17
“Ruhum tükendi.
Günlerim söndü
Mezar benim için hazırdır.
Gerçekten alay edenler yanımdadır.
Gözüm onların kışkırtmaları üzerinde hayat sürüyor.
“Şimdi rehin ver.
Kendinle bana kefil ol.
Benimle el tutuşacak kim var?
Çünkü onların yüreğini anlayışa kapadın,
Bu yüzden onları yükseltmeyeceksin.
Dostlarını yağma için ihbar edenin
Çocuklarının gözleri bile söner.
“Ama beni halka alay konusu etti.
Yüzüme tükürüyorlar.
Gözlerim de üzüntüden karardı. Bütün azalarım gölge gibi.
Doğru adamlar buna şaşacak.
Suçsuz, tanrısızlara karşı kendini kışkırtacak.
Ama doğru adam yolunu tutacak.
Elleri temiz olan, giderek güçlenecek.
10 Ama siz hepiniz, geri gelin.
Aranızda bilge bir adam bulmayacağım.
11 Günlerim geçti.
Tasarılarım ve yüreğimin düşünceleri bozuldu.
12 Karanlığın önünde, 'Işık yakındır' diyerek
Geceyi gündüz yerine koyuyorlar.
13 Eğer evim olarak Şeol'ü arıyorsam,
Yatağımı karanlığa serdimse,
14 Çöküşe, 'Sen babamsın',
Kurda, 'Annem' ve 'Kızkardeşim' dedimse,
15 O zaman umudum nerede?
Umudumu, onu kim görecek?
16 Benimle birlikte o Şeol'ün kapılarına inecek mi,
Yoksa birlikte toprağa mı ineceğiz?