1 İnsanlarca ya da insan aracılığıyla değil, Yeşua Mesih ve O’nu ölümden dirilten Baba Tanrı aracılığıyla elçi olan ben Pavlus, 2 benimle birlikte olan bütün kardeşler, Galatya topluluklarına: 3 Baba Tanrı’dan ve Efendimiz Yeşua Mesih’ten sizlere lütuf ve esenlik olsun. 4 Tanrımız’ın ve Babamız’ın isteği uyarınca, bizi şimdiki kötü çağdan kurtarmak için Mesih günahlarımız için kendisini sundu. 5 Tanrı’ya sonsuzlara dek yücelik olsun! Amin.

6 Sizi Mesih’in lütfuyla çağıranı bırakıp farklı bir “müjde” ye bu kadar çabuk dönmenize şaşıyorum. 7 Oysa başka bir “müjde” yoktur. Yalnızca sizi tedirgin edip Mesih’in Müjdesi’ni çarpıtmak isteyenler vardır. 8 Ama eğer biz ya da gökten bir melek, size bildirdiğimizden başka bir “müjde” bildirirse, lanet olsun ona! 9 Daha önce söylediğimizi şimdi yeniden söylüyorum: Eğer bir kimse size kabul ettiğinizden başka bir “müjde” bildirirse, lanet olsun ona!

10 Şimdi ben insanların mı, yoksa Tanrı’nın mı beğenisini arıyorum? Yoksa insanları mı memnun etmeye çalışıyorum? Eğer hâlâ insanları memnun ediyor olsaydım, Mesih’in hizmetkârı olmazdım.

11 Kardeşlerim, benim tarafımdan duyurulan Müjde’nin insana göre olmadığını size bildiririm. 12 Çünkü onu insandan almadım ve bana öğretilmedi, ama bu bana Yeşua Mesih’in vahyiyle geldi. 13 Geçmiş zamanlarda Yahudi dinini nasıl yaşadığımı, Tanrı’nın topluluğuna aşırı zulmedip, kırıp geçirdiğimi duydunuz. 14 Atalarımın geleneklerine sıkı sıkıya bağlı olarak, soydaşlarımın arasında Yahudilik inancında yaşıtlarımın birçoğundan daha ilerideydim. 15 Ne var ki, beni daha annemin rahmindeyken ayırıp lütfuyla beni çağıran Tanrı hoşnut olunca, 16 Öteki uluslara müjdeliyeyim için bende kendi Oğlu’nu açıkladı. Bunun için hemen ete ya da kana danışmadım. 17 Ne de Yeruşalem’e, benden önceki elçilerin yanına çıktım, ama Arabistan’a gittim. Sonra Damaskus'a döndüm.

18 Aradan üçyıl geçtikten sonra Petrus’u ziyaret etmek üzere Yeruşalem’e çıktım ve on beş gün onun yanında kaldım. 19 Ama öbür elçilerden Efendi’nin kardeşi Yakov dışında başka kimseyi görmedim. 20 Şimdi size yazdığım şeyler, işte, Tanrı önünde yalan söylemiyorum. 21 Sonra Suriye ve Kilikya bölgelerine geldim. 22 Yahudiye’de Mesih’e ait olan topluluklar beni şahsen tanımıyorlardı. 23 Onlar ise yalnızca, “Bir zamanlar bize zulmeden, bir zamanlar yıkmaya çalıştığı imanı şimdi duyuruyor” diyorlardı. 24 Böylece bende Tanrı’yı yüceltiyorlardı.