23
O zaman İyov şöyle karşılık verdi:
“Bugün bile yakınmam isyankârdır.
İnlememe rağmen O'nun eli ağırdır.
Keşke O'nu nerede bulabileceğimi bilseydim!
Tahtına kadar varabilseydim!
Davamı O'nun önünde sıraya koyar,
Ağzımı delillerle doldururdum.
Bana yanıt vereceği sözleri bilir,
Bana ne söyleyeceğini anlardım.
Gücünün büyüklüğünde benimle çekişir miydi?
Hayır, ama O beni dinlerdi.
Orada doğru kişi O'nunla davacı olabilirdi,
Böylece Yargıcım'dan sonsuza dek kurtulurdum.
“Doğuya gitsem, orada değildir.
Batıya gitsem, O'nu bulamam.
Kuzeye doğru çalışır, ama O'nu göremem.
Güney'e döner, ama O'nu bir an bile göremem.
10 Ama O benim tuttuğum yolu bilir.
Beni denediğinde, altın gibi çıkacağım.
11 O'nun adımlarını ayağım sıkı tuttu.
Ben O'nun yolunu tuttum ve sapmadım.
12 Dudaklarının buyruğundan geri dönmedim.
Ağzının sözlerini günlük yiyeceğimden daha çok değer verdim.
13 Ama O tek başına duruyor ve O'na kim karşı koyabilir?
Canı ne isterse onu yapar.
14 Çünkü benim için kararlaştırılmış olanı yapar.
O'nun yanında bunların niceleri vardır.
15 Bu yüzden O'nun önünde dehşete düşerim.
Düşündüğümde O'ndan korkarım.
16 Çünkü Tanrı yüreğimi ürküttü.
Her Şeye Gücü Yeten beni dehşete düşürdü.
17 Çünkü karanlığın önünde kesilip atılmadım,
Ne de yüzüme karşı koyu karanlığı örtmedi.