1 Bundan sonra David Yahve'ye sorup, “Yahuda'nın herhangi bir kentine gideyim mi?” dedi.

Yahve ona, “Çık” dedi.

David, “Nereye çıkayım?” dedi.

“Hevron'a” dedi.

2 Böylece David, iki karısı Yizreelli Ahinoam ve Karmelli Naval'ın karısı Avigail ile birlikte oraya çıktı. 3 David yanındaki adamlarını, hepsini kendi ev halkıyla birlikte götürdü. Hevron'un kentlerinde yaşadılar. 4 Yahudalılar geldiler ve orada David'i Yahuda evi üzerine kral olarak meshettiler. David'e, “Saul'u gömenler Yaveş Giladlılar'dı” dediler. 5 David Yaveş Giladlılar'a ulaklar gönderip şöyle dedi: “Efendinize, Saul'a bu iyiliği gösterip onu gömdüğünüz için Yahve tarafından kutsanasınız! 6 Şimdi Yahve size sevgi dolu iyilik ve doğruluk göstersin. Bu şeyi yaptığınız için ben de sizi iyiliğiniz için ödüllendireceğim. 7 Şimdi elleriniz güçlü olsun ve yiğit olun; Çünkü efendimiz Saul öldü; Yahuda halkı da beni onların üzerine kral olarak meshetti.”

8 Şimdi Saul'un ordusunun komutanı Ner oğlu Avner, Saul'un oğlu İşboşet'i alıp Mahanayim'e getirmişti. 9 Onu Gilad'ın üzerine, Aşurlular'ın üzerine, Yizreel'in üzerine, Efraim'in üzerine, Benyamin'in üzerine ve bütün İsrael'in üzerine kral yaptı. 10 Saul'un oğlu İşboşet İsrael'de hüküm sürmeye başladığında kırk yaşındaydı ve iki yıl hüküm sürdü. Ama Yahuda evi David'in ardından gitti. 11 David'in Hevron'da Yahuda halkı üzerinde kral olduğu süre yedi yıl altı ay sürdü.

12 Ner oğlu Avner ve Saul oğlu İşboşet'in hizmetkârları Mahanayim'den Givon'a doğru yola çıktılar. 13 Seruya oğlu Yoav ile David'in hizmetkârları çıktılar ve onlarla Givon havuzunun yanında karşılaştılar. Bunlar havuzun bir tarafına, onlar havuzun diğer tarafına oturdular. 14 Avner Yoav'a, “Lütfen gençler kalkıp önümüzde yarışsınlar” dedi.

Yoav, “Kalksınlar!” dedi. 15 Bunun üzerine kalkıp sayıyla geçtiler: Benyamin ve Saul oğlu İşboşet için on iki kişi ve David'in hizmetkârlarından on iki kişi. 16 Her biri karşısındakinin başından yakalayıp kılıcını karşısında olanın böğrüne sapladı; böylece birlikte yere düştüler. Bu nedenle Givon'daki o yere Helkat Hassurim denildi. 17 O gün savaş çok şiddetliydi; ve Avner ile İsraelliler David'in hizmetkârlarının önünde yenildiler. 18 Seruya'nın üç oğlu da oradaydı: Yoav, Avişay ve Asahel. Asahel'in ayağı yaban ceylanı kadar hafifti. 19 Asahel Avner'i kovaladı. Avner’in peşinden ne sağa ne de sola saptı.

20 Bunun üzerine Avner arkasına bakıp, “Bu sen misin Asahel?” dedi.

“Öyledir” diye yanıt verdi.

21 Avner ona, “Sağına ya da soluna dön, gençlerden birini yakala ve zırhını al” dedi. Ancak Asahel onu takip etmekten dönmedi. 22 Avner yine Asahel'e, “Ardımdan dön” dedi. Seni neden yere çalayım? O zaman kardeşin Yoav'ın yüzüne nasıl bakabilirim?” 23 Ancak o geri dönmeyi reddetti. Bunun üzerine Avner mızrağının arka ucuyla onun bedenine vurdu ve mızrak arkasından çıktı; oraya düştü ve aynı yerde öldü. Asahel'in düşüp öldüğü yere gelenlerin hepsi durdu.

24 Ama Yoav ile Avişay Avner'in peşine düştüler. Givon Çölü yolu üzerinde, Giah'ın önünde bulunan Amma Tepesi'ne vardıklarında güneş battı. 25 Benyamin'in çocukları Avner'in ardınca toplanıp tek bir grup oldular bir tepenin başında durdular. 26 Bunun üzerine Avner Yoav'a seslenip şöyle dedi: “Kılıç sonsuza dek yiyip bitirecek mi? Sonunda acılık olacağını bilmiyor musun? O halde halka kardeşlerinizin ardından dönün demeniz daha ne kadar sürecek?”

27 Yoav şöyle dedi: “Yaşayan Tanrı hakkı için, eğer sen konuşmamış olsaydın, sabahleyin halk mutlaka gitmiş olur ve hiçbiri kardeşini takip etmezdi.” 28 Bunun üzerine Yoav boru çaldı; bütün halk durdu ve artık İsrael'i kovalamadı, artık bir daha da savaşmadılar. 29 Avner ve adamları bütün gece Arava boyunca gittiler; Yarden'i de aşıp bütün Bitron'u geçerek Mahanayim'e geldiler.

30 Yoav, Avner'in ardından döndü; bütün halkı topladığında David'in ve Asahel'in on dokuz adamı yoktu. 31 Ama David'in hizmetkârları Benyaminli Avner'in adamlarını vurdular böylece üç yüz altmış kişiyi öldü. 32 Asahel'i alıp babasının Beytlehem'deki mezarına gömdüler. Yoav ve adamları bütün gece yol aldılar ve üzerlerine Hevron'da gün doğdu.