๔๑
อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้า
๑ “โอ หมู่เกาะทั้งหลายเอ๋ย จงนิ่งเงียบต่อหน้าเรา
ให้บรรดาชนชาติเสริมสร้างพลังของพวกเขาขึ้นใหม่
ให้พวกเขาเข้ามาใกล้ แล้วก็ให้พวกเขาพูด
เราเข้ามาร่วมชุมนุมกันในที่พิพากษาเถิด
๒ ใครกระตุ้นชายคนหนึ่งจากทิศตะวันออก
เขาประสบชัยชนะทุกก้าวของเขา
บรรดาประชาชาติถูกมอบให้อยู่ในมือของเขา
เพื่อให้เขาเหยียบย่ำบรรดากษัตริย์
เขาปราบพวกเขาด้วยดาบเหมือนผงคลีดิน
และขับไล่พวกเขาไปด้วยคันธนูของเขาเหมือนแกลบ
๓ เขาตามล่าและดำเนินผ่านพ้นไปอย่างปลอดภัย
และเดินในทางที่เขาไม่เคยเหยียบย่างมาก่อน
๔ ใครเป็นผู้กระทำสิ่งเหล่านี้ด้วยความสำเร็จ
ผู้ที่เรียกทุกชั่วอายุคนออกมานับแต่ครั้งปฐมกาล
เราคือพระผู้เป็นเจ้า เราอยู่กับชั่วอายุแรก
และเราจะอยู่กับชั่วอายุสุดท้าย เราคือผู้นั้น”
๕ หมู่เกาะต่างๆ ได้เห็นแล้ว และเกรงกลัว
แดนไกลสุดขอบโลกสั่นสะเทือน
พวกเขาได้เข้ามาใกล้ และก็ถึงแล้ว
๖ ทุกคนต่างช่วยเหลือเพื่อนบ้านของตน
และพูดต่อกันและกันว่า “จงเข้มแข็งเถิด”
๗ ช่างฝีมือให้กำลังใจช่างทอง
และผู้ที่ใช้ค้อนทุบให้เรียบกระตุ้นผู้ที่ตีทั่ง
เขาบอกผู้ที่เชื่อมโลหะว่า “งานออกมาดี”
พวกเขาตอกตะปูรูปเคารพให้แข็งแรง เพื่อไม่ให้มันขยับเขยื้อน
๘ “แต่อิสราเอล เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา
ยาโคบผู้ที่เราได้เลือก
เชื้อสายของอับราฮัมเพื่อนของเรา
๙ เราเอาตัวเจ้าออกมาจากแดนไกลสุดขอบโลก
และเรียกจากที่ไกลสุดของโลก
เราบอกเจ้าว่า ‘เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา
เราได้เลือกเจ้า และไม่ได้ปฏิเสธเจ้า’
๑๐ ไม่ต้องกลัว เพราะเราอยู่กับเจ้า
อย่าหวั่นกลัว เพราะเราเป็นพระเจ้าของเจ้า
เราจะเสริมกำลังแก่เจ้า เราจะช่วยเจ้า
เราจะค้ำจุนเจ้าด้วยมือขวาอันชอบธรรมของเรา
๑๑ ดูเถิด ทุกคนที่เกรี้ยวกราดเจ้า
จะได้รับความอับอายและสับสน
บรรดาผู้ที่ต่อต้านเจ้า
จะทำสิ่งใดไม่ได้และจะสิ้นชีวิต
๑๒ เจ้าจะค้นหาพวกที่ราวีกับเจ้า
แต่เจ้าจะหาไม่พบ
พวกที่สู้รบกับเจ้า
จะทำสิ่งใดไม่ได้เลย
๑๓ เพราะเราคือพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้า
เราจูงมือขวาของเจ้า
เรานี่แหละพูดกับเจ้าว่า ‘อย่ากลัวเลย
เราเป็นผู้ที่ช่วยเจ้า’
๑๔ อย่ากลัวเลย หนอนยาโคบเอ๋ย
โอ อิสราเอลผู้น้อย
พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า เราเป็นผู้ที่ช่วยเจ้า
ผู้ไถ่ของเจ้าคือองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล
๑๕ ดูเถิด เราจะทำให้เจ้าเป็นเครื่องนวดข้าวใหม่
ทั้งคมและมีฟัน
เจ้าจะนวดบดเทือกเขา
และเจ้าจะทำให้เนินเขาเป็นเหมือนแกลบ
๑๖ เจ้าจะฝัดร่อนพวกเขา และลมจะพัดพาพวกเขาไปเสีย
