1 Efraim dağlık kesiminden Ramataim Sofim'den bir adam vardı. Adı Elkana'ydı. Yeroham'ın oğlu, Elihu'nun oğlu, Tohu'nun oğlu, Suf'un oğlu Efraimli'ydi. 2 İki karısı vardı. Birinin adı Hanna, öbürünün adı Peninna'ydı. Peninna'nın çocukları vardı, ama Hanna'nın çocuğu yoktu. 3 Bu adam yıldan yıla Şilo'da Ordular Yahvesi'ne tapınmak ve kurban kesmek için kentinden çıkardı. Eli'nin iki oğlu, Hofni ve Pinehas, Yahve'nin kâhinleri oradaydı. 4 Elkana kurban keseceği gün gelince, karısı Peninna'ya ve bütün oğullarıyla kızlarına paylar verirdi. 5 Ancak Hanna'ya iki kat pay verirdi. Çünkü Hanna'yı severdi, ancak Yahve onun rahmini kapatmıştı. 6 Rakibi onu öfkelendirmek için onu şiddetle kızdırırdı, çünkü Yahve onun rahmini kapatmıştı. 7 Böylece yıldan yıla Yahve'nin evine çıktığında, rakibi onu kızdırıyordu. Bu yüzden ağlar ve yemek yemezdi. 8 Kocası Elkana ona, “Hanna, neden ağlıyorsun? Neden yemiyorsun? Neden yüreğin kederli? Ben sana on oğuldan daha iyi değil miyim?” dedi.

9 Böylece Hanna, Şilo'da yiyip içtikten sonra kalktı. Kâhin Eli ise Yahve'nin tapınağının kapı sövesinin yanındaki koltuğunda oturuyordu. 10 Canı acılık içindeydi, Yahve'ye dua ediyor, acı acı ağlıyordu. 11 Kadın adak adayıp şöyle dedi: “Ey Ordular Yahvesi, eğer hizmetkârının sıkıntısını gerçekten görür, beni hatırlar, hizmetkârını unutmaz ve hizmetkârına bir erkek çocuk verirsen, onu yaşamının bütün günlerinde Yahve'ye vereceğim, başına ustura değmeyecek.”

12 Kadın Yahve'nin önünde dua etmeye devam ederken, Eli onun ağzını gördü. 13 Hanna yüreğinde konuşuyordu. Sadece dudakları oynuyordu, ama sesi duyulmuyordu. Bu yüzden Eli onun sarhoş olduğunu sandı. 14 Eli ona, “Ne zamana dek sarhoş kalacaksın? Şarabından kurtul!” dedi.

15 Hanna, “Hayır efendim, ben ruhu kederli bir kadınım” diye yanıt verdi. “Ne şarap ne de içki içtim, yalnızca canımı Yahve'nin önüne döktüm. 16 Hizmetkârını kötü bir kadın sanma, çünkü yakınmamın ve kızgınlığımın çokluğundan konuşuyordum.”

17 Eli, “Esenlikle git, İsrael’in Tanrısı kendisinden istediğin dileğini sana versin” diye yanıt verdi.

18 Kadın, “Hizmetkârın senin gözünde lütuf bulsun” dedi. Kadın kendi yoluna gidip yedi; yüzünün görünümü artık üzüntülü değildi.

19 Sabah erkenden kalkıp Yahve'ye tapındılar, sonra dönüp Rama’daki evlerine geldiler. Elkana karısı Hanna’yı bildi; Yahve kadını hatırladı.

20 Zamanı gelince, Hanna gebe kaldı ve bir oğul doğurdu. Adını Samuel koydu ve, “Çünkü onu Yahve'den diledim” dedi.

21 Elkana adlı adam ve bütün evi Yahve'ye yıllık kurbanı ve adağını sunmak için çıktılar. 22 Ama Hanna çıkmadı, çünkü kocasına, “Çocuk sütten kesilinceye kadar olmaz; onu o zaman Yahve'nin önünde görünsün diye getireceğim, sonsuza dek de orada kalacaktır” dedi.

23 Kocası Elkana ona, “Sana iyi geleni yap. Onu sütten kesinceye dek bekle; yalnız Yahve sözünü yerine getirsin” dedi.

Kadın bekledi ve oğlunu sütten kesinceye dek emzirdi. 24 Çocuğu sütten kestikten sonra, üç boğa, bir efa un ve bir kap şarapla birlikte onu yanında çıkardı ve Şilo’daki Yahve'nin evine getirdi. Çocuk henüz küçüktü. 25 Boğayı kesip çocuğu Eli’ye getirdiler. 26 Kadın, “Aman efendim, canın hakkı için, burada senin yanında durup Yahve'ye dua eden kadınım” dedi. 27 “Bu çocuk için dua ettim ve Yahve kendisinden istemiş olduğum dileğimi bana verdi. 28 Bu yüzden onu Yahve'ye verdim. Yaşadığı sürece Yahve'ye armağan edilmiştir.” O orada Yahve'ye tapındı.