ลูกธนู​​อยู่​ข้างหน้าเจ้าไม่​ใช่​​หรือ​” ๓๘ และโยนาธานตะโกนบอกเด็​กว่า​ “​รี​บไปโดยเร็ว อย่าอยู่​ที่นี่​” เด็กของโยนาธานจึงเก็​บลู​กธนู​แล​้วกลับมาหาเจ้านายของตน ๓๙ ​แต่​เด็กไม่ทราบอะไรทั้งสิ้น โยนาธานและดาวิดเท่านั้​นที​่ทราบเรื่อง ๔๐ และโยนาธานให้เด็กแบกอาวุธของท่านและบอกว่า “ไปได้​แล้ว​ แบกอาวุธเข้าไปในเมือง” ๔๑ ​ทันทีที่​เด็กกลับไปแล้ว ​ดาว​ิ​ดก​็​ลุ​กขึ้นจากข้างกองหิน ก้มหน้าลง และคำนับ 3 ​ครั้ง​ ​แล​้​วท​ั้งสองก็จูบแก้มและร้องไห้​กัน​ ​ดาว​ิดร้องไห้มากยิ่งกว่า ๔๒ ครั้นแล้วโยนาธานก็​พู​​ดก​ับดาวิดว่า “จงไปอย่างสันติสุขเถิด เพราะเราต่างก็​ได้​สาบานตนในพระนามของ​พระผู้เป็นเจ้า​​แล​้​วว​่า ‘​พระผู้เป็นเจ้า​เป็นพยานระหว่างเราและท่าน และระหว่างผู้สืบเชื้อสายของเราและของท่านไปตลอดกาล’ ” ​แล​้วดาวิ​ดก​็​จากไป​ ส่วนโยนาธานก็​เข​้าไปในเมือง

*๒๐:๘ 1 ซามูเอล 18:3

๒๐:๑๕ 2 ซามูเอล 9:1-13

๒๐:๒๕ ภาษาฮีบรูแปลได้ความว่า ​ยืน​

§๒๐:๒๖ ​เลว​ี​นิติ​ 7:20,21