1 Kardeşlerim, yüce Efendimiz Yeşua Mesih’in imanını kayırarak tutmayın. 2 Çünkü eğer havranıza altın yüzüklü, güzel giysili bir adamla kirli giysili yoksul bir adam girerse, 3 güzel giysiler giyene ilgiyle, “Buraya iyi bir yere otur”, yoksula, “Şurada dur” ya da “Ayağımın dibine otur” derseniz, 4 aranızda ayrım yapmış, kötü düşünceli yargıçlar gibi olmuş olmaz mısınız? 5 Sevgili kardeşlerim, dinleyin: Tanrı, imanda zengin olsunlar ve kendisini sevenlere vaat ettiği krallığınn mirasçıları olsunlar diye bu dünyada yoksul olanları seçmedi mi? 6 Oysa siz yoksulu küçük düşürdünüz. Size zulmeden zenginler değil mi? Sizi mahkemelere sürükleyenler onlar değil mi? 7 Çağrıldığınız o yüce Ad’a küfreden onlar değil mi?

8 Bununla birlikte, “Komşunu kendin gibi seveceksin” diyen Kutsal Yazı’ya göre krallık yasasını yerine getiriyorsanız, iyi ediyorsunuz. 9 Ama ayrım yaparsanız, günah işlemiş olursunuz; Yasa tarafından, Yasa’yı çiğnemekle suçlu bulunursunuz. 10 Çünkü kim Yasa’nın tümünü tutar ve bir noktada tökezlerse, hepsinde suçlu olur. 11 Çünkü “Zina etmeyeceksin” diyen, ayrıca “Adam öldürmeyeceksin” demiştir. Eğer zina etmez, ama adam öldürsen, Yasa’yı çiğnemiş olursun. 12 Özgürlük Yasası’na göre yargılanacak insanlar gibi konuşun ve yapın. 13 Çünkü yargı merhamet göstermeyene karşı merhametsizdir. Merhamet yargıya galip gelir.

14 Kardeşlerim, biri imanı olduğunu söyleyip de işleri olmazsa, bu neye yarar? İman onu kurtarabilir mi? 15 Eğer bir erkek ya da kız kardeş çıplaksa ve günlük yiyecekten yoksunsa, 16 biriniz ona, “Esenlikle git, ısınmanı ve doymanı dilerim” der, ama bedenin ihtiyaçlarını vermezse, bu neye yarar? 17 Bunun gibi, tek başına işleri olmayan iman da ölüdür. 18 Evet, biri, “Senin imanın var, benimse işlerim. Bana işlerin olmadan imanını göster, ben de sana işlerimle imanımı göstereyim” diyebilir.

19 Sen Tanrı’nın bir olduğuna inanıyorsun, iyi ediyorsun. İblisler de buna inanıyor ve titriyorlar. 20 Ama ey boş insan, işleri olmayan imanın ölü olduğunu mu bilmek istiyorsun? 21 Atamız Avraham, oğlu İshak’ı sunak üzerinde sunmuş olarak işleriyle aklanmadı mı? 22 Görüyorsun, onun imanı işleriyle birlikte işliyordu; eylemleriyle imanı tamam oldu. 23 Böylece, “Avraham Tanrı’ya iman etti ve bu ona doğruluk sayıldı” diyen Kutsal Yazı yerine gelmiş oldu. Ona Tanrı’nın dostu denildi. 24 Görüyorsunuz, insan yalnız imanla değil, işleriyle de aklanır. 25 Aynı şekilde, ulakları kabul edip başka bir yoldan gönderen fahişe Ravah da işleriyle aklanmadı mı? 26 Ruhsuz beden nasıl ölüyse, eylemleri olmayan iman da ölüdür.