๒
การลงโทษศัตรูของยูดาห์
๑ โอ ประชาชาติที่ไร้ความละอาย
จงร่วมชุมนุมกัน ร่วมชุมนุมกัน
๒ ก่อนวันจะล่วงไปอย่างแกลบ
ก่อนที่ความกริ้วอันร้อนแรงของพระผู้เป็นเจ้า
พลุ่งขึ้นต่อพวกท่าน
ก่อนวันแห่งความกริ้วของพระผู้เป็นเจ้า
มาถึงท่าน
๓ จงแสวงหาพระผู้เป็นเจ้า พวกท่านทุกคนในแผ่นดินที่ถ่อมตัว
พวกท่านที่กระทำตามคำบัญชาของพระองค์
จงแสวงหาความชอบธรรม แสวงหาความอ่อนโยน
พวกท่านอาจจะได้หลบภัยในวัน
แห่งความกริ้วของพระผู้เป็นเจ้า
๔ เพราะเมืองกาซาจะถูกปล่อยทิ้งไว้
และเมืองอัชเคโลนกลายเป็นสถานที่ร้าง
ตอนกลางวันแสกๆ เมืองอัชโดดจะไม่มีสิ่งใดเหลืออยู่
เมืองเอโครนล่มสลาย
๕ วิบัติเกิดแก่บรรดาผู้อาศัยอยู่ริมฝั่งทะเล
โอ ประชาชาติของชาวเคเรธเอ๋ย
คำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้าคัดค้านพวกท่านดังนี้
โอ คานาอันเอ๋ย แผ่นดินของชาวฟีลิสเตียเอ๋ย
“เราจะทำให้เจ้าพินาศ
และจะไม่มีใครสักคนเหลืออยู่เลย”
๖ แผ่นดินที่ริมฝั่งทะเลอันเป็นที่ชาวเคเรธอาศัยอยู่
จะเป็นทุ่งหญ้าสำหรับบรรดาผู้เลี้ยงดูฝูงแกะ
และสำหรับฝูงแกะ
๗ ดินแดนนั้นจะเป็นของผู้ที่มีชีวิต
เหลืออยู่ของพงศ์พันธุ์ยูดาห์
พวกเขาจะพบทุ่งหญ้าที่นั่น
ในเวลาเย็น พวกเขาจะนอนพัก
ในบ้านเรือนของเมืองอัชเคโลน
พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเขาจะดูแลพวกเขา
พระองค์จะทำให้ความอุดมสมบูรณ์ของเขาคืนสู่สภาพเดิม
๘ “เราได้ยินคำดูหมิ่นของโมอับ
และคำถากถางของชาวอัมโมน
ซึ่งดูหมิ่นชนชาติของเรา
และคุยโวข่มอาณาเขตของพวกเขา”
๙ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลประกาศดังนี้
“ตราบที่เรามีชีวิตอยู่ฉันใด โมอับจะเป็นเหมือนโสโดม
และอัมโมนจะเป็นเหมือนโกโมราห์* ปฐมกาล 19:24
แผ่นดินซึ่งมีแต่ต้นตำแยและบ่อเกลือ
และเป็นที่รกร้างตลอดไป
ชนชาติที่เหลือของเราที่ยังมีชีวิตอยู่
จะปล้นสะดมพวกเขา
และบรรดาผู้มีชีวิตรอดของประชาชาติของเรา
จะยึดดินแดนพวกนั้นไว้”
๑๐ นี่คือสิ่งที่พวกเขาจะได้รับคืน
สำหรับความยโสของพวกเขา
เพราะพวกเขาดูหมิ่นและคุยโวข่ม
ชนชาติของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
๑๑ พระผู้เป็นเจ้าจะเป็นที่น่าเกรงขามสำหรับพวกเขา
เพราะพระองค์จะทำลายเทพเจ้าทั้งปวงของแผ่นดิน
ทุกคนจะก้มลงกราบพระองค์จากที่ของตน
ในแผ่นดินของบรรดาประชาชาติ
๑๒ “โอ ชาวคูชเอ๋ย เจ้าด้วยที่จะถูกสังหาร
ด้วยดาบของเรา”
๑๓ และพระองค์จะยื่นมือของพระองค์ออก
เพื่อลงโทษแผ่นดินทางทิศเหนือ
และทำอัสซีเรียให้พินาศ
และพระองค์จะทำให้นีนะเวห์เป็นที่รกร้าง
แห้งแล้งอย่างถิ่นทุรกันดาร
๑๔ ฝูงแพะแกะและวัวจะนอนอยู่ในนั้น
สัตว์ป่าทุกชนิดของประชาชาติ
นกกระทุงและเม่น
จะทำรังอยู่ตามเสาหลัก
เสียงกู่ร้องที่หน้าต่าง
สิ่งที่พังพินาศจะอยู่ที่ธรณีประตู
และจะมองเห็นคานไม้ซีดาร์
๑๕ นี่เป็นเมืองที่อยู่กันอย่างสบายๆ
และปลอดภัย
ซึ่งนึกในใจดังนี้ว่า
“เราเป็นอยู่ และไม่มีผู้อื่นใดนอกจากเรา”
นางได้กลายเป็นที่รกร้างอะไรเช่นนี้
เป็นที่อยู่ของบรรดาสัตว์ป่า
คนทั้งหลายที่เดินผ่านนางไป
ก็เย้ยหยันและยกกำปั้นขึ้น† นีนะเวห์ เมืองหลวงของอาณาจักรอัสซีเรียล้ม 612 ปีก่อน ค.ศ.