1 Daha sonra Yeruşalimʼden bazı Ferisiler ve Tevrat uzmanları İsaʼya geldiler ve şöyle dediler: 2 “Öğrencilerin neden atalarımızın adetlerini bozuyorlar? Yemekten önce ellerini din adetine göre yıkamıyorlar.”

3 Ama İsa onlara şöyle cevap verdi: “Ya siz? Siz kendi adetleriniz uğruna niçin Allahʼın buyruğunu çiğniyorsunuz? 4 Çünkü Allah şöyle buyurdu: ‘Annenize babanıza saygı gösterin’*Çıkış 20:12; Yasanın Tekrarı 5:16 ve ‘Kim annesini ve babasını aşağılarsa, ölüm cezasını hak eder.’†Çıkış 21:17; Levililer 20:9 5 Sizler ise şöyle diyorsunuz: ‘Kim annesine ya da babasına “Sana yardım etmek için vereceğim şeyleri Allahʼa adadım” derse, 6 o kişi annesine ve babasına saygı göstermeye mecbur değildir.’ Böylece kendi adetleriniz yüzünden Allahʼın sözünü geçersiz kılıyorsunuz. 7 Sizi ikiyüzlüler sizi! Peygamber Yeşaya hakkınızda ne kadar doğru konuştu:

10 İsa kalabalığı yanına çağırıp onlara şöyle dedi: “İşitin ve anlayın! 11 Ağza giren hiçbir şey insanı kirletmez. İnsanı kirleten şey ağızdan çıkandır.”

12 O zaman öğrencileri İsaʼya gelip şöyle dediler: “Biliyor musun, Ferisiler bu sözü işitince darıldılar?”

13 İsa onlara şöyle cevap verdi: “Gökteki Babamʼın dikmediği her fidan kökünden sökülecek. 14 Bırakın gitsinler. Onlar kör insanların kör rehberleridir. Kör adam başka bir kör adama yol gösterirse, ikisi de çukura düşer.”

15 Petrus İsaʼya, “Bu benzetmeyi bize açıklar mısın?” dedi.

16 İsa şöyle konuştu: “Siz de mi hâlâ anlamıyorsunuz? 17 Aklınız ermiyor mu? Ağza giren her şey mideye iner, oradan da dışarı atılır? 18 Ama ağızdan çıkan şeyler yürekten gelir. İşte, insanı kirleten onlardır. 19 Çünkü kötü düşünceler insanın yüreğinden çıkar. Bunlar, adam öldürme, zina, evlilik dışı seksüel ilişkiler, hırsızlık, yalancı şahitlik ve iftiralara yol açar. 20 İnsanı kirleten şeyler bunlardır. Ama ellerini din adetine göre yıkamadan yemek yemek insanı kirletmez.”

21 İsa oradan çekilip Sur ve Sayda taraflarına gitti. 22 Oralardan Kenanlı bir kadın gelip İsaʼya yüksek sesle yalvardı: “Efendimiz, ey Davud Oğlu, bana merhamet et! Kızım cine tutuldu, çok acı çekiyor.”

23 Fakat İsa ona hiç cevap vermedi. Öğrencileri de İsaʼya gelip şöyle rica ettiler: “Kadını sal gitsin, çünkü arkamızdan bağırıp duruyor.”

24 Ama İsa şöyle dedi: “Ben sadece İsrail halkına gönderildim. Onlar kaybolmuş koyunlar gibidir.”

25 Kadın ise gelip İsaʼnın önünde yere kapandı ve “Efendimiz, bana yardım et!” dedi.

26 İsa ona şöyle cevap verdi: “Çocukların ekmeğini alıp köpeklerin önüne atmak doğru değil.”

27 Kadın da, “Evet, Efendimiz, öyle. Ama köpekler bile, efendilerinin masasından düşen ekmek kırıntılarını yer” dedi.

28 O zaman İsa ona şöyle cevap verdi: “İmanı büyük bir kadınsın! İstediğin gibi olsun.” O anda kadının kızı iyileşti.

29 İsa oradan ayrılıp Celile Gölüʼnün kenarına gitti. Sonra bir tepeye çıkıp oturdu. 30 Büyük kalabalıklar Oʼna geldi. Topal, sakat, kör, dilsiz olanları ve daha bir sürü hastayı getirdiler. Onları İsaʼnın ayaklarının dibine yatırdılar. İsa da onları iyileştirdi. 31 Dilsizler konuşmaya başladı, sakatlar iyileşti, topallar yürüdü ve körler gördü. İnsanlar bunu görünce, şaşırıp kaldılar ve İsrail halkının tapındığı Allahʼı övdüler.

32 İsa öğrencilerini yanına çağırıp şöyle dedi: “Halka acıyorum. Üç gündür, yanımdalar ve yiyecek bir şeyleri yok. Yolda bayılmasınlar diye onları aç karnına göndermek istemiyorum.”

33 Öğrencileri Oʼna, “Böyle ıssız bir yerde bu kalabalığı doyuracak ekmeği nereden bulalım?” diye sordular.

34 İsa onlara, “Kaç ekmeğiniz var?” dedi.

“Yedi ekmekle birkaç küçük balık” dediler.

35 İsa kalabalığa yere oturmalarını emretti. 36 Yedi ekmeği ve balıkları alıp şükretti. Bunları bölüp öğrencilerine verdi. Öğrencileri de onları kalabalığa dağıttılar. 37 Herkes yiyip doydu. Yemek artıklarından yedi sepet dolusu toplandı. 38 Kadınlar ve çocuklar sayılmazsa yemek yiyenler aşağı yukarı dört bin kişiydi. 39 İsa halkı gönderdikten sonra bir tekneye binip Magadan topraklarına geçti.