1 David'e, “İşte Filistliler Keila'ya karşı savaşıyor ve harman yerlerini soyuyorlar” diye bildirildi.

2 Bunun üzerine David Yahve'ye danışıp, “Gidip bu Filistlileri vurayım mı?” dedi. Yahve David'e, “Git Filistlileri vur ve Keila'yı kurtar” dedi.

3 David'in adamları ona, “İşte, biz burada Yahuda'da korkuyoruz. Filistli ordularına karşı Keila'ya gidersek daha da çok korkarız?” dediler.

4 Bunun üzerine David yine Yahve'ye danıştı. Yahve ona, “Kalk, Keila'ya in; çünkü Filistlileri senin eline teslim edeceğim” dedi.

5 David ve adamları Keila'ya gidip Filistlilerle savaştılar, hayvanlarını alıp götürdüler ve onları büyük bir kıyımla öldürdüler. Böylece David Keila sakinlerini kurtardı.

6 Ahimelek oğlu Aviyatar, David'in yanına, Keila'ya kaçtığında, elinde bir efodla aşağı indi.

7 Saul'a, David'in Keila'ya geldiği bildirildi. Saul, “Tanrı onu elime teslim etti, çünkü kapıları ve sürgüleri olan bir kente girerek kapandı” dedi. 8 Saul Keila'ya inmek için David'i ve adamlarını kuşatmak için bütün halkı savaşa çağırdı. 9 David, Saul'un kendisine kötülük tasarladığını biliyordu. Kâhin Aviyatar'a, “Efodu buraya getir” dedi. 10 David, “Ey İsrael'in Tanrısı Yahve, benim uğruma kenti yok etmek için Saul'un Keila'ya gelmeye çalıştığını bu hizmetkârın kesin olarak duydu” dedi. 11 “Keila halkı beni onun eline teslim edecek mi? Saul, hizmetkârının duyduğu gibi aşağı inecek mi? Ey İsrael'in Tanrısı Yahve, sana yalvarırım hizmetkârına söyle.”

Yahve, “O inecek” dedi.

12 David, “Keilalılar beni ve adamlarımı Saul’un eline teslim edecekler mi?” diye sordu.

Yahve, “Sizi teslim edecekler” dedi.

13 David ve yaklaşık altı yüz kişi olan adamları kalkıp Keila’dan ayrıldılar ve gidebildikleri her yere gittiler. Saul, David’in Keila’dan kaçtığını öğrendi ve oraya gitmekten vazgeçti. 14 David çölde, kalelerde kaldı ve Zif Çölü'ndeki dağlık bölgede kaldı. Saul her gün onu aradı, ama Tanrı onu onun eline teslim etmedi. 15 David, Saul’un yaşamını aramaya çıktığını gördü. David, Zif Çölü'nde ormandaydı.

16 Saul’un oğlu Yonatan kalkıp ormana, David’in yanına gitti ve Tanrı’da onun elini güçlendirdi. 17 Ona, “Korkma, çünkü babam Saul’un eli seni bulamayacak; ve sen İsrael’in üzerine kral olacaksın, ben de senden sonra ikinci olacağım; babam Saul da bunu biliyor” dedi. 18 İkisi de Yahve'nin önünde bir antlaşma yaptılar. Sonra David ormanda kaldı, Yonatan da evine gitti.

19 Zifliler Giva'ya Saul’un yanına çıkıp, “David bizimle birlikte ormandaki kalelerde, çölün güneyindeki Hakila Tepesi'nde saklanmıyor mu?” dediler. 20 “Şimdi bu yüzden, ey kral, aşağı in. Canının bütün istediğine göre, aşağı in; bizim görevimiz onu kralın eline teslim etmek olacak.”

21 Saul, “Yahve tarafından kutsanasınız, çünkü bana acıdınız” dedi. 22 “Lütfen daha da emin olun, onun yerini ve inini, orada onu kimin gördüğünü bilin ve görün; Çünkü bana onun çok kurnaz olduğu söylendi. 23 Bu yüzden görün ve saklandığı bütün yerleri tanıyın; ve kesin bilgiyle bana geri dönün, ben de sizinle geleceğim. Öyle olacak ki, eğer o diyardaysa, onu Yahuda'nın bütün binleri arasında arayacağım.”

24 Kalktılar ve Saul'un önünde Zif'e gittiler; ama David ve adamları, çölün güneyindeki Arava'da, Maon Çölü'ndeydiler. 25 Saul'la adamları onu aramaya gittiler. David'e bildirildiğinde, kayaya indi ve Maon Çölü'nde kaldı. Saul bunu duyunca Maon Çölü'nde David'in peşine düştü. 26 Saul dağın bu tarafına, David'le adamları da dağın o tarafına gittiler; ve David, Saul'dan korktuğu için aceleyle oradan kaçtı; çünkü Saul ve adamları onları yakalamak için David'in ve adamlarının etrafını sardılar. 27 Ama Saul'a bir haberci gelip şöyle dedi: “Acele edin, gelin, çünkü Filistliler ülkeye baskın yaptılar!” 28 Bunun üzerine Saul David'i kovalamaktan vazgeçip Filistliler'e karşı gitti. Bu nedenle oraya Sela Hammahlekot denildi.

29 David oradan çıkıp En Gedi'nin kalelerinde yaşadı.