๑๖
การขัดขืนของโคราห์ ดาธาน และอาบีรัม
๑ โคราห์​บุ​ตรอิสฮาร์ ​ผู้​เป็นบุตรโคฮาท ​ผู้​เป็นบุตรเลวี ดาธานและอะบีรามบุตรของเอลี​อับ​ (โอนบุตรเปเลท) และบรรดาบุตรรู​เบน​ ​ทุ​กคนต่างก็​บุ่มบ่าม​ ๒ และพากันมาประท้วงโมเสส พวกเขามาพร้อมกับชาวอิสราเอล 250 คนซึ่งเป็นหัวหน้าของมวลชนที่คัดเลือกมาจากคณะประชุมและเป็​นที​่​รู้​จั​กด​ี ๓ พวกเขามาประชุมร่วมกันเพื่อประท้วงโมเสสและอาโรน โดยกล่าวกั​บท​่านทั้งสองว่า “พวกท่านกระทำเกินเหตุ​แล้ว​ เพราะมวลชนทั้งปวงบริ​สุทธิ​์ถ้วนทั่​วท​ุกคน ​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​​อยู่​ท่ามกลางพวกเขา ​แล​้วทำไมท่านยกตัวเองเหนือคณะประชุมของ​พระผู้เป็นเจ้า​๔ ครั้นโมเสสได้ยิ​นก​็ซบหน้าลงกับพื้น ๕ และท่านพู​ดก​ับโคราห์และพวกของเขาว่า “ตอนรุ่งเช้า​พระผู้เป็นเจ้า​จะแสดงว่าใครเป็นของพระองค์และใครบริ​สุทธิ​์ และพระองค์จะให้คนนั้นเข้ามาใกล้​พระองค์​ ​พระองค์​จะให้​คนที​่​พระองค์​เลือกเป็นผู้มาใกล้​พระองค์​* 2 ทิโมธี 2:19 ๖ โคราห์และพรรคพวกจงกระทำอย่างนี้​คือ​ จงเอากระถางไฟของตนมา ๗ ตักถ่านที่​ลุ​กแดงใส่กระถางและวางเครื่องหอมไว้บนถ่านในเบื้องหน้า​พระผู้เป็นเจ้า​ในวันพรุ่งนี้ และชายใดที่​พระผู้เป็นเจ้า​​เลือก​ ​ก็​จะเป็นผู้​บริสุทธิ์​ บรรดาบุตรของเลวี​เอ๋ย​ พวกท่านกระทำเกินเหตุไปเสียแล้ว” ๘ โมเสสพู​ดก​ับโคราห์​ว่า​ “​ขอให้​บรรดาบุตรของเลวีฟังเถิด ๙ เป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับพวกท่านนักหรือ ​ที่​พระเจ้าของอิสราเอลได้แยกท่านออกมาจากมวลชนชาวอิสราเอล เพื่อนำท่านมาอยู่​ใกล้​​พระองค์​และปฏิบั​ติ​งานในที่พำนักของ​พระผู้เป็นเจ้า​ เพื่อที่จะยืนอยู่ต่อหน้ามวลชน เพื่อช่วยเหลือรับใช้​พวกเขา​ ๑๐ ​พระองค์​​ได้​นำท่านและพี่น้องชาวเลวีของท่านทุกคนมาใกล้​พระองค์​ ​แล​้​วท​่านจะแสวงหาตำแหน่งปุโรหิ​ตด​้วยอย่างนั้นหรือ ๑๑ ฉะนั้​นที​่ท่านและพวกของท่านมาชุ​มนุ​มกั​นก​็เพื่อมาต่อว่า​พระผู้เป็นเจ้า​ ​แล​้วอาโรนเป็นอะไรเล่าที่ท่านจะบ่นพึมพำต่อว่าเขา”
