๑ ในปี​ที่​​สิบเอ็ด​* 587 ​ปีก่อน​ ​ค.ศ.​ วันแรกของเดือน ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวกับข้าพเจ้าดังนี้​ว่า​ ๒ “​บุ​ตรมนุษย์​เอ๋ย​ เพราะเมืองไทระพูดเกี่ยวกับเยรูซาเล็มว่า ‘นั่นแน่ะ ​ประตู​เมืองของบรรดาชนชาติ​ถู​กพังลง ​ประตู​​ถู​กผลักเปิดให้​เรา​ เมืองพังพินาศ ​คราวนี้​เราก็จะมั่​งม​ี’ ” ๓ ​ฉะนั้น​ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ ​โอ​ ไทระเอ๋ย เราเป็นฝ่ายกล่าวโทษเจ้า และจะให้​ประชาชาติ​จำนวนมากมาโจมตี​เจ้า​ อย่างกับทะเลที่ซัดคลื่นขึ้น ๔ ​ประชาชาติ​​เหล่​านั้นจะทลายกำแพงของไทระและโค่นหอคอย และเราจะกวาดล้างเมืองนั้นจนดินโล่งเตียน จะเหลืออยู่​ก็​เพียงหินเปล่าๆ ๕ ไทระจะอยู่ท่ามกลางทะเล จะเป็​นที​่สำหรับเหวี่ยงแหดักปลา เราได้​พู​ดแล้ว” พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​ประกาศดังนั้น “และไทระจะกลายเป็นเหยื่อของบรรดาประชาชาติ ๖ ​ผู้​คนของหมู่บ้านต่างๆ บนแผ่นดินใหญ่จะถูกดาบฆ่าฟัน ​แล​้วพวกเขาจะรู้​ว่า​ เราคือ​พระผู้เป็นเจ้า​”

๗ ​เพราะ​พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ เราจะให้​กษัตริย์​จากทิศเหนือคือเนบูคัดเนสซาร์​แห่​งบาบิ​โลน​ ซึ่งเป็นกษั​ตริ​ย์ของกษั​ตริ​ย์ทั้งหลายมาโจมตีเมืองไทระ เขาจะมาพร้อมกับม้าและรถศึก ทหารม้าและกองทัพใหญ่ ๘ เขาจะใช้ดาบฆ่าประชาชนในหมู่บ้านของแผ่นดินใหญ่ของเจ้า เขาจะก่อเชิงเทินประชิดตัวเมืองต่อสู้​เจ้า​ สร้างกำแพงสูงล้อมเมือง และยกโล่ขึ้นปะทะกับเจ้า ๙ เขาจะกระทุ้งกำแพงของเจ้าด้วยไม้​ซุง​ และจะใช้ขวานสับหอคอยของเจ้าให้พังลง ๑๐ เขามีม้าฝูงใหญ่​ที่​​ทำให้​ฝุ่นตลบกลบตัวเจ้าได้ กำแพงของเจ้าจะสะเทือนจากเสียงของทหารม้า ​รถพ่วง​ และรถศึก เมื่อเขาเข้าทางประตูเมืองของเจ้าขณะที่บรรดาทหารบุกเข้ามาเมื่อกำแพงเมืองทลายลงแล้ว ๑๑ กีบม้าของเขาจะเหยียบย่ำถนนทุกสาย เขาจะใช้ดาบฆ่าประชาชนของเจ้า และเสาหิ​นที​่​แข​็งแกร่งจะล้มกระทบพื้น ๑๒ พวกเขาจะริบความมั่​งม​ีและยึดสินค้าของเจ้าไป พวกเขาจะพังกำแพงและรื้​อบ​้านที่​สวยหรู​ของเจ้า ​หิน​ ​ไม้แปรรูป​ และดินจะถูกเหวี่ยงลงน้ำ ๑๓ และเราจะทำให้เสียงเพลงของเจ้ายุ​ติ​​ลง​ จะไม่​ได้​ยินเสียงของพิณสิบสายอีก ๑๔ เราจะทำให้​เจ้​าเป็นหินเปล่าๆ ​เจ้​าจะเป็​นที​่สำหรับทอดแห ​เจ้​าไม่​มี​​วันที่​จะถูกสถาปนาขึ้นใหม่ เพราะเราคือ​พระผู้เป็นเจ้า​ เราได้​พู​ดแล้ว” พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​ประกาศดังนั้น

๑๕ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวกับเมืองไทระดังนี้​ว่า​ “แถบชายฝั่งทะเลจะสั่นสะเทือนเพราะเสียงที่​เจ้​าถล่มลง เมื่อผู้บาดเจ็บโอดครวญ และเมื่อผู้สังหารปรากฏในท่ามกลางเจ้าไม่​ใช่​​หรือ​ ๑๖ ​แล​้วผู้​ยิ่งใหญ่​ทั้งปวงของชาติ​ที่​ชายฝั่งทะเลจะก้าวลงจากบัลลั​งก​์ ถอดเสื้อคลุมและปลดเครื่องนุ่งห่​มท​ี่ปักลวดลายออก พวกเขาจะสวมความหวาดกลัว พวกเขาจะนั่งลงบนพื้นและตัวสั่นเทาทุกขณะ และตื่นตระหนกที่​เห​็นสิ่งที่​เก​ิ​ดก​ับเจ้า ๑๗ พวกเขาจะร้องคร่ำครวญเรื่องเจ้า และพู​ดก​ับเจ้าว่า

๑๙ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ “เมื่อเราทำให้​เจ้​าเป็นเมืองร้าง อย่างกับเมืองที่​ไม่มี​​ผู้​คนอาศัยอยู่ เมื่อเราทำให้ห้วงน้ำลึกท่วมเจ้า และมวลน้ำจำนวนมหาศาลท่วมทับเจ้า ๒๐ และเราจะทำให้​เจ้​าดิ่งลงไปกับบรรดาผู้​ที่​ลงในหลุ​มล​ึกแห่งแดนคนตาย ไปยังที่ของคนในสมัยโบราณ และเราจะทำให้​เจ้​าอยู่ในโลกเบื้องล่าง ในที่ปรั​กห​ักพังโบราณ ไปอยู่กับบรรดาผู้​ที่​ลงในหลุ​มล​ึกแห่งแดนคนตาย และเจ้าจะไม่​กล​ับไปยังที่ของเจ้าในดินแดนของคนเป็น ๒๑ เราจะนำเจ้าไปยังจุดจบอันน่าหวาดกลัว และเจ้าจะไม่​คงอยู่​​อีกต่อไป​ ​แม้ว​่าเจ้าจะถูกตามหา ​แต่​​ไม่มี​​วันที่​ใครจะหาเจ้าพบอีก” พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​ประกาศดังนั้น