1 Ahav, İzebel'e Eliyah'ın yaptığı her şeyi ve bütün peygamberleri kılıçla nasıl öldürdüğünü anlattı. 2 İzebel, Eliyah'a bir haberci gönderip, “Yarın bu vakitlerde senin yaşamını onlardan birinin yaşamı gibi yapmazsam, ilâhlar bana aynısını, hatta daha fazlasını yapsın!” dedi.

3 O bunu görünce kalkıp yaşamı için kaçtı ve Yahuda'ya ait BeerŞeva'ya geldi ve uşağını orada bıraktı. 4 Kendisi ise çölde bir günlük yol gitti ve gelip bir ardıç ağacının altına oturdu. Sonra kendisi için ölmeyi dileyerek, “Yeter artık, ey Yahve, yaşamımı al; çünkü ben atalarımdan daha iyi değilim” dedi.

5 Eliyah, bir ardıç ağacının altına yatıp uyudu. İşte, bir melek ona dokundu ve, “Kalk, ye!” dedi.

6 Baktı ve işte, başının yanında kömürlerde pişirilmiş bir pide ve bir testi su vardı. Yiyip içti ve tekrar yattı. 7 Yahve'nin meleği ikinci kez geldi ve ona dokundu ve dedi, “Kalk ve ye, çünkü gideceğim yol senin için çok uzundur.”

8 O kalktı, yiyip içti ve o yiyeceğin gücüyle kırk gün kırk gece Tanrı'nın Dağı Horev'e gitti. 9 Orada bir mağaraya geldi ve orada konakladı; ve işte, Yahve'nin sözü geldi ve ona dedi, “Eliyah, burada ne yapıyorsun?”

10 O şöyle dedi, “Ordular Tanrısı Yahve için çok kıskanç oldum; çünkü İsrael'in çocukları senin antlaşmanı terk ettiler, sunaklarını yıktılar ve peygamberlerini kılıçla öldürdüler. Ben, yalnız ben kaldım; ve yaşamım almak için onu arıyorlar.”

11 Ve dedi, “Çık ve Yahve'nin önünde dağda dur.” İşte, Yahve geçiyordu ve büyük ve güçlü bir rüzgar dağları yarıyordu ve Yahve'nin önünde kayaları parçalıyordu; ama Yahve rüzgârda değildi. Rüzgârdan sonra bir deprem oldu; ama Yahve depremde değildi. 12 Depremden sonra bir ateş geçti; ama Yahve ateşte değildi. Ateşten sonra, sakin, ince bir ses vardı. 13 Eliyah bunu duyunca, yüzünü cübbesiyle örttü, dışarı çıktı ve mağaranın girişinde durdu. İşte, bir ses ona geldi ve dedi, “Eliyah, burada ne yapıyorsun?”

14 O şöyle dedi, “Ordular Tanrısı Yahve için çok kıskanç oldum; çünkü İsrael'in çocukları senin antlaşmanı terk ettiler, sunaklarını yıktılar ve peygamberlerini kılıçla öldürdüler. Ben, yalnız ben kaldım; ve yaşamım almak için onu arıyorlar.”

15 Yahve ona, “Git, Damaskus Çölü'nden yoluna yoluna dön” dedi, “Oraya vardığında Hazael’i Suriye üzerine kral olarak meshet. 16 Nimşi oğlu Yehu’yu İsrael üzerine kral olarak meshet; Avel Mehola'dan Şafat oğlu Elişa’yı da senin yerine peygamber olarak meshet. 17 Hazael’in kılıcından kurtulanı Yehu öldürecek; Yehu’nun kılıcından kurtulanı da Elişa öldürecek. 18 Ama İsrael’de Baal’a diz çökmemiş, ağzı onu öpmemiş yedi bin kişiyi ayırdım.”

19 Bunun üzerine oradan ayrıldı ve önünde on iki çift öküzle saban süren Şafat oğlu Elişa’yı buldu; kendisi de on ikincisindeydi. Eliyah yanına gidip cübbesini onun üzerine koydu. 20 Elişa öküzleri bırakıp Eliyah'ın peşinden koştu ve, “Bırak da babamı ve annemi öpeyim, sonra seni takip edeyim” dedi.

Ona, “Geri dön; ben sana ne yaptım ki?” dedi.

21 Onun ardından döndü, öküzlerin boyunduruğunu çıkardı, onları kesti, etlerini öküzlerin takımıyla haşladı ve halka verdi; onlar da yediler. Sonra kalktı, Eliyah'ın ardından gitti ve ona hizmet etti.