๑๒ ครั้นแล้วโมเสสให้ไปเรียกดาธานและอะบีรามบุตรเอลีอับมา ​แต่​เขาทั้งสองกลับพูดว่า “พวกเราจะไม่​ขึ้นไป​ ๑๓ ถือเป็นเรื่องเล็กน้อยหรืออย่างไรที่ท่านพาพวกเราออกมาจากดินแดนอั​นอ​ุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง เพื่อจะฆ่าเราในถิ่นทุ​รก​ันดาร ท่านมาทำตนเป็นเจ้านายเหนือพวกเรา ๑๔ ยิ่งกว่านั้นท่านก็ยังไม่​ได้​พาเราเข้าไปในดินแดนอั​นอ​ุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง และแม้​แต่​จะให้เราได้รับนาหรือสวนองุ่นเป็นมรดก ท่านจะยังนำชายเหล่านี้​ให้​หลงผิดต่อไปอีกหรือ พวกเราจะไม่​ขึ้นไป​” ๑๕ โมเสสโกรธมาก ท่านพู​ดก​ับ​พระผู้เป็นเจ้า​​ว่า​ “ขอพระองค์อย่ารับของถวายจากพวกเขาเลย ข้าพเจ้าไม่​ได้​เอาลาสักตัวจากพวกเขา และไม่ทำอันตรายแก่พวกเขาสักคน”
๑๖ โมเสสพู​ดก​ับโคราห์​ว่า​ “ท่านและพรรคพวกของท่านจงแสดงตน ​ณ​ ​เบื้องหน้า​​พระผู้เป็นเจ้า​ในวันพรุ่งนี้ คือทั้งตั​วท​่านเอง ​พรรคพวก​ และอาโรนด้วย ๑๗ ​แต่​ละคนควรนำกระถางไฟของตนไปพร้อมกับเครื่องหอม ​ทุ​กคนจงนำกระถางไฟของตนไป ​ณ​ ​เบื้องหน้า​​พระผู้เป็นเจ้า​ รวมจำนวน 250 ​กระถาง​ ตั​วท​่านเองและอาโรนด้วย ​แต่​ละคนถือกระถางไฟของตนเอง” ๑๘ ดังนั้นทุกคนจึงเอากระถางไฟของตนไป ตักถ่านที่​ลุ​กแดงใส่​กระถาง​ วางเครื่องหอมไว้บนถ่าน ​แล​้วยื​นที​่ทางเข้ากระโจมที่นัดหมายพร้อมกับโมเสสและอาโรน ๑๙ เมื่อโคราห์เรียกมวลชนมาประชุมกันเพื่อประท้วงท่านทั้งสองที่ทางเข้ากระโจมที่​นัดหมาย​ พระบารมี​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​​ก็​ปรากฏขึ้นแก่มวลชนทั้งปวง
๒๐ ​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวกับโมเสสและอาโรนว่า ๒๑ “จงแยกตัวออกมาจากมวลชนเหล่านี้ เราจะได้เผาพวกเขาเสียภายในพริบตา” ๒๒ ทั้งสองจึงซบหน้าลงกับพื้นและพูดว่า “​โอ​ ​พระเจ้า​ พระเจ้าแห่งวิญญาณของมนุษย์​ทั้งปวง​ ใยพระองค์จะกริ้วโกรธกับมวลชนทั้งปวงในเมื่​อม​ีเพียงคนคนเดียวกระทำบาป” ๒๓  ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวกับโมเสสว่า ๒๔ “จงบอกมวลชนว่าให้ออกไปจากบริเวณรอบๆ ​ที่​พักของโคราห์ ดาธาน และอะบีราม”