และพายุอันแรงกล้าจะทำให้พวกเขากระจัดกระจายไป
และเจ้าจะยินดีในพระผู้เป็นเจ้า
เจ้าจะสรรเสริญในองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอลด้วยความภาคภูมิ
๑๗ เมื่อผู้ขัดสนและยากไร้เสาะหาน้ำ
แต่ก็ไม่มีน้ำ
และลิ้นของพวกเขาแห้งผากด้วยความกระหาย
เราผู้เป็นพระผู้เป็นเจ้าจะตอบพวกเขา
เราผู้เป็นพระเจ้าของอิสราเอลจะไม่ทอดทิ้งพวกเขา
๑๘ เราจะทำให้แม่น้ำหลายสายไหลบนที่ราบสูง
และน้ำพุพุ่งในท่ามกลางหุบเขา
เราจะทำให้มีแอ่งน้ำในถิ่นทุรกันดาร
และแหล่งน้ำพุบนแผ่นดินอันแห้งแล้ง
๑๙ เราจะให้มีต้นซีดาร์ ต้นสีเสียด ต้นเมอร์เทิล และต้นมะกอก
ในถิ่นทุรกันดาร
เราจะให้มีทั้งต้นสน ต้นเพลน และต้นสนไซเปร็ส
ขึ้นด้วยกันในทะเลทราย
๒๐ เพื่อพวกเขาจะเห็นและทราบ
จะพิจารณาและเข้าใจด้วยกันว่า
พระผู้เป็นเจ้าได้กระทำสิ่งเหล่านี้ด้วยมือของพระองค์
องค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอลได้บันดาลให้มีขึ้นมา”
รูปเคารพที่ไร้ประโยชน์
๒๑ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้
“ยื่นคำร้องของเจ้าเถิด”
กษัตริย์ของยาโคบกล่าวว่า
“นำข้อพิสูจน์ของเจ้ามา”
๒๒ ให้พวกเขานำรูปเคารพมา
และบอกพวกเราว่าอะไรจะเกิดขึ้น
บอกถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมา
เพื่อพวกเราจะได้พิจารณา
และจะได้ทราบผลลัพธ์
หรือแจ้งให้พวกเราทราบถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น
๒๓ จงบอกพวกเราว่า อะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้
เพื่อจะได้ทราบว่าพวกท่านเป็นเทพเจ้า
กระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งสิ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย
พวกเราจะได้ตกใจกลัวและหวาดหวั่นพรั่นพรึง
๒๔ ดูเถิด พวกท่านไม่สามารถกระทำสิ่งใดได้
และการงานของท่านเปล่าประโยชน์ยิ่งกว่าศูนย์
ผู้ที่เลือกท่านเป็นผู้ที่น่ารังเกียจ
๒๕ “เรากระตุ้นคนหนึ่งจากทิศเหนือ และเขาก็มาแล้ว
จากทิศที่ดวงอาทิตย์ขึ้น และเขาจะร้องเรียกนามของเรา
เขาจะเหยียบย่ำบรรดาผู้อยู่ในระดับปกครองราวกับว่าพวกเขาเป็นปูนสอ
ประหนึ่งว่าเขาเป็นช่างปั้นหม้อเหยียบย่ำดินเหนียว”
๒๖ ใครแจ้งเรื่องนี้ตั้งแต่แรกเริ่ม พวกเราจึงจะได้ทราบกัน
หรือเล่าล่วงหน้า พวกเราจึงจะพูดได้ว่า “ท่านถูกต้อง”
ไม่มีใครที่ประกาศ
ไม่มีใครที่แจ้ง
ไม่มีใครที่ได้ยินคำพูดของท่าน
๒๗ “เราเป็นผู้แรกที่บอกศิโยนว่า ‘ดูเถิด นี่ไงพวกเขาอยู่นี่’
และเรามอบผู้ประกาศข่าวประเสริฐให้แก่เยรูซาเล็ม
๒๘ แต่เมื่อเรามองดู ก็ไม่มีใครเลย
ไม่มีรูปเคารพใดเป็นที่ปรึกษาได้
ที่ตอบคำถามเราได้
๒๙ ดูเถิด รูปเคารพเหล่านี้ไร้ประโยชน์
ไม่ปรากฏผลแต่อย่างไร
รูปเคารพที่หล่อขึ้นเป็นเพียงลมที่ว่างเปล่า