เพลงซาโลมอน
๑
๑ เพลงรักอันไพเราะของซาโลมอน
เจ้าสาวสารภาพรัก
ผู้หญิง
๒ โอ ให้ริมฝีปากของท่านประกบปากฉันด้วยรอยจูบเถิด
เพราะว่าความรักของท่านยอดยิ่งกว่าเหล้าองุ่น
๓ น้ำมันเจิมของท่านหอมหวล
นามของท่านเป็นดุจน้ำมันหอมที่ไหลริน
ฉะนั้นบรรดาสาวบริสุทธิ์จึงหลงรักท่าน
๔ ช่วยพาฉันไปกับท่าน เรารีบไปกันเถิด
กษัตริย์ได้พาฉันเข้าไปในห้องของท่าน
พวกผู้หญิง
ให้เรายินดีและพอใจในตัวท่านเถิด
เราจะจดจำความรักนี้ยิ่งกว่าเหล้าองุ่น
มิน่าเล่าบรรดาสาวๆ จึงได้รักท่าน
ผู้หญิง
๕ โอ บรรดาผู้หญิงของเยรูซาเล็มเอ๋ย
ฉันเองน่ะผิวคล้ำ แต่งดงามประดุจกระโจมของเคดาร์
ประดุจม่านของซาโลมอน
๖ อย่าจ้องมองฉันเพราะผิวดำคล้ำเลย
เป็นเพราะดวงตะวันได้แผดเผาฉัน
พวกลูกชายของแม่ฉันก็พากันโกรธ
และบังคับให้ฉันดูแลสวนองุ่น
แต่สวนองุ่นของฉันเอง ฉันยังไม่ทันได้ดูแลเลย
๗ ฉันรักท่านจนท่วมท้นจิตวิญญาณ ท่านช่วยบอกฉันหน่อย
ท่านนำฝูงแกะไปเล็มหญ้าที่ใด
ท่านให้พวกมันนอนพักที่ใด
ในยามเที่ยงวัน ทำไมฉันจึงจะต้องเป็นอย่างผู้หญิงที่ปิดหน้าปิดตา
และอยู่ข้างฝูงแกะของพวกเพื่อนๆ ของท่าน
ผู้ชาย
๘ โอ หญิงงามที่สุดในบรรดาหญิงทั้งหลายเอ๋ย ถ้าเธอไม่รู้
ก็จงไปตามรอยเท้าฝูงแกะ
หาทุ่งหญ้าสำหรับลูกแพะของเธอ
ที่ข้างกระโจมของเหล่าคนเลี้ยงแกะ
๙ ที่รักของฉันเอ๋ย เธองามราวกับม้าตัวเมีย
ของรถศึกของฟาโรห์
๑๐ แก้มของเธองดงามด้วยเครื่องประดับ
สร้อยลูกปัดคล้องที่คอของเธอ
พวกผู้หญิง
๑๑ เราจะทำเครื่องประดับทองคำ
ซึ่งเสริมแต่งด้วยเงินให้เธอ
ผู้หญิง
๑๒ กษัตริย์ของฉันเอนกายอยู่ที่เตียงของท่าน
และน้ำมันหอมของฉันส่งกลิ่นหอมอบอวล
๑๓ คนรักของฉันหอมเหมือนมดยอบ
ซึ่งวางไว้ตรงหว่างอกของฉัน
๑๔ คนรักของฉันหอมเหมือนช่อดอกเฮนน่า
ในสวนองุ่นที่เอนเกดี
ผู้ชาย
๑๕ ดูเถิด ที่รักของฉันเอ๋ย เธองดงามยิ่งนัก
ดูเถิด เธองดงามยิ่งนัก
ดวงตาของเธอประดุจดวงตาของนกพิราบ
ผู้หญิง
๑๖ ดูเถิด คนรักของฉัน ท่านรูปทรงงามนัก
และช่างเบิกบานจริงเชียว
เตียงนอนของเราเป็นสีเขียว
๑๗ คานบ้านของเราเป็นไม้ซีดาร์
หลังคาเป็นไม้สน