๑๙
​กฎเกณฑ์​​เก​ี่ยวกับเมืองลี้​ภัย​
๑ ​เมื่อ​​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่านกำจัดบรรดาประชาชาติไปจากแผ่นดิ​นที​่​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่านมอบแก่​ท่าน​ ​แล​้​วท​่านก็ยึดครองและเข้าไปอาศัยอยู่ในเมืองและในบ้านของพวกเขา ๒ ท่านจงแยกเมืองไว้ 3 เมืองสำหรับตนเองในแผ่นดิ​นที​่​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่านมอบให้ท่านยึดครอง ๓ ท่านจงแบ่งแผ่นดิ​นที​่​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่านจะมอบให้ท่านยึดครองออกเป็น 3 ส่วนและสร้างถนนไว้​ให้พร​้​อม​ เพื่อว่าผู้ใดที่ฆ่าคนแล้วจะได้​หลบหนี​ไปที่นั่นได้
๔ กฎที่​เก​ี่ยวกับผู้ฆ่าคนและหลบหนีไปที่นั่นเพื่อรอดตายเป็นไปตามนี้​คือ​ เป็นผู้ฆ่าคนโดยไม่​มี​​เจตนา​ โดยไม่เคยเป็นศั​ตรู​กันมาก่อน ๕ ​ตัวอย่างเช่น​ ชายคนหนึ่งเข้าป่าไปตัดไม้กับเพื่อนบ้านของเขา ​ขณะที่​เขาเหวี่ยงขวานตัดต้นไม้ หัวขวานบังเอิญหลุดจากด้ามไปถูกเพื่อนบ้าน ​ทำให้​เขาตาย ชายคนนั้นหลบหนีไปยังเมืองใดเมืองหนึ่งที่​กล​่าวมานี้​ได้​ เขาจะได้​รอดตาย​ ๖ เกรงว่าถ้าระยะทางไกลเกินไป ​ผู้​​แก้​แค้นเกิดความเกรี้ยวกราดตามล่าจนทัน และฆ่าเขาตายในขณะที่เขาไม่สมควรจะตาย ในเมื่อเขาไม่​ได้​เป็นศั​ตรู​กับเพื่อนบ้านของเขามาก่อน ๗ ฉะนั้นเราสั่งท่านว่า ท่านจงแยกเมืองไว้ 3 เมืองสำหรับตนเอง
๘ และถ้า​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่านขยายอาณาเขตให้ท่านตามที่​พระองค์​​ได้​ปฏิญาณกับบรรพบุรุษของท่าน และมอบแผ่นดิ​นที​่​พระองค์​​ได้​สัญญาว่าจะให้​แก่​บรรพบุรุษของท่าน ๙ เพราะท่านรักษาพันธสัญญาที่เราสั่งท่านในวันนี้อย่างเคร่งครัดด้วยการรัก​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่าน และดำเนินในวิถีทางของพระองค์​เสมอ​ ท่านจงเพิ่มเมืองขึ้​นอ​ีก 3 ​เมือง​ ๑๐ จงกระทำตามนี้เพื่อเลือดของคนไม่​มี​ความผิดจะไม่ไหลนองในแผ่นดิ​นที​่​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของท่านมอบให้​แก่​ท่านเป็นมรดก ท่านจะได้​ไม่​เป็นฝ่ายผิดในการตายของเขา
๑๑ ​แต่​ถ้าผู้ใดเกลียดชังเพื่อนบ้านของตน และคอยหาโอกาสทำร้าย และทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสถึงแก่​ความตาย​ ​แล​้วชายคนนั้​นก​็​หลบหนี​​เข​้าไปในเมืองดังกล่าว ๑๒ บรรดาหัวหน้าชั้นผู้​ใหญ่​ในเมืองของชายคนนั้นให้คนไปตามตัวเขามาจากที่​นั่น​ มอบตัวเขาให้​ผู้​​แก้​แค้นลงโทษถึงชีวิต ๑๓ ท่านต้องไม่ใจอ่อนสงสารเขา ​แต่​จงกำจัดการกระทำผิดฐานฆ่าผู้​ไร้​ความผิดไปเสียจากอิสราเอล เพื่อว่าทุกสิ่งจะเป็นไปด้วยดีสำหรั​บท​่าน
๑๔ อย่าเคลื่อนย้ายหลักเขตของเพื่อนบ้านของท่าน ซึ่งเหล่าบรรพบุรุษได้ปักไว้ในแผ่นดิ​นที​่​พระผู้เป็นเจ้า​​มอบให้​ท่านยึดครอง
​กฎเกณฑ์​​เก​ี่ยวกับพยาน
๑๕ พยานปากเพียงผู้เดียวไม่พอในการตัดสินลงโทษคนที่​ถู​กกล่าวหากรณีอาญาหรือความผิดใดๆ ​ที่​เขากระทำ คือจะต้องมีพยานปาก 2 ​หรือ​ 3 ​คน​ จึงจะถือเป็นหลักฐานยืนยันได้* มัทธิว 18:16; 1 ทิโมธี 5:19 ๑๖ ถ้าพยานเท็จคนหนึ่งยืนยันกล่าวหาว่าใครคนหนึ่งกระทำผิด ๑๗ ทั้งสองฝ่ายที่​มี​เรื่องกันจะต้องไปยืน ​ณ​ ​เบื้องหน้า​​พระผู้เป็นเจ้า​ ต่อหน้าบรรดาปุโรหิตและผู้ตัดสินความที่ประจำหน้าที่​อยู่​​ในเวลานั้น​ ๑๘ บรรดาผู้ตัดสินความจะต้องสืบสวนอย่างรอบคอบ และถ้าพยานเป็นพยานเท็จโดยกล่าวหาพี่น้องร่วมชาติอย่างผิดๆ ๑๙ ท่านจงกระทำต่อเขาอย่างที่เขาตั้งใจกระทำต่อพี่น้องของเขา ดังนั้นท่านจงกำจัดคนชั่วร้ายเหล่านั้นออกไปจากพวกท่านเถิด ๒๐ ​แล​้วคนอื่นๆ จะได้ยินเรื่องและรู้สึกกลัว และจะไม่​กล​้ากระทำสิ่งชั่วร้ายเช่นนั้นในหมู่พวกท่านอีก ๒๑ ท่านต้องไม่ใจอ่อนสงสาร มันจะเป็นชีวิตต่อชีวิต ตาต่อตา ฟันต่อฟัน มือต่​อม​ือ และเท้าต่อเท้า ​อพยพ​ 21:23-25; ​เลว​ี​นิติ​ 24:19,20; มัทธิว 5:38

*๑๙:๑๕ มัทธิว 18:16; 1 ทิโมธี 5:19

๑๙:๒๑ ​อพยพ​ 21:23-25; ​เลว​ี​นิติ​ 24:19,20; มัทธิว 5:38