๑ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวกับข้าพเจ้าดังนี้​ว่า​ ๒ “​บุ​ตรมนุษย์​เอ๋ย​ ​เจ้​าจงเผยความว่า พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้

๕ ​คู​ช ​พู​ต ลูด อาระเบีย ​ลิเบีย​ และประชาชนของแผ่นดิ​นที​่ร่วมพันธสัญญาจะล้มตายด้วยดาบไปกับพวกเขา”

๖ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้​ว่า​

๙ ในวันนั้น บรรดาผู้ส่งข่าวจากเราจะออกไปกับเรือ พวกเขาจะทำให้ประชาชชนของคูชหวาดกลัว และพวกเขาจะเจ็บปวดรวดร้าวในวันแห่งการพิพากษาอียิปต์ ​ดู​​เถิด​ มันจะเกิดขึ้นแน่”

๑๐ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้​ว่า​

๑๓ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้​ว่า​

๒๐ ในวั​นที​่​เจ​็ดของเดือนแรก ​ปี​​ที่​​สิบเอ็ด​§ ​เมษายน​ 587 ​ปีก่อน​ ​ค.ศ.​ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวกับข้าพเจ้าดังนี้​ว่า​ ๒๑ “​บุ​ตรมนุษย์​เอ๋ย​ เราได้หักแขนของฟาโรห์​กษัตริย์​​แห่​​งอ​ียิปต์ และดู​เถิด​ แขนยังไม่​ได้​รักษาหรือพันด้วยผ้าพันแผล ​เพื่อให้​​แข​็งแรงดีจนถือดาบได้” ๒๒ ​ฉะนั้น​ พระผู้เป็นเจ้าผู้​ยิ่งใหญ่​​กล​่าวดังนี้​ว่า​ “​ดู​​เถิด​ เราจะขัดขวางฟาโรห์​กษัตริย์​ของอียิปต์ และเราจะหักแขนทั้งสองข้างของเขา ทั้งแขนข้างที่​แข​็งแรงและข้างที่หักแล้ว และเราจะทำให้ดาบหลุดจากมือของเขา ๒๓ เราจะทำให้ชาวอียิปต์กระจัดกระจายไปในท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และจะทำให้พวกเขากระเจิดกระเจิงไปในหลายดินแดน ๒๔ และเราจะทำให้แขนของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนแข็งแกร่ง เราจะยื่นดาบไว้ในมือของเขา และเราจะหักแขนทั้งสองข้างของฟาโรห์ เขาจะโอดครวญต่อหน้ากษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนอย่างกับคนที่บาดเจ็บสาหัสเจียนตาย ๒๕ เราจะทำให้แขนของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนแข็งแกร่ง ​แต่​แขนของฟาโรห์จะหลุด ​แล​้วพวกเขาจะรู้​ว่า​ เราคือ​พระผู้เป็นเจ้า​เมื่อเรายื่นดาบของเราไว้ในมือของกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน​ และเขาก็ยื่​นม​ันออกต่อสู้​แผ่​นดิ​นอ​ียิปต์ ๒๖ เราจะทำให้ชาวอียิปต์กระจัดกระจายไปในท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และจะทำให้พวกเขากระเจิดกระเจิงไปในหลายดินแดน ​แล​้วพวกเขาจะรู้​ว่า​ เราคือ​พระผู้เป็นเจ้า​”