1 Kardeşler, sizi boş yere ziyaret etmediğimizi siz de biliyorsunuz. 2 Bildiğiniz gibi, daha önce Filipi şehrinde eziyete ve hakarete uğradık. Selanikʼte bize karşı koyanlar çoktu, yine de hizmet ettiğimiz Allahʼtan cesaret alıp size Allahʼın Müjdesiʼni duyurduk. 3 İnsanları imana davet ederken kötü niyetimiz yok, yalan dolan söylemiyoruz. 4 Tersine, Allah bizi güvenilir bulduğu için, Müjdeʼyi yayma işini bize emanet etti. Bu sebeple insanları değil, Allahʼı hoşnut etmek için konuşuyoruz. Çünkü yüreklerimizi sınayan Oʼdur. 5 Anladığınız gibi, hiçbir zaman gururunuzu okşayan sözler söylemedik. Açgözlülüğü örten bir maske de takmadık. Allah buna şahittir. 6 İnsanların övgüsünü almaya da çalışmadık –ne sizin, ne de başkalarının. 7 Aslında aranızdayken Mesihʼin elçileri olarak size yük olmaya hakkımız vardı. Ancak kendi bebeklerini emziren bir anne gibi size şefkatle davrandık. 8 Sizlere öylesine gönülden bağlanmıştık ki, yalnız Allahʼın Müjdesiʼni değil, kendi hayatımızı bile sizinle paylaşmaya razıydık. İşte sizi o kadar çok sevdik. 9 Çünkü kardeşler, ne kadar çalıştığımızı, ne kadar zahmet çektiğimizi hatırlarsınız. Hiçbirinize yük olmamak için gece gündüz alın teri döktük ve böylece Allahʼın Müjdesiʼni size vaaz ettik. 10 Siz imanlılara ne kadar pak, doğru ve kusursuz davrandığımıza hem Allah, hem de siz şahitsiniz. 11 Bildiğiniz gibi, bir baba çocuklarına nasıl davranırsa, sizlerden her birine öyle davrandık. 12 Sizi cesaretlendirdik, gönlünüzü rahatlattık ve sizi Allahʼa layık bir hayat yaşamaya teşvik ettik. Çünkü Allah sizi kendi krallığına ve yüceliğine ortak olmaya davet ediyor.

13 Allahʼa devamlı şükretmemiz için bir sebep daha var: Allahʼın sözünü bizden işittiğinizde onu insan sözü olarak değil, Allahʼın sözü olarak kabul ettiniz. Çünkü o gerçekten Allahʼın sözüdür ve gücünü siz imanlılarda gösterir. 14 Evet kardeşler, siz Allahʼın Yahudiyeʼde bulunan ve Mesih İsaʼya bağlı olan topluluklarını örnek aldınız. Onlar diğer Yahudilerden nasıl eziyet çektilerse, siz de kendi vatandaşlarınızdan aynı tür eziyeti çektiniz. 15 Yahudi soydaşlarım hem Rab İsaʼyı hem de peygamberleri öldürdüler, bizi de kovaladılar. Onlar Allahʼı memnun etmiyorlar ve herkese düşmanca davranıyorlar. 16 Çünkü diğer milletlere vaaz etmemize engel oluyorlar. Onların kurtuluşa kavuşmasını istemiyorlar. Böylece hep günahlarına günah katıyorlar. Ama artık Allahʼın öfkesine uğradılar.

17 Kardeşler, kısa bir zaman için sizden ayrı kaldık. Bedence aranızda değilsek de daima kalbimizdesiniz. Sizi çok özledik, sizinle yüz yüze görüşmeye var gücümüzle uğraştık. 18 Evet, size gelmek istiyorduk. Hele ben Pavlus birkaç defa gelmeye çalıştım, ama Şeytan bize engel oldu. 19 Umudumuz, sevincimiz kimdir? Rabbimiz İsa geldiğinde Oʼnun önünde övüneceğimiz zafer tacı nedir? Siz değil misiniz? 20 Evet, gururumuz ve sevincimiz sizsiniz.