๑ พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวถึงโมอั​บด​ังนี้

๑๐ ​ผู้​​ถู​กสาปแช่งคือผู้​ที่​​ไม่​ทำงานของ​พระผู้เป็นเจ้า​อย่างสุดกำลัง และผู้​ถู​กสาปแช่งคือผู้​ที่​​ไม่​ยอมฆ่าฟันพวกเขา

๑๒ ​พระผู้เป็นเจ้า​ประกาศว่า “​แต่​วันนั้นกำลังจะมาถึง เราจะให้บรรดาผู้รินซึ่งจะรินโมอั​บอย​่างรินเหล้าองุ่นจนหมดไห และทุบไหให้แตกละเอียด ๑๓ ​แล​้วโมอับจะอับอายเพราะเทพเจ้าเคโมช เช่นเดียวกับพงศ์​พันธุ์​อิสราเอลที่อับอายเมื่อไว้วางใจในเบธเอล* 1 ​พงศ์​​กษัตริย์​ 12:28,29; มัทธิว 23:35

๒๑ การลงโทษมาถึงที่ราบสูง ถึงโฮโลน ยาซาห์ และเมฟาอาท ๒๒ ​ดี​โบน เนโบ และเบธดิบลาธาอิม ๒๓ คีริยาทาอิม เบธกามุล เบธเมโอน ๒๔ เคริโอท โบสราห์ และทุกเมืองของแผ่นดินโมอับ ทั้งใกล้และไกล ๒๕ พละกำลังของโมอับสูญสิ้น ​ไม่​สามารถต่อสู้​ได้​​อีกแล้ว​” ​พระผู้เป็นเจ้า​ประกาศดังนั้น

๒๖ “จงทำให้โมอับเมา เพราะเขาฮึกเหิมต่อ​พระผู้เป็นเจ้า​ โมอับจะเกลือกกลิ้งในอาเจียนของตนเอง และจะเป็​นที​่​หัวเราะเยาะ​ ๒๗ ​เจ้​าหัวเราะเยาะอิสราเอลมิ​ใช่​​หรือ​ เขาถูกจับว่าเป็นขโมยหรือ เวลาที่​เจ้​าพูดถึงเขา ​เจ้​าจึงได้ส่ายหัว

๓๐ ​พระผู้เป็นเจ้า​ประกาศดังนี้​ว่า​

๓๔ เสียงร้องของพวกเขาดังขึ้นจากเฮชโบนจนถึงเอเลอาเลห์และยาฮาส จากโศอาร์ไปจนถึงโฮโรนาอิมและเอกลัทเชลี​ชิ​ยาห์ เพราะน้ำในนิมริมแห้งเหื​อด​ ๓๕ และเราจะทำให้​ผู้​มอบเครื่องสักการะที่สถานบูชาบนภูเขาสูงและเผาเครื่องหอมแก่เทพเจ้าของเขาหยุดกระทำในโมอับ” ​พระผู้เป็นเจ้า​ประกาศดังนั้น ๓๖ “​ฉะนั้น​ ใจของเราโอดครวญถึงโมอับเหมือนเสียงขลุ่ย ใจของเราโอดครวญเหมือนเสียงขลุ่ยถึงผู้คนของคีร์เฮเรส ฉะนั้นความมั่​งม​ี​ที่​พวกเขาได้​มาก​็สาบสูญแล้ว

๓๗ ด้วยว่าศีรษะของทุกคนถูกโกน และเคราก็​ถู​กโกน มือของทุกคนถูกกรีด และใช้ผ้ากระสอบคาดเอว ๓๘ ​มี​​แต่​เสียงร้องรำพันบนดาดฟ้าหลังคาบ้านของโมอับและที่ลานชุ​มนุ​ม เพราะเราได้​ทำให้​โมอับเป็นอย่างภาชนะแตกที่​ไม่มี​ใครต้องการ” ​พระผู้เป็นเจ้า​ประกาศดังนั้น ๓๙ “มันแตกมากอะไรเช่นนี้ ฟังพวกเขาร้องรำพัน โมอับได้หันหลังกลั​บด​้วยความอดสู ดังนั้นโมอับจึงกลายเป็​นที​่​หัวเราะเยาะ​ และน่าหวาดกลัวต่อทุกคนที่​อยู่​​รอบข้าง​”

๔๐ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้​ว่า​