15
Yedi melek ve son yedi bela
1 Gökte büyük ve hayret verici başka bir işaret gördüm. Bu işaret yedi belayı taşıyan yedi melekti. Bunlar son belalardı, çünkü Allahʼın öfkesi bu belalarla sona erecekti.
2 Sonra sanki ateşle karışık camdan yapılmış bir deniz gördüm. Canavara, onun heykeline ve adının sayısına karşı zafer kazananlar bu camdan denizin üzerinde durmuşlardı. Ellerinde Allahʼın verdiği sazlar*Sazlar Lir adlı telli çalgı. vardı. 3 Allahʼın hizmetkârı olan Musaʼnın ilahisini ve Kuzuʼnun ilahisini söylüyorlardı:
“Ya Rab, sonsuz güç sahibi Allah!
Senin yaptıkların büyük ve hayranlık uyandırıcı.
Ey milletlerin Kralı!
Yaptıkların doğru ve adaletlidir.
4 Ya Rab, senden kim korkmaz?
Kim senin adını yüceltmez?
Çünkü yalnız sen kutsalsın.
Bütün milletler gelip sana tapınacaklar.
Çünkü senin yargılarının adaleti belli oldu.”†Bu ilahideki bazı sözler şu ayetlerden alınmıştır: Mezmur 111:2,3; Yasanın Tekrarı 32:4; Yeremya 10:7; Mezmur 86:9; 98:2.
5 Bundan sonra gökteki tapınağın, yani Şahitlik Çadırıʼnın açıldığını gördüm. 6 Tapınaktan yedi belayı taşıyan yedi melek çıktı. Tertemiz ve parlak keten elbiseler giymişlerdi. Göğüslerine altın kuşaklar sarmışlardı. 7 Dört yaratıktan biri yedi meleğe birer altın tas verdi. O taslar, sonsuzlara kadar diri olan Allahʼın öfkesiyle doluydu. 8 Tapınak Allahʼın görkeminden ve kudretinden dolayı dumanla doldu. Yedi meleğin yedi belası sona erinceye kadar kimse tapınağa giremedi.