1 “Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip de başka yoldan tırmanan kişi hırsız ve hayduttur. 2 Ama kapıdan giren koyunların çobanıdır. 3 Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar ve koyunlar onun sesini dinler. Kendi koyunlarını adıyla çağırır ve onları dışarı çıkarır. 4 Kendi koyunlarını dışarı çıkardığında önlerinden gider ve koyunları onu izler. Çünkü onun sesini bilirler. 5 Hiçbir şekilde bir yabancının ardından gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü yabancıların sesini tanımazlar.” 6 Yeşua bu benzetmeyi onlara söyledi, ama onlar O’nun kendilerine ne söylediğini anlamadılar.

7 Bunun üzerine Yeşua yine onlara, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi. “Ben koyunların kapısıyım. 8 Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu, ama koyunlar onları dinlemedi. 9 Ben kapıyım. Eğer bir kişi benim aracılığımla girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur. 10 Hırsız yalnızca çalıp, öldürmek ve yok etmek için gelir. Ben insanlar yaşama, bolca yaşama sahip olsunlar diye geldim. 11 Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları için yaşamını verir. 12 Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun geldiğini görünce, koyunları bırakıp kaçar. Kurt, koyunları kapar ve onları dağıtır. 13 Ücretli adam kaçar, çünkü ücretlidir ve koyunları umursamaz. 14 Ben iyi çobanım. Benimkileri bilirim, benimkiler de beni bilir. 15 Baba’nın beni bildiği, benim de Baba’yı bildiğim gibi. Koyunlarım için canımı veririm. 16 Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım var. Onları da getirmeliyim. Sesimi işitecekler, böylece tek çobanla tek sürü olacaklar. 17 Yaşamımı, yeniden geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever. 18 Onu kimse benden almaz, ama onu ben kendim veririm. Onu vermeye de yeniden geri almaya da gücüm var. Bu buyruğu Babam’dan aldım.”

19 Bunun üzerine, bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık doğdu. 20 Birçoğu, “O'nda iblis var, delidir” dedi. “Neden O’nu dinliyorsunuz?” 21 Başkaları ise, “Bunlar iblise tutulmuş bir adamın sözleri değil” dedi. “İblis, körlerin gözlerini açabilir mi hiç?”

22 Yeruşalem’de Adama Bayramı'ydı.

23 Mevsim kıştı. Yeşua tapınakta Solomon’un Eyvanı’nda yürüyordu.

24 Bunun üzerine Yahudiler O’nun çevresini sardılar ve O’na, “Bizi daha ne kadar kuşku içinde bırakacaksın? Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle” dediler.

25 Yeşua onlara şu karşılığı verdi: “Size söyledim, ama inanmıyorsunuz. Babam’ın adıyla yaptığım işler benim hakkımda tanıklık ediyor.

26 Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü size söylediğim gibi benim koyunlarımdan değilsiniz. 27 Koyunlarım sesimi işitir, ben onları bilirim, onlar da ardımdan gelir. 28 Onlara sonsuz yaşam veririm. Asla mahvolmayacaklar ve hiç kimse onları elimden kapamaz. 29 Onları bana veren Babam her şeyden büyüktür. Onları Babam’ın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez. 30 Ben ve Baba biriz.”

31 Bunun üzerine Yahudiler O’nu taşlamak için yine yerden taş kaldırdılar. 32 Yeşua onlara şu karşılığı verdi: “Size Babam’dan birçok iyi işler gösterdim. Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?”

33 Yahudiler O’na, “Seni iyi işlerden dolayı değil, ettiğin küfür için taşlıyoruz. Çünkü insanken kendini Tanrı yaptın” dediler.

34 Yeşua onlara şöyle karşılık verdi: “ ‘Siz ilâhlarsınız dedim’ diye yasanızda yazılı değil mi? 35 Eğer O, kendilerine Tanrı'nın sözü gelenlere, ilâhlar dediyse ve Kutsal Yazı bozulamaz, 36 ‘Ben Tanrı’nın Oğlu’yum’ dediğim için, Baba'nın ayırıp dünyaya gönderdiği kişiye mi, ‘Küfrediyorsun’ diyorsunuz? 37 Eğer Babam’ın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin. 38 Yok eğer yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile, yapılan işlere inanın. Öyle ki Baba’nın bende, benim de Baba’da olduğumu bilip iman edesiniz.”

39 O’nu yine yakalamaya çalıştılar. Ama Yeşua onların elinden çıkıp gitti. 40 Yine Yarden'in ötesine, Yuhanna’nın başlangıçta vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı. 41 Birçokları O’na geldi. “Gerçi Yuhanna hiç belirti yapmadı. Ama Yuhanna’nın bu adam hakkında söylediği her şey doğru” diyorlardı. 42 Orada birçokları O’na iman etti.