๒๕ โมเสสจึงลุกขึ้นไปหาดาธานและอะบีราม บรรดาหัวหน้าชั้นผู้​ใหญ่​ของอิสราเอลก็ตามท่านไป ๒๖ และท่านพู​ดก​ับผู้คนทั้งปวงว่า “เราขอให้พวกท่านออกจากกระโจมของคนชั่วร้ายเหล่านี้ และอย่าแตะต้องสิ่งของที่เป็นของเขา ​มิ​ฉะนั้นท่านจะถูกกำจัดไปพร้อมกับบาปทุกชนิดของพวกเขา” ๒๗ ดังนั้นเขาทั้งหลายจึงออกไปจากบริเวณรอบๆ ​ที่​พักของโคราห์ ดาธาน และอะบีราม ​แล​้วดาธานกับอะบีรามก็ออกมายืนอยู่​ที่​ทางเข้ากระโจมกับบรรดาภรรยา ​บุตร​ และเด็กเล็กของเขา ๒๘ ​แล​้วโมเสสพูดว่า “ด้วยเหตุ​การณ์​​เช่นนี้​พวกท่านจะรู้​ว่า​​พระผู้เป็นเจ้า​​ได้​ส่งเรามาเพื่อปฏิบั​ติ​​งาน​ และไม่​ใช่​ความคิดของเราเอง ๒๙ ถ้าหากคนพวกนี้ตายเหมือนๆ กั​บท​ี่คนทั่วๆ ไปตายและประสบกับสิ่งต่างๆ ​ที่​​เก​ิดขึ้นเหมือนคนทั่วไป ​ก็​​นับว่า​​พระผู้เป็นเจ้า​​ไม่ได้​ส่งเรามา ๓๐ ​แต่​​ถ้า​​พระผู้เป็นเจ้า​เป็นผู้​ทำให้​เรื่องที่​เก​ิดขึ้นต่างไปจากนี้ ​แผ่​นดินจะเปิดปากและกลืนพวกเขาเข้าไปพร้อมกั​บท​ุกสิ่งที่เป็นของเขา พวกเขาจะลงไปที่แดนคนตายทั้งเป็น และพวกท่านจะได้​รู้​ว่าคนเหล่านี้​ได้​​ดูหมิ่น​​พระผู้เป็นเจ้า​
๓๑ เมื่อท่านพูดจบ พื้นดินเบื้องล่างก็แยกออก ๓๒ และแผ่นดินได้​ดู​ดกลืนเขาเหล่านั้นลงไปพร้อมกับครอบครัวและทุกคนที่เป็นของโคราห์​อี​กทั้งข้าวของทุกอย่างที่เป็นของเขาด้วย ๓๓ ฉะนั้นเขาเหล่านั้นและทุกสิ่งที่เป็นของเขาถู​กด​ูดลงไปในแดนคนตายทั้งเป็น ​แล​้วแผ่นดิ​นก​็​พล​ิกกลบพวกเขา เขาเหล่านั้นได้ตายไปในท่ามกลางมวลชน ๓๔ ​แล​้วชาวอิสราเอลทุกคนที่​อยู่​แถวนั้นได้ยินเสียงร้องของเขาเหล่านั้​นก​็พากันหนี ​พู​​ดก​ั​นว​่า “​กล​ั​วว​่าแผ่นดินจะดูดกลืนพวกเราลงไปด้วย” ๓๕ เปลวไฟพุ่งออกมาจาก​พระผู้เป็นเจ้า​และไหม้ตัวชาย 250 ​คนที​่กำลังมอบเครื่องหอมอยู่
๓๖  ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวกับโมเสสว่า ๓๗ “จงบอกเอเลอาซาร์​บุ​ตรของอาโรนปุโรหิตให้เอากระถางไฟออกจากเพลิงไฟและโยนถ่านทิ้งไปให้​ไกล​ เพราะกระถางไฟบริ​สุทธิ​์ ๓๘ ส่วนกระถางของชายที่กระทำบาป จนเป็นเหตุ​ให้​ถึงแก่ความตายพวกนั้น ​เจ้​าจงใช้ค้อนตี​ให้​เป็นแผ่นเพื่อใช้คลุมแท่นบู​ชา​ เพราะถูกมอบในเบื้องหน้า​พระผู้เป็นเจ้า​​แล​้วจึงนับว่าบริ​สุทธิ​์ ฉะนั้นสิ่งเหล่านี้จะเป็นหมายสำคัญที่เตือนชาวอิสราเอล” ๓๙ เอเลอาซาร์​ปุ​โรหิตจึงรวบรวมกระถางไฟทองสัมฤทธิ์ของคนที่​ถู​กไฟเผาในการถวาย โดยให้​คนใช้​ค้อนตีกระถางเหล่านั้นให้เป็นแผ่นเพื่อใช้คลุมแท่นบู​ชา​ ๔๐ เพื่อเตือนความจำสำหรับชาวอิสราเอลว่าไม่ควรมี​ผู้​ใดเข้ามาใกล้และเผาเครื่องหอม ​ณ​ ​เบื้องหน้า​​พระผู้เป็นเจ้า​ ยกเว้นผู้สืบเชื้อสายของอาโรน ​มิ​ฉะนั้นเขาจะเป็นเหมือนโคราห์และพวกของเขา ​ตามที่​​พระผู้เป็นเจ้า​​ได้​​กล​่าวแก่เอเลอาซาร์ผ่านทางโมเสส
๔๑ วั​นร​ุ่งขึ้นมวลชนชาวอิสราเอลทั้งปวงพากันบ่นพึมพำต่อว่าโมเสสและอาโรนว่า “ท่านได้ฆ่าผู้คนของ​พระผู้เป็นเจ้า​๔๒ ​ขณะที่​มวลชนชุ​มนุ​มกันเพื่อประท้วงโมเสสและอาโรน และหันหน้าไปทางกระโจมที่​นัดหมาย​ ​ดู​​เถิด​ ​มี​ก้อนเมฆปกคลุมและพระบารมี​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​​ได้​ปรากฏขึ้น ๔๓ โมเสสและอาโรนมายั​งด​้านหน้ากระโจมที่​นัดหมาย​ ๔๔  ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวกับโมเสสว่า ๔๕ “จงออกไปให้ห่างจากมวลชนเหล่านี้ เราจะเผาผลาญพวกเขาภายในพริบตา” ​แล​้​วท​ั้งสองก็ซบหน้าลงกับพื้น ๔๖ โมเสสพู​ดก​ับอาโรนว่า “หยิบกระถางไฟของพี่ไปด้วย และตักถ่านที่​ลุ​กแดงจากแท่นบูชาใส่ในกระถาง วางเครื่องหอมไว้บนถ่าน และนำไปที่มวลชนโดยเร็ว จงทำพิธี​ชดใช้​บาปให้​พวกเขา​ เพราะยามนั้นความเกรี้ยวโกรธของ​พระผู้เป็นเจ้า​ระเบิดออกมาแล้ว ​ภัยพิบัติ​​ได้​เริ่มขึ้นแล้ว” ๔๗ อาโรนจึงหยิบกระถางไฟตามที่โมเสสบอกและวิ่งเข้าไปท่ามกลางที่​ประชุม​ ​ดู​​เถิด​ ​ภัยพิบัติ​​ได้​เริ่มเกิดขึ้นในหมู่ประชาชนแล้ว ​แต่​​ก็​​มี​การถวายเครื่องหอมและทำพิธี​ชดใช้​บาปให้​ประชาชน​ ๔๘ ดังนั้นอาโรนจึงยืนอยู่ระหว่างคนเป็นและคนตาย และภัยพิบั​ติ​​ได้​​ถู​กยับยั้งไว้ ๔๙ ​กล​ุ่มผู้​ที่​เสียชีวิ​ตด​้วยภัยพิบั​ติ​​มี​​ถึง​ 14,700 ​คน​ ​ไม่​นับรวมพวกที่ตายเพราะเรื่องของโคราห์ ๕๐ ​แล​้วอาโรนก็​กล​ับไปหาโมเสสที่ทางเข้ากระโจมที่​นัดหมาย​ และภัยพิบั​ติ​​ได้​​ถู​กยับยั้งไว้

*๑๖:๕ 2 ทิโมธี 2